www.vergadering.nu De Leesmap www.vergadering.nu

Nederlands Dagblad  - 19 oktober 2002 - www.nd.nl | Lees het Bode-artikel

Dansen
door onze redacteur Reina Wiskerke

In de Bode van het Heil in Christus vertellen de ouders van Anne-Wil, die drie jaar geleden zelfmoord pleegde, over wat ze doormaken. Het blad verschijnt in de kring van de Vergadering van Gelovigen, en daartoe behoren ze zelf ook. ,,We zijn onze ouders dankbaar dat ze ons verteld hebben van de Here Jezus. Ze hebben ons laten dopen en we zijn getrouwd in de Nederlands Hervormde Kerk. We hadden alleen geen zekerheid van het geloof. Toen we 25 waren, leerden we de Heer kennen, en toen kwamen we in contact met de 'Vergadering' en zijn daar naartoe gegaan. Eerst voelde dat heel blij. De blijdschap van kinderen van God te zijn is ook niet weggegaan, maar we gingen meedoen aan allerlei regels en beperkingen, uit een soort plichtsgevoel om erbij te horen. Er was geen ruimte om jezelf te zijn.''

Inge vervolgt: ,,Ik durfde ook niet mezelf te zijn, niet voor mijn mening op te komen. We wilden altijd dat anderen goed over ons dachten en konden heel moeilijk nee zeggen. Die les hebben we later moeten leren. Als onze dochter dat eerder had meegekregen, waren sommige dingen in haar leven zeker niet gebeurd.''

Anne-Wil had bij haar moeder het kwartje nog doen vallen, ,,een half jaar voordat ze het leven verliet'' (ze was toen zeventien jaar). ,,Ze was uit het dakraam gesprongen na het gebruik van paddo's en hoopte in de hemel te zijn. Ik stond op haar kamer, en ik wilde niet weg voor de Heer me antwoord had gegeven over wat er toch aan de hand was. Toen ze weer thuis was uit het ziekenhuis, zei ik: 'Meid ga toch op een sport!' Haar eenvoudige woorden: 'Mama, en jij dan?', zal ik van m'n leven niet vergeten. Toen drong tot me door dat mijn negatieve zelfbeeld m'n hele leven en dat van haar en wie niet meer vreselijk beïnvloed had. Ik geloofde wel dat God mij aanvaard had, maar nooit had ik mezelf, met fouten en gebreken, aanvaard.''

Haar boodschap voor andere mensen luidt: ,,Dat de cirkel doorbroken kan worden, en dat je je kinderen op de goede manier kunt beïnvloeden. En dat er hoop is. Dat je niet bang moet zijn om de meest afschuwelijke dingen onder ogen te zien, maar dat je vol verwachting naar de toekomst mag kijken. Sommige dingen zullen we wel nooit begrijpen, maar alles staat onder Gods besturing.''

Bij het artikel staan delen uit de brief die Inge onlangs aan haar dochter schreef. Een citaat: ,,Veel dingen die jij graag wilde, het had moeten gebeuren toen jij nog leefde. Je hebt niet meegemaakt dat mijn haar nu kort is en dat ik een baan heb en mag swingen en zingen voor de Heer in een Black-American Gospelkoor. Dansen, zei je, dat paste het beste bij mij. Ik vind het geweldig, vooral omdat die liederen me zo goed doen.'' (19 oktober 2002)

Lees het Bode-artikel

De Leesmap-index


 

www.vergadering.nu