Bron: Arutz Sheva 7 Blog - http://www.israelnationalnews.com/Blogs/Message.aspx/6574

Lieberman... Proberen stoer te zijn,
of is het soms beter om niets te zeggen?


Shiloh, Israel - 16 december 2014 - door David Rubin

Om in te spelen op de herhaalde "politieke aanvallen" van de Palestijnse Autoriteit (PA) op Israël, inclusief pogingen om de erkenning te verkrijgen van 'Palestina' als een onafhankelijke staat in de VN-Veiligheidsraad en in andere internationale instanties, heeft minister van Buitenlandse Zaken Avigdor Lieberman nogmaals aangekondigd dat Israël niet moet gaan zitten klagen, maar pro-actief moet zijn. Daarmee stelde hij de parameters in voor de stappen welke Israël moet nemen tegenover de vijandige acties van de PA, welke een duidelijke schending zijn van de Oslo "Vredes" Akkoorden.

Wat waren dan de moeilijke woorden die Lieberman eigenlijk zei? Hij begon met het volgende te vermelden:

"De staat Israël zal er niet mee akkoord gaan gedicteerd te worden door de Palestijnen. Iedere poging van de Palestijnen, bijgestaan ​​door internationale instanties, om aan ons hun gewenste oplossing op te leggen, zal de situatie in de regio alleen nog meer verslechteren en aansprakelijk zijn voor de mislukking."

Gezien deze sterke uitspraken van de heer Lieberman, zou men kunnen verwachten dat hij met nog een paar even sterke maatregelen zou komen, die Israël zou nemen om de aanvallers niet toe te staan ​hun doel te bereiken, of zoals hij het ​​uitdrukte: "hun gewenste oplossing". Misschien roept hij de regering op tot een besluit om de Oslo-akkoorden nietig te verklaren? Of misschien om een kabinetsbesluit aan te nemen dat Israël niet meer de geldigheid van de Palestijnse Autoriteit zal accepteren? Of misschien op zijn minst: de beëindiging van de samenwerking op veiligheidsgebied?

Het antwoord? Geen van het bovenstaande - Lieberman pleit voor de vaststelling van zijn vredesvoorstel, volgens welke Israël volledig zou terugtrekken uit de relatief grote regio in Oost-centraal Israël, bekend als de Driehoek, waar enkele honderdduizenden Arabische burgers van Israël wonen. In ruil daarvoor zou Israël het grootste deel van de door Joden bevolkte gemeenschappen in Judea en Samaria behouden, gebieden die al in Israëls bezit zijn, maar waar de Israëlische soevereiniteit nog niet is verklaard.

Kortom, het Lieberman-plan geeft de Arabieren soevereiniteit in een centraal deel van Israël dat niet in hun bezit is, in ruil voor de centrale delen van Israël, die reeds in ons bezit zijn, en waar we morgen de soevereiniteit kunnen verklaren zonder een deal met de Hamas-Fatah PA. Klinkt het plan van Lieberman als een eerlijke deal? Is dat echt de stoere actie waartoe hij leek op te roepen in reactie op de politieke aanvallen van de PA op Israël?

Het Lieberman-plan geeft ze precies wat ze willen - doorgaan met Israëlische terugtrekking uit het Land van Israël. Met onze huidige realiteit van een stijgend joods geboortecijfer en een krimpend Arabisch cijfer, zijn claims betreffende een existentiële demografische bedreiging voor het bestaan ​​van Israël niet meer. Als ze ooit al een overtuigende reden waren om land over te geven aan onze vijanden.

Als om ons ervan te overtuigen dat zijn plan toch wel een verdienste heeft, gaat Lieberman verder met uit te leggen dat de wereldleiders (die tussen haakjes altijd bezig zijn Israël te pressen om land te overhandigen voor de belofte van vrede) niet eens bezwaar tegen zijn plan hebben:

"Ik heb nog nooit een afwijzing van dit idee gehoord toen ik het voor wereldleiders bracht,"

Wat een onverwachte verrassing! Het aanmoedigers in de hele wereld van "land voor vrede" lijkt dit eigenlijk een leuk plan. Laten we onszelf niet opnieuw misleiden - het Lieberman-plan is een zielige diplomatieke overgave, die zal worden geïnterpreteerd als zwaktebod in de Arabische landen en de brede islamitische wereld. In de komende verkiezingen kan het Lieberman een paar stemmen opleveren op Links of zelfs een paar meer stemmen vanuit de Arabieren, maar het is niet beter dan de Oslo-akkoorden, en misschien nog erger.
 

David Rubin is voormalig burgemeester van Shiloh, Israël. Hij is oprichter en voorzitter van Shiloh Israel Children's Fund en de auteur van verscheidene boeken, waaronder Vrede voor Vrede en De islamitische Tsunami. Hij is te vinden op www.DavidRubinIsrael.com  of op www.ShilohIsraelChildren.org

(Vertaald door Harry Sleijster)



Stichting Lechaim steunt het werk van ShilohIsraelChildren
 -
www.stichtinglechaim.nl -

 

 

Counter