www.vergadering.nu  Recensie-index  www.vergadering.nu

1 RECENSIE


De Schrift recht snijden?
Verdieping en Aansporing 
Jildert de Boer
Johannes Multimedia, Doorn, 126 pag., € 10,95, ISBN 9789080383623,
Dit boek bestellen bij Boekwinkeltjes.nl (tweedehands)...

of zoek bij: fakkel.nl | ichthusboekhandel.nl | goedhartboeken.nl

In dit geschrift wordt een leer onder de loupe genomen, die een speciale extra waarde toekent aan de brieven van Paulus en het indelen van de geschiedenis in aionen of tijdperken. Een sterk verschil wordt daarbij benadrukt tussen de 7 brieven die Paulus in zijn zogenaamde eerste bediening en de 7 late brieven, vooral de gevangenschapsbrieven, die men als zijn tweede bediening beschouwt. Deze twee brievenreeksen zouden tegenstellingen bevatten en alleen de laatste serie brieven van Paulus geeft dan de norm aan voor de gemeente van nu.
De brieven van de andere apostelen Jakobus, Petrus, Johannes en Judas zijn in dit concept puur Joods en van lagere waarde dan Paulus en ook de Openbaring van Jezus Christus aan Johannes is zuiver een Joods geschrift, zo wordt geponeerd.


1. Uitdaging - 1 juni 2007

De Boer bekritiseert Ultra bedelingenleer

"Een ingewikkelde, theoretische leer", noemt Jildert de Boer de ultra-bedelingenleer aan het einde van zijn daartegen fel protesterende boek De Schrift recht snijden? Met zijn waarschuwing zullen velen het eens zijn. Maar hij haalt voor het korte bestek van deze uitgave te veel overhoop.

Recensie door Johan Th. Bos

De door De Boer gewraakte zienswijze is een extreme variant van het in brede evangelische kring aangehangen dispensationalisme. Deze theorie is afkomstig van E.W. Bullinger en Ch. Welch in ons land verbreid door onder anderen Hoite en Peter Slagter in hun blad Amen en via de brochures van het Morgenrood / uitgeverij Everread. Deze theorie gaat ervan uit dat God wel onveranderlijk is, maar niet in elke periode van de (heils)geschiedenis hetzelfde doet, zoals Hij dat ook niet op alle dagen van de scheppingsweek deed. Zo ook is bijvoorbeeld de huidige bedeling van de genade anders dan die van de wet (de vorige).




De Boer moet kennelijk van heel die bedelingenconstructie niets hebben, maar laat die nogal met rust. De extreme vorm ervan vindt hij evenwel terecht volstrekt onbijbels. in die variant zijn alleen de laatste zeven door Paulus geschreven brieven voor de gelovigen in deze tijd bestemd, omdat hij (kort gezegd) in eerdere brieven nog niet volledig zicht op de Gemeente van Christus zou hebben gehad. Alle andere briefschrijvers zouden zich louter tot de Joden hebben gericht.

Overigens bestaan er ook binnen de aanhangers van die leer verschillen. In de allerextreemste variant houdt de gelovige in feite maar drie of vier voor hem relevante brieven over. Doop en Heilig Avondmaal zijn bij de ultrabedelingenbroeders taboe. Verder neigen sommigen van hen naar het geloof in alverzoening.

De bedenkelijke leer zorgde in ons land al voor scheuringen in diverse door de auteur (correct) genoemde gemeenten. Zelf is hij charismatisch en evident beïnvloed door de via het niet meer bestaande blad Kracht van Omhoog verbreide opvattingen van wijlen J.E. van den Brink, die niet geloofde in erfzonde (een kind wordt zondeloos geboren, maar vervolgens bewerkt door demonen) en mij ooit toevertrouwde al jaren niet (meer) te hebben gezondigd. Wat niet wegneemt dat De Boer gelijk heeft als hij in het gedachtegoed van de ultradispensationalisten een geraffineerde vorm van Schriftkritiek ziet, omdat het gelovigen veel van de Bijbel ontneemt en bijvoorbeeld het gehele Nieuwe Verbond louter op Israël van toepassing acht. Ook zouden er twee, in plaats van één, Gemeenten van Christus bestaan. Maar tegelijk wijst hij, in navolging van Van den Brink, de in brede evangelische kring beleden opname van de Gemeente vóór de grote verdrukking af.

Zijn boekje verscheen eerder in een kortere versie als brochure, maar de inhoud is nu uitgebreid. Dat heeft de duidelijkheid niet vergroot. Er is bijvoorbeeld een hoofdstuk toegevoegd over de zogenoemde restitutieleer, blijkbaar vooral naar aanleiding van een uitvoerige verdediging daarvan in Uitdaging door Ab Klein Haneveld.

De restitutieleer komt erop neer dat er voor de huidige schepping een oerschepping was ('in den beginne'), waarvan deze aarde al sinds Adam nog sporen in zich draagt. Er zou dus een 'gap' zijn tussen het eerste en tweede vers van Genesis 1. Volgens De Boer is de bijbelse onderbouwing van die theorie flinterdun, maar hetzelfde geldt ruimschoots voor zijn weerlegging ervan. Met zijn op zich juiste constatering dat die leer ook bij veel uitradispensationalisten in zwang is, lijkt hij min of meer te suggereren dat Klein Haneveld en andere belijders van de restitutie - die niets met de 'ultra's' van doen willen hebben tóch in dat kamp thuishoren. Volgens de auteur hebben zij de restitutieleer ('een afleidingsmanoeuvre van de boze') van de hyper-bedelingenbroeders 'geleend'. Dit nu is onzin. De restitutieleer werd en wordt in Nederland aangehangen door vele bekende predikers, varierend van Johannes de Heer tot ds. C.J. Hoekendijk en van dr. J. Kits tot (de jonge) dr. Willem Ouweneel. Een waarschuwing tegen degenen die maar drie of zeven brieven van het NT overhouden voor de Gemeente is terecht, maar wat meer Schriftuurlijke diepgang was daarbij wenselijk geweest.

www.verdiepingenaansporing.nl

www.vergadering.nu