De Groenen in Australië verklaarden vervolgens dat John Howard, minister-president van Australië, ook maar eens openheid van zaken moet geven over zijn banden met de Gesloten Vergadering. Bob Brown, leider van de oppositiepartij de Groenen, heeft bovendien eind vorige week verklaard dat deze ‘radicale sekte’ zich met grote advertenties gemengd heeft in de nationale verkiezingscampagne van Australië. Vrijdag bevestigden twee kranten dat Ernest Morren, lid van de Gesloten Vergaderingen, zijn handtekening heeft gezet voor advertenties in The Age en Herald Sun waarin gewaarschuwd werd voor ,,radicale en extreme’’ politiek van linkse partijen. In de grote advertenties, bedoeld om conservatieve partijen te steunen, stonden teksten als: ‘Wilt u dat onze jongeren onderworpen worden aan voorlichtingsprogramma’s over homoseksualiteit?’

Bob Brown zei geen moeite te hebben met advertentiecampagnes en ook geen moeite te hebben met betrokkenheid van Gesloten Vergaderingen bij de politiek ,,maar dan moeten ze er eerlijk voor uitkomen’’. 
Ook in Nieuw-Zeeland wordt Gesloten Vergaderingen verweten enorme sommen geld in een heimelijke publiciteitscampagne tegen linkse partijen te hebben gestopt voor de verkiezingen van 2005. Het geld dat daarmee gemoeid was zou bijna gelijk zijn aan het toegestane campagnebudget van politieke partijen. Vanuit de Gesloten Vergaderingen zou ook agressief gelobbyd zijn bij kleine politieke partijen om een coalitie aan te gaan met de centrumrechtse Nationale Partij van Don Brash. Bovendien hebben privédetectives gezegd dat ze door de christelijke groepering zijn ingehuurd om controversiële zaken op te graven uit het privéleven van socialistische politici, inclusief premier Helen Clark en haar echtgenoot.

De Gesloten Vergaderingen schuwen het contact met de pers maar hebben wel verklaard dat de beschuldigingen erg beschadigend en geheel ongegrond zijn. Ook hebben ze gezegd dat het financieren van advertentiecampagnes of het inhuren van detectives niet het werk van de geloofsgemeenschap was, maar van individuele leden.
Gesloten Vergaderingen of Exclusive Brethren behoren tot een christelijke stroming die internationaal bekend staat als de Plymouth Brethren of de Brethren. De beweging is in de negentiende eeuw in Ierland en Engeland ontstaan uit onvrede met wat werd gezien als geestelijk verval in gevestigde kerken. 

In Nederland wordt gesproken van Broederbeweging of de Vergadering van Gelovigen, die ook hier gesloten en open vergaderingen omvat. Het geschil tussen gesloten en open vergaderingen gaat in elk geval oorspronkelijk over de mate waarin vergaderingen hun eigen beslissingen nemen over aanvaarding van leden: wanneer een vergadering een lid buiten de gemeenschap zet kan betrokkene niet bij andere vergaderingen lid worden, aldus het uitgangspunt van gesloten vergaderingen. W.J. Ouweneel, die tot de Vergadering van Gelovigen behoort, typeert in de Christelijke Encyclopedie het verschil met ‘meer introvert’ versus ‘meer extravert’. Volgens hem heeft in Nederland dit onderscheid in de praktijk grotendeels afgedaan. ,,Slechts enkele afgescheiden groepjes zijn nog extreem ‘gesloten’.’’

De broederbeweging in Australië omvat ruim 42.000 zielen, vooral van open vergaderingen. In Nieuw Zeeland ongeveer 20.000, volgens statistieken van Operatie Mobilisatie.