3 december 2009 - Nederlands Dagblad - www.nd.nl                  Boekrecensie - Vijf olifanten in de porseleinkast...

Vijf olifanten blokkeren getuigenis over Jezus

OPINIE
door Henk Medema

Schepping, homo, vrouw, geest, waterdoop - dat zijn de onderwerpen die christenen bezighouden. Maar dat zijn niet de wezenlijke dingen. Het moet gaan om het gezamenlijke getuigenis in de wereld over Jezus. Henk P. Medema neemt het op voor Willem Ouweneel tegenover Koert van Bekkum.

De eenheid van de kerk, de gemeenschap van alle heiligen - dat is iets waar christenen zich over kunnen opwinden. Terecht. Het is het ene verlangen dat op het hart van de Vader, de Zoon en de Geest ligt, het thema van het enige gesprek van de Zoon met de Vader dat ons in de Schrift uitgebreid is overgeleverd, in Johannes 17.

Dit is de meest kostbare én kwetsbare inventaris die wij in huis hebben: liefde en eenheid. Juist dit broze vaatwerk wordt bedreigd door vijf megagrote lompe beesten, zegt Willem Ouweneel: vijf olifanten in een porseleinkast. Vijf brandende onderwerpen zijn het vooral waarover christenen verdeeld zijn: schepping, homo, vrouw, geest, waterdoop.

Koert van Bekkum bekritiseert Ouweneels perspectief, in een artikel over diens boek ( ZoZ 28 november). Ten eerste vindt hij dat de auteur deze beesten als een konijn uit de hoed tovert, en niet aantoont wat de gemeenschappelijke noemer ervan is in de geest van de tijd. Ten tweede vindt Van Bekkum dat de beeldspraak niet deugt, omdat de genoemde vijf punten - zo meent hij - wel degelijk een wezenlijk belang raken. Wij kunnen de discussie erover niet buiten onze kostbare serviezen houden, want als we ,,eenzijdig de nadruk (...) leggen op onderling begrip'' wordt de ervaren eenheid ,,een dekmantel''. Tamelijk onheilspellend vind ik de woorden die hij eraan toevoegt: ,,...waaronder de Evangelische Omroep en de Evangelische Alliantie wellicht goed functioneren''. Wij mogen - nog steeds Van Bekkum - bepaalde actuele uitwerkingen van het katholieke (= 'algemene') geloof niet als niet wezenlijk bestempelen; dan wordt ,,de geest van de profetie monddood gemaakt''.

Een citaat uit Openbaring 19:10 geeft me onmiddelijk gelegenheid deze these met kracht tegen te spreken. Want hier staat wát de geest van de profetie is: het getuigenis van Jezus. De kern van Gods profetische woorden ligt direct in de nabijheid van Christus, was Christum treibet , zoals Luther zei. Naarmate thema's en discussies dichter bij de persoon van de Zoon liggen, des te duidelijker gaat het om de kern van het christendom; naarmate we daarvan verder verwijderd zijn, wordt het des te meer de periferie. In Christus ligt onze eenheid, niet in perifere theologische en Bijbels-ethische opvattingen.

Opwinden 
Dezer dagen las ik een ander boekje, dat van ds. J.M.D. de Heer, De Evangelische Beweging . Een bevriende reformatorische broeder had me de lectuur afgeraden, omdat de kritiek te scherp zou zijn. Dat bleek helemaal niet het geval: heel rustig beschrijvend legt De Heer de fenomenen van de evangelische beweging naast die van de reformatorische cultuur, haar beleefd afkeurend. Maar daar zit nou net het probleem: als je zelf keurige lijnen door het landschap kunt trekken - links is goed, rechts is fout, of andersom - dan worden er diepe kloven aangebracht in de eenheid van Gods getuigenis. Wat niet gaat over Jezus, daar mág je je niet kwaad over maken, en er al zeker geen ruzie over maken met je mede-christenen. Waar het wél over Hem gaat, daar móeten we ons over opwinden. En dat wordt kort en goed genoeg samengevat in de bewoordingen van Nicea of van het Apostolicum.

De tijden vragen om meer geloofseenheid, zegt Van Bekkum. Het zal inderdaad niet toevallig zijn dat op dit moment een poging gedaan wordt een nationale synode te organiseren, dat een beweging op gang komt in het kader van het manifest ' Wij kiezen voor eenheid' , en dat de discussie over deze vijf olifanten losbarst.

Dat we in allerlei kerken - man en paard hoef ik helaas niet eens te noemen - een hoop herrie hebben over soms vrijwel niks, en dat grote en kleine parakerkelijke organisaties de pagina's kerk & religie en opinie van deze krant bijna elke dag met hevige debatten weten te vullen. Laat het maar eens gezegd zijn: er is een kern, en daar gaat het om; er is een periferie, en daar gaat het niet om. De geest van de profetie is precies wat wij in deze wereld gezamenlijk getuigen over Jezus.

Een slotopmerking: het weghouden van olifanten uit onze mooie porseleinkast is niet voldoende. Zo'n goed initiatief als de nationale synode, om maar een voorbeeld te noemen, kan alleen maar wat worden als wij allen 'ons inspannen om door de samenbindende kracht van de vrede de eenheid te bewaren die de Geest ons geeft' (Efeze 4:3, NBV). Afwezigheid van oorlog is nog geen vrede. Delen van informatie is nog geen liefde. De gemeenschap van de heiligen behoeft een heilig blazen door ons heen, uit de Hoge.

Henk P. Medema is uitgever en publicist.

Lees meer:

25-11-2009 ND: Boekpresentatie - Ouweneel beschrijft de vijf neteligste onderwerpen...