Bijbelgetrouw, krachtig en praktisch onderwijs van Andrew Wommack
Overzicht van de vertaalde bijbelstudies van Andrew Wommack, klik hier...

Hoe kun je gelukkig zijn? - 5
Andrew Wommack

Deel 1. Het is niet verkeerd om blij te zijn
Deel 2. Is Jezus genoeg voor je?

Deel 3. Leer tevreden te zijn
Deel 4. Het geheim van Paulus
Deel 5. Wat doen we met ambitie?
Deel 6: Herken je Jezus?

Oorspronkelijke titel: How To Be Happy – What about ambition?
Als MP3 bestand te downloaden van: www.awmi.net
Vertaling 2008 Wiebrig Calderhead

Veel mensen verlangen ernaar om gelukkig te zijn. Waarom zijn sommige mensen gelukkig en lijkt het of anderen zich ellendig voelen? In deze krachtige serie zul je het geheim leren hoe je gelukkig kunt zijn. Andrew Wommack legt uit dat het Gods wil is dat je gelukkig bent. De Bijbel leert ons om ons altijd in de Heer te verheugen. Leer hoe je ondanks je omstandigheden gelukkig kunt zijn. De vreugde van Paulus was niet afhankelijk van zijn omstandigheden. Ontdek het geheim. De Heer is altijd bij je. Wanneer jij je eenmaal deze waarheid hebt toegeëigend, zal je vreugde overvloeien.

Deel 5: Wat doen we met ambitie?

Johannes 4:13-14 waar Jezus sprak met de vrouw bij de bron, is een erg bekende Schriftplaats: "Jezus antwoordde en zei tot haar: Een ieder, die van dit water drinkt, zal weer dorst krijgen; maar wie gedronken heeft van het water, dat Ik hem zal geven, zal geen dorst krijgen in eeuwigheid, maar het water, dat Ik hem zal geven, zal in hem worden tot een fontein van water, dat springt ten eeuwigen leven."

We gebruiken deze verzen vaak om mensen tot de Heer te brengen en ze over de verlossing te vertellen, maar dit is alleen maar van toepassing als je gered moet worden. Als je eenmaal gered bent, dan word je verondersteld altijd hongerig en dorstig te zijn. 
En ga me nou niet uitjoelen omdat ik zo goed preek! De waarheid is namelijk dat ik altijd hongerig ben. Het is net als popcorn. Mijn vrouw vindt het niet leuk als ik dit soort vergelijkingen maak. Ze heeft het gevoel dat ik de Heer op de een of andere manier goedkoop maak. Maar ik kan een hele maaltijd eten en helemaal verzadigd zijn en toch heb ik altijd nog wel ruimte over voor popcorn. Ik ben gek op popcorn. Ik krijg er nooit genoeg van. Ik heb altijd honger naar meer van de Heer. Een van mijn favoriete liederen is: "U te kennen en U meer en meer te kennen." We beginnen mijn programma met dit lied. Ik ben hongerig naar de dingen van de Heer, maar niet omdat ik verhongerd ben. Ik ben vol. Maar ik ben gewoon gulzig. Ik wil gewoon meer. Je kunt nooit alle voorraden van de Heer aanboren. Ik blijf hongerig naar de dingen van de Heer, maar niet omdat ik leeg ben. Ik heb van de Heer geproefd en het is een bron van levend water dat opspringt. Prijs God.

In Johannes 6:34-35 staat: "Zij zeiden dan tot Hem: Here, geef ons altijd dit brood. Jezus zei tot hen: Ik ben het brood des levens; wie tot Mij komt, zal nimmermeer hongeren en wie in Mij gelooft, zal nimmermeer dorsten.

Dat is wat er gebeurt als je wedergeboren bent geworden. God vervult je. God geeft je voor altijd genoeg. Het is niet zo dat Hij je, nadat je wedergeboren bent, alleen maar voldoende geeft voor een of twee dagen en dat je daarna weer hongerig en dorstig moet zijn. In Johannes 7:37-38 staat: "En op de laatste, de grote dag van het feest, stond Jezus en riep, zeggende: Indien iemand dorst heeft, hij kome tot Mij en drinke! Wie in Mij gelooft, gelijk de Schrift zegt, stromen van levend water zullen uit zijn binnenste vloeien."
Dit is verlossing. Dit is het normale Christelijke leven. We zouden vol van de vreugde van de Heer moeten zijn.

Johannes 10:10: "De dief komt niet dan om te stelen en te slachten en te verdelgen; Ik ben gekomen, opdat zij leven hebben en overvloed." We gebruiken dat vers vaak om mensen tot de Heer te brengen en als ze eenmaal tot de Heer zijn gekomen, gebruiken we ditzelfde vers om ze ontevreden te maken. "Leef jij een overvloedig leven? Ben jij echt vol?" Je draait je om en je gebruikt datgene waarmee je mensen naar de Heer trok als een knuppel om ze mee te slaan. We doen dit ook bij onszelf.
Maar de waarheid is dat als je wedergeboren bent, God jou vult met Zichzelf. We hebben eeuwigdurend leven en we zouden nooit meer honger of dorst hoeven te hebben, behalve dan naar meer van wat we al hebben. Maar we hoeven nooit meer leeg, uitgeput, teleurgesteld en ontevreden te zijn.

Ik weet dat sommige mensen het hier niet mee eens zijn. In mijn vorige lezing gebruikte ik Filippenzen 4:11, waar Paulus zegt dat hij heeft geleerd om tevreden te zijn. Zoiets is niet normaal of natuurlijk. Als je vleselijk bent, met jezelf bezig bent en vanuit een menselijk gezichtspunt naar dingen kijkt, dan is er altijd wel iets waar je ontevreden over kunt zijn. Maar je kunt leren om tevreden te zijn.

Een andere tekst hierover staat in Prediker 2. Ik geloof echt dat het boek Prediker in de Bijbel moet staan, maar ik heb er moeite mee. Ik heb het niet helemaal begrepen. Ik heb het boek Prediker nu op de volgende manier opgevat, nl. dat hier iemand is die alle wijsheid had gekregen. God had Prediker, Salomo, meer dan iemand anders gezegend. Maar in het eerste hoofdstuk introduceert hij het boek en waar hij het eigenlijk over heeft is dat hij besloten had om zichzelf over te geven aan ijdelheid. Hij schrijft dat hij heeft besloten dat hij de ijdelheid zou navorsen en ontdekken wat nodig is om iemand werkelijk tevreden te stellen.

Volgens mij gaat het boek Prediker over een man die in alle fysieke en natuurlijke dingen, waar je mogelijkerwijs ook maar kunt zoeken, op zoek is naar blijdschap, vrede en geluk. En uiteindelijk komt hij tot een van de meest negatieve conclusies in de Bijbel. Wat hij eigenlijk doet is dat hij duidelijk maakt dat het vergeefse moeite is om zonder God vreugde, vrede, geluk, enzovoort te zoeken.

Er staan veel negatieve dingen in dit boek en als we dit beschouwen als een Schriftgedeelte van hoe God over dingen denkt, dan kan het je echt in verwarring brengen. Maar als je het boek beschouwt als het schrijven van een man die zelf probeert vrede, geluk en voldoening te vinden en als je op deze manier naar zijn uitspraken kijkt, dan laat het je de nutteloosheid ervan zien om te proberen tevreden te zijn op iedere andere manier dan door Jezus.

In Prediker 2:22-24 staat: "Wat toch heeft een mens voor al zijn zwoegen en voor het streven van zijn hart, waarmee hij zich aftobt onder de zon, 23 wanneer hij gedurende al zijn levensdagen zijn werk doet in smart en verdriet, en zelfs des nachts zijn hart geen rust vindt? Ook dit is ijdelheid. 24 De mens heeft het niet in zijn macht om te eten en te drinken en zich te goed te doen bij zijn zwoegen; dit heb ik wel ontwaard, dat het van de hand Gods komt."
Let eens op het woordgebruik in vers 24 zoals het in de Statenvertaling staat: "Is het dan niet goed voor den mens, dat hij ete en drinke, en dat hij zijn ziel het goede doe genieten in zijn arbeid? Ik heb ook gezien, dat zulks van de hand Gods is." 

Hij zegt hier dat hij zijn ziel het goede moet doen genieten in zijn arbeid. Dit gebeurt niet vanzelf. Je moet een besluit nemen. Je moet jezelf ertoe zetten om in een toestand te komen waarin je zegt: "Ik ZAL mij verheugen. Dit IS de dag die de Heer heeft gemaakt. Ik ZAL mij erin verheugen. Zegen de Heer, o mijn ziel."
Je moet je ziel opdragen om de Heer te zegenen. Dat staat in Psalm 103: 1-2: "Loof de HERE, mijn ziel, en al wat in mij is, zijn heilige naam; loof de HERE, mijn ziel, en vergeet niet een van zijn weldaden." Weet je waarom Hij je zegt om niet een van Zijn weldaden te vergeten? Omdat je Zijn weldaden zult vergeten als je niet een besluit neemt om het te doen. Je moet je ziel het goede doen genieten van de arbeid die God je gegeven heeft.

En Prediker zegt dat dit van de Heer komt. Ik geloof dat dit belangrijk is, want van de meeste dingen komt hij tot de conclusie dat ze niet van de Heer zijn. De meeste conclusies zijn: "Het heeft geen nut. Het is ijdelheid. Alles is ijdelheid. Zo zegt de Prediker." Hij was totaal verslagen.

In het volgende vers, Prediker 2:25, zegt hij: "Want wie zou er van eten, of wie zou zich daartoe haasten, meer dan ik zelf?" (SV) Je moet je hierbij bedenken dat Salomo de rijkste man was die ooit heeft geleefd of ooit op aarde zal leven. Ik heb Kronieken erop nagelezen en David gaf uit zijn koninklijke schatkist 250 miljard dollar aan het werk aan het huis van de Heer. Uit zijn eigen schatkist gaf hij een donatie van 2.5 miljard dollar. Deze man had niet zo'n klein beetje geld en Salomo was nog rijker.
Het is onmogelijk om te zeggen wat hij had. Er staat in de Bijbel dat in de dagen van Salomo het zilver niet van waarde werd geacht en dat hij het zilver overvloedig als stenen maakte. Ze gooiden het op straat, omdat het niet van waarde was, zozeer was deze man gezegend. Hij had bezittingen en rijkdommen, hij kon zich uitleven, hij had 700 vrouwen en 300 bijvrouwen. Dat is ongelooflijk. Wist je dat als hij iedere dag één van zijn vrouwen of bijvrouwen zou bezoeken, het hem 3,5 jaar zou kosten voordat hij bij alle vrouwen was geweest? Het is moeilijk te geloven dat deze man de slimste man was die ooit heeft geleefd.

Maar weet je wat hij deed? Hij leefde zichzelf uit. Hij hield niets achterwege. Hij had 1000 vrouwen in zijn leven en hij zegt dat het ijdelheid is. Alles is ijdelheid. Dat was niet waar hij naar zocht. Hij was rijk, hij had dingen en hij zei: Want wie zou er van eten, of wie zou zich daartoe haasten, meer dan ik zelf? Hij bedoelt met andere woorden, wie kan zich meer uitleven dan ik? Hij zei ook: "Welaan, ik wil u op de proef stellen door vreugde, verlustig u dus in het goede. Maar zie, ook dit is ijdelheid."(Prediker 2:1) Hij zegt dat jij je ziel moet doen genieten.

Velen van ons denken: "Als ik maar een groter huis had, als ik hier maar meer van had, als ik maar een andere vrouw had, een andere man, dan zou alles anders zijn." Maar weet je, waar je ook maar bent, daar moet jij jezelf doen genieten.

Ik heb veel nagedacht over de relatie tussen man en vrouw en het heeft me verbaasd. Onze generatie is één van de weinige generaties waarin we onze eigen partner kunnen kiezen. Dat is eigenlijk een relatief recent iets. Tot ongeveer 100 jaar geleden werden huwelijken geregeld. Vaak werd bij je geboorte iemand voor je uitgekozen. Er werd een bruidschat uitgewisseld en je moest met een bepaalde persoon trouwen. Men had niet die keuzes die wij nu hebben. Maar wist je dat deze huwelijken beter standhielden dan de meeste van onze huwelijken?

Wij zeggen al gauw: "Ik ben gewoon niet gemaakt voor die persoon." Als ze niet precies passen, dan gooien wij ze weg, zoals een gebruikt kopje, en dan nemen we een ander. De waarheid is echter dat je letterlijk vanaf de geboorte een huwelijk kunt regelen. Je zet twee mensen samen en als ze besluiten om het te laten werken, dan kunnen ze het laten werken. Je kunt tevreden worden met je partner. Maar wij hebben de instelling dat de eerste keer dat iemand iets verkeerd doet, je denkt dat je de verkeerde hebt getrouwd. Wij zijn ontevreden en onvoldaan geworden en dat veroorzaakt een heleboel problemen.

Zo was het helemaal niet met Salomo. Hij leefde zichzelf uit en hij vond geen voldoening. Hij kwam tenslotte tot de conclusie dat jij jezelf van het goede moet doen genieten en het goede in al je arbeid moet vinden. Het is een keuze. Paulus zei precies hetzelfde. "Ik heb geleerd om met alle omstandigheden genoegen te nemen." Amen?


Als ik volgens deze lijnen onderwijs, dan is één van de vragen die ik altijd krijg: "Maar hoe staat het dan met ambitie?" Als iemand tevreden is met waar hij is, wat zal hem dan motiveren om verder te gaan?

Wel, ik geloof dat er een Goddelijke motivatie is en een vleselijke motivatie. In veel opzichten zijn ze hetzelfde, maar toch zijn er opvallende verschillen tussen deze twee. Ik geef je daarom zes dingen die een opvallend contrast vormen tussen Goddelijke ambitie en vleselijke ambitie, maar dit is geheel ‘Andyologie’, ik kan je geen Schriftplaatsen hiervoor geven.


1. Vleselijke ambitie is egoïstisch

Het eerste waar ik aan denk, is dat vleselijke ambitie altijd egoïstisch is. Het bevordert altijd jezelf. Het zet jezelf op de voorgrond, terwijl Goddelijke ambitie in het geheel niet op egoïsme is gebaseerd. De reden waarom we het koninkrijk van God zouden moeten bevorderen, grote kerken moeten krijgen en mensen zouden moeten bedienen is niet voor het eigen ego en niet voor jezelf. We zouden onze identiteit niet moeten vinden in wat wij voor elkaar hebben gekregen, maar onze identiteit zou voor honderd procent in de Heer Jezus Christus moeten zijn, niet in onze prestaties.

Je zult ontdekken dat mensen die door vleselijke ambitie worden gedreven, zo zijn omdat hun waarde gekoppeld is aan hun prestatie. Dat is egoïstisch. En als je het omdraait, kun je er ook zo naar kijken, dat als iemand zich mislukt voelt omdat hij niets heeft gepresteerd, dat een duidelijk teken is dat hij een vleselijke, egoïstische ambitie heeft. Want als je hart goed is en je focus juist is, dan doet het er eigenlijk niet toe of je wel of niet slaagt. Jij vindt dan je waarde in de Heer Jezus.

Voordat ik wist dat ik voorganger zou worden, hield ik van God en had ik een geweldige relatie met God. Ik hoefde niets te presteren om me geliefd te voelen, om blijdschap en vrede te hebben en om tevreden te zijn, omdat ik genoeg had aan wat Jezus voor me had gedaan. Maar toen werd ik voorganger en ging ik doelen stellen. Iedere voorganger die zijn geld waard is heeft een visie en een doel. Maar als je niet oppast, dan kan dat iets worden waardoor je er onderdoor gaat. Als jij er niet in slaagt om je doelen te bereiken, dan ga jij jezelf als mislukt zien.

De wortel die hier aan ten grondslag ligt is gewoonweg egoïsme. De waarheid is dat je niet een agenda voor jezelf zou moeten hebben. De reden waarom ik bepaalde dingen wil doen is omdat ik voel dat God me hiertoe heeft geleid. Op Gods tijd zal het gebeuren en prijs God, als het werkt, dan is dat prachtig, maar als het niet werkt, dan is het ook goed.

Je kunt dit zien bij de mensen van God die in de Bijbel worden genoemd. Je ziet een onveranderlijke eigenschap bij hen. Mozes was ooit erg op zichzelf gericht. God gaf hem een plan. Hij liet hem zien wat zou gebeuren en Mozes ging erop uit en probeerde het zelf tot stand te brengen. Hij doodde een Egyptenaar en moest op de vlucht slaan omdat hij op zichzelf gericht was. Hij had angst.

Het was heel anders toen hij na 40 jaar in de woestijn terugkwam. Hij kwam in conflict met mensen. Zijn eigen broer en zus bekritiseerden hem vanwege zijn huwelijk. Maar in plaats van dat Mozes dit persoonlijk opnam en dacht: "Kijk nou eens wat ze over me hebben gezegd. God, ik heb toch rechten?", viel Mozes op zijn aangezicht en deed voorbede voor ze. 

In Numeri 12:3 staat: "Mozes nu was een zeer zachtmoedig man, meer dan enig mens op de aardbodem." Deze man die zeer zachtmoedig was, werd waarschijnlijk in het Oude Testament het meest door God gebruikt. Die man was er niet voor zichzelf. Toen mensen hem gingen bekritiseren, viel hij neer en bad hij voor ze, omdat hij wist dat ze grote moeilijkheden hadden. Hij had zekerheid in zijn eigen hart.

Wist je dat onzekerheid in je eigen ambitie een teken van zelfgerichtheid is? Je ziet bijvoorbeeld dat het iemand anders voor de wind gaat en dat maakt je van streek. Je krijgt het gevoel van: "Waarom God? Wat gebeurt er met mij? Waarom gaat het met mij niet goed?" Dan ben je egoïstisch in je doelen en motivaties. Je zou in staat moeten zijn om je te verheugen als iemand anders voorspoed heeft, als de kerk groeit. Je zou in staat moeten zijn om je daarin te verheugen en God te prijzen. Als het je jaloers maakt, dan zijn er egoïsme en jaloezie in het spel. Dat is geen Goddelijke motivatie.

Je kunt naar Jozef kijken. Deze man werd door God geroepen en hij had een doel. Hij had drie dromen in zijn leven, maar weet je wat er gebeurde? Hij was 17 jaar toen hij de eerste droom kreeg en hij was 30 jaar toen er voor het eerst iets positiefs in zijn leven gebeurde. Dat was 13 jaar later. Alles liep hem tegen en toch bleef deze man trouw. Hij was in de gevangenis en in de gevangenis was hij tevreden. Hij diende God en zegende andere mensen in de gevangenis en daarom was God met hem. 

Nadat hij koning was geworden over praktisch het hele land, werd hem het gezag gegeven om te doen wat hij maar wilde. Ik weet wel wat ik zou hebben gedaan, en wat de meeste van ons zouden hebben gedaan als ze het voor het zeggen kregen. Ik zou de legers van Egypte hebben genomen en op weg zijn gegaan om mijn broers te omsingelen. En ik zou hebben gezegd: "Buig voor me." Ik zou ervoor zorgen dat die droom uitkwam. Als ik eenmaal de macht in handen had, zou ik ervoor zorgen dat het zou gebeuren.

Maar in de zeven jaren van overvloed en daarna nog eens twee jaar van hongersnood deed Jozef niets om Gods droom, Gods visie te laten uitkomen. Hij was alleen maar trouw. Hij was tevreden om te doen wat God hem zei te doen. 

Sommige mensen leggen uit dat, toen zijn broers kwamen, Jozef gemeen was tegen ze. Maar ik keek eens naar een uitzending over Jozef en die uitzending was echt goed. Zoals ze het daar aan het eind uitbeeldden, had Jozef in het geheel geen wrok tegen zijn broers. De reden dat hij hen door een beproeving liet gaan was omdat ze nooit berouw hadden getoond. Ze waren nog steeds dezelfde oplichters en boeven die ze vroeger waren en Jozef wist dat als ze geen berouw toonden, ze daar nooit vrij van zouden komen. Hij bracht ze zover dat ze eindelijk met hun gezicht op de grond vielen en zeiden: "Wij zijn schuldig voor God, omdat we onze broer hoorden schreeuwen en we reageerden niet." Pas toen ze berouw hadden getoond, maakte Jozef zich aan zijn broers bekend.

Jozef is de enige in de Bijbel die nooit enige vorm van egoïsme vertoonde. Deze man was gewoon perfect. Hij was goed. Ik geloof niet dat hij zijn broers strafte. Dat zou strijdig zijn met zijn karakter. Hij had een reden voor wat hij deed. Je kunt de onbaatzuchtigheid van Jozef zien toen hij de mogelijkheid had om Gods visie te laten uitkomen, want hij deed het nog steeds niet. Hij wachtte op God. Hij was voor honderd procent afhankelijk van God. Hij was geduldig.

Je kunt naar David kijken. Toen David al heel wat jaren koning was, keerde zijn eigen zoon zich tegen hem en zijn eigen zoon was van plan hem te doden. David wist dat als hij de stad Jeruzalem niet zou ontvluchten, hij gedood zou worden. Terwijl hij op het punt stond om te vertrekken, brachten de priesters die met hem mee zouden gaan de ark van het verbond. David zei: "Wat doen jullie?" En de priesters zeiden: "We nemen de ark van het verbond mee." En David zei: "Breng het terug en zet het op de plaats waar het hoort. Als God mij goedgunstig gezind is en mij terug zal brengen, dan zal ik terugkomen bij de ark, en als Hij mij niet goedgunstig is gezind, laat Hem dan doen wat goed is in Zijn ogen." 

Weet je wat dit betekent? Hier is een man die er niet voor zichzelf is. Een egoïst zou zoiets nooit kunnen loslaten en zeggen: "Als het Gods tijd is dat ik kom te overlijden of als het Gods tijd is dat mijn bediening eindigt, dan is het goed zo." Een egoïst zou dat nooit doen. Als je zover komt dat je bediening of je doelen of de dingen zo belangrijk voor je zijn dat je er niet zonder kunt leven, dan kan ik je garanderen dat er iets verkeerd is. Gisteravond sprak ik met een man die zei: "Ik geloof dat ik zou sterven als ik dit niet kan krijgen." Op die manier zou het niet moeten gaan.

Het zou zo moeten zijn dat ons enige doel is om alleen God lief te hebben en gemeenschap met Hem te hebben. Omdat ik dat doe, heeft God me laten zien dat dit zal gebeuren en dat zal gebeuren en prijs God, het zal ook gebeuren, want ik geloof dat Gods Woord zal gebeuren. Maar weet je, je hoeft het niet te forceren. Je hoeft het zelf niet te laten gebeuren. Mensen die gedreven zijn en dingen forceren zijn egoïstisch. Goddelijke ambitie is volledig door liefde gemotiveerd. Het is alleen maar liefde voor de Heer. "God, U hebt zoveel voor me gedaan. Ik wil gehoorzaam zijn. Wat wilt U dat ik doe?" God vertelt je wat te doen en als je gehoorzaamt, is er geen strijd en conflict en dan is het niet moeilijk.

Jezus zei: "Mijn juk is zacht en Mijn last is licht." Als jouw juk niet zacht is en jouw last niet licht, dan komt dat omdat je vanuit een vleselijk soort ambitie handelt en je doelen stelt, in plaats van dat je door de Heer wordt geleid. Amen?


2. Vleselijke ambitie is geworteld in ontevredenheid

Het tweede ding is dat vleselijke ambitie geworteld is in ontevredenheid. Daarover hebben we al gesproken. Mensen die gedreven worden door vleselijke ambitie zijn ontevreden. Ze maken zichzelf ontevreden en ze forceren zichzelf met opzet om ontevreden te zijn met de situatie waarin ze zich bevinden, omdat ze het gevoel hebben dat zolang ze tevreden zijn, niets hen zal motiveren.

Maar weet je, als je door Goddelijke ambitie wordt geleid, hoef je niet ontevreden te zijn. Je houdt ervan te zijn waar je bent en toch, vanwege de liefde van God, wordt je door de liefde van Christus gedrongen om mensen te bedienen, niet door ellendigheid en haat voor waar je bent. Ontevredenheid hoeft niet de motiverende factor, de stuwkracht te zijn.


3. Vleselijke ambitie is angst voor mislukking

Samen met de dingen die ik al heb genoemd is angst voor mislukking het derde ding. Telkens als je egoïstisch bent, als je door ontevredenheid gedreven wordt, gaat angst voor mislukking altijd samen met egoïstische ambitie. Je zult bang zijn voor mislukking. Je wordt gedreven door: "O God, wat gebeurt er als het niet lukt?"

Er was een moment in mijn bediening dat mijn voltallige staf me vertelde dat mijn bediening over was. Zet er een streep onder. Ze vertelden me dat ik dit onder ogen moest zien. Terwijl ik hierover bad, dacht ik steeds maar: "Maar God, ik wil niet mislukken." Ik worstelde met de angst voor mislukking. En de Heer sprak tot me en Hij zei: "Wat was je toen Ik je vond?" Ik zei: "Ik was een mislukkeling." En de Heer zei: "Waar maak jij je dan zorgen over? Zonder mij ben je al een mislukkeling. Je was een mislukkeling toen Ik je vond." Weet je, dat veranderde mijn hele denken. 

Wat is eigenlijk een mislukking? Toen Petrus de Heer verloochende, bad Jezus voor hem. Hij zei: "Ik heb voor je gebeden dat je geloof niet zal bezwijken. Wist je dat de meesten van ons gedacht zouden hebben dat dit gebed niet geholpen heeft? Maar de gebeden van Jezus werken altijd. Ik geloof Jezus toen Hij zei: "Ik heb voor je gebeden dat je geloof niet zal bezwijken en als je eenmaal tot bekering bent gekomen, versterk dan je broeders."

Blijkbaar kijkt God enigszins anders naar mislukking dan wij, want volgens onze maatstaven mislukte Petrus. Hij verloochende de Heer drie keer en bij één van die keren gebruikte hij godslastering en vloeken en zwoer hij dat hij die man nooit gezien had. De meeste van ons zouden vinden dat hij het helemaal had verknald. Maar weet je, volgens Gods maatstaven deed hij dat niet. Hij mislukte niet.
Zie je, God kijkt naar het eindresultaat. Hij mocht dan wel een slag verloren hebben, maar hij verloor niet de oorlog. Petrus kwam sterker dan ooit terug en God ziet het eind vanaf het begin. God ziet de dingen anders dan wij doen.

Ik was eens voorganger van drie kleine kerken en die kerken kwamen nooit tot bloei. Volgens menselijke maatstaven was dat verschrikkelijk. Het was echt een strijd. Maar als ik nu terugkijk, denk ik dat ik nooit als voorganger ben geroepen. Ik vind het vervelend om te zeggen, omdat het net lijkt alsof God de mensen in die kerken voor mijn ontplooiing gebruikte, maar ik was niet naar een Bijbelschool geweest. Die tijd was mijn Bijbelschool. Dat was mijn training. Ik ging op de harde manier naar school en ik oefende op deze mensen. Zes jaar lang was ik daar voorganger en als je het vanuit het oogpunt van een voorganger bekijkt, dan was ik mislukt. Maar dit kwam omdat ik nooit echt als voorganger was geroepen. Het was gewoon dat ik op deze manier mijn training kreeg en die periode was een leerschool. 
Toen ik daar wegging en begon te doen wat ik nu doe, begunstigde God mij en begonnen dingen te werken. Het was dus niet een mislukking. Het was een leerschool. Ik leerde van deze periode. God gebruikte het in mijn leven.

Mensen die door angst voor mislukking worden gedreven zijn mensen die nog steeds egoïstisch zijn. Ze denken dat hun netto waarde gekoppeld is aan hun prestaties. Ze moeten dingen bewijzen.
Toen ik pas in de bediening begon, debatteerde ik veel meer dan nu met mensen. Mensen kwamen naar voren en zeiden: "Ik ben het niet eens met wat je zegt." Ik ging er dan altijd meteen tegenin en ik moest en zou dat debat dan winnen. Ik dacht dat ik het Woord verdedigde, maar wat ik eigenlijk deed was dat ik mezelf probeerde te overtuigen. Amen? Als iemand me kon overreden, dan was ik er niet zeker van of wat ik geloofde beter was dan wat die ander geloofde. Nu ben ik zover gekomen dat ik weet wat ik geloof. God heeft me dingen laten zien en als jij het er niet mee eens bent, dan is dat jouw probleem. Ik zal je misschien proberen te overreden als ik denk dat het jou zal helpen, maar ik hoef je niet te overreden om mezelf te helpen. Begrijpen jullie dit?

Ik herinner me dat in Vietnam iemand bij één van mijn Bijbelstudies kwam. Hij was een atheïst en hij begon me belachelijk te maken. Ik wist nog niet veel van het Woord en hij zette me voor gek. De mensen die vanwege positieve redenen bij mijn Bijbelstudie aanwezig waren gingen me uitlachen en liepen lachend weg omdat deze man me volkomen overblufte. Het enige wat ik kon doen was er tegenin gaan. Ik zei: "Ik weet het antwoord niet, maar ik weet wel dat er een God is, omdat ik met Hem praat. Ik heb iedere dag gemeenschap met Hem." Ik begon te vertellen over wonderen en dingen die gebeurd waren, maar hij maakte me alleen maar belachelijk. "Hoe weet je dat het zo is?"

Alle mensen van de Bijbelstudie waren weggegaan en ik zat daar maar en dacht: "God, ik heb het hier verknald." Ik bedacht wat ik had kunnen doen. Maar binnen een half uur was die man terug. Hij kwam naar de bibliotheek, ging ergens zitten en deed alsof hij een boek las. Ik begon te bidden: "O God, geef me nog een kans." En deze man kwam naar me toe en hij zei: "Tjonge, ik wil wat jij hebt." En ik zei: "Echt waar?"

Hij vertelde dat zijn hele leven op rede was gebaseerd omdat hij een intellectueel was. Hij zei: "Ik heb je voor gek gezet. Ik heb je overbluft. Ik ging met je redetwisten. Als iemand dat bij mij had gedaan, dan zou ik hem hebben vermoord, omdat ik niets heb om op terug te vallen. Ik heb je voor gek gezet en jij gelooft nog steeds in iets waarvan ik kan zien dat het werkelijkheid is in je leven, zelfs als je het niet kunt begrijpen." Hij zei: "Dat wil ik ook." 
Ik kon hem tot de Heer brengen en hem wedergeboren zien worden.

Je kunt op een plek komen waar, prijs God, jouw zekerheid niet ligt in het overbluffen van iemand, in jezelf bewijzen, in iets demonstreren, omdat je weet wie je bent. Ik geloof dat Goddelijke ambitie zo werkt. Je gaat iets doen omdat je gelooft dat dit is wat God wil dat je doet en je houdt zoveel van Hem dat je Hem wilt behagen. Je wilt alles doen voor de Heer. Het maakt niet uit of het wel of niet gebeurt. Je doet het niet voor jezelf. Je hoeft het niet te doen om het te bewijzen voor jezelf of iemand anders. Maar de waarheid is dat wij vaak onszelf proberen te bewijzen aan anderen.

Ga eens naar het vierde hoofdstuk van Lucas. Ik stop hier even met het derde punt om iets met je te delen. Lucas 4 beschrijft de verzoeking van Jezus. Vanaf vers 1 staat er: "Jezus nu, vol van de heilige Geest, keerde terug van de Jordaan en werd door de Geest geleid in de woestijn, 2 waar Hij veertig dagen verzocht werd door de duivel. En Hij at niets in die dagen en toen zij voorbij waren, kreeg Hij honger. 3 En de duivel zei tot Hem: Indien Gij Gods Zoon zijt, zeg dan tot deze steen, dat hij brood worde. 4 En Jezus antwoordde hem: Er staat geschreven: Niet alleen van brood zal de mens leven. 5 En hij voerde Hem op een hoogte en toonde Hem al de koninkrijken der wereld in een ogenblik tijds. 6 En de duivel zei tot Hem: U zal ik al deze macht geven en hun heerlijkheid, want zij is mij overgegeven, en ik geef haar wie ik wil. 7 Indien Gij mij dan aanbidt, zal zij geheel van U zijn. 8 En Jezus antwoordde en zei tot hem: Er staat geschreven: Gij zult de Here, uw God, aanbidden en Hem alleen dienen. 9 En hij leidde Hem naar Jeruzalem en stelde Hem op de rand van het dak des tempels en hij zei tot Hem: Indien Gij Gods Zoon zijt, werp Uzelf dan vanhier naar beneden; 10 want er staat geschreven: Aan zijn engelen zal Hij opdracht geven aangaande u om u te behoeden, 11 en: Op de handen zullen zij u dragen, opdat gij uw voet niet aan een steen stoot. 12 En Jezus antwoordde en zei tot hem: Er is gezegd: Gij zult de Here, uw God, niet verzoeken."

Je kunt hierover heel veel zeggen, maar er zit iets subtiels in dit verhaal. De Schrift spreekt over de listigheid van de slang, hoe hij door eenvoud Eva misleidde. Soms ontgaat het ons wat de werkelijke verzoeking voor Jezus was. Ik denk niet dat de echte verzoeking was om een steen in brood te veranderen of om zichzelf van de tempel te werpen. Weet je wat het krachtigste gedeelte van die hele verzoeking was? Satan zei: "Als je de Zoon van God bent."

In mijn vorige onderwijs had ik het er al over dat Jezus God in Zijn Geest was, maar Zijn fysieke verstand moest groeien. Hij moest leren om te praten, te lopen en al dat soort dingen. Door geloof besefte Jezus dat Hij de Zoon van God was. De Geest getuigde Hem hiervan en ik ben er zeker van dat Zijn moeder Hem het verhaal vertelde over de maagdelijke geboorte, de wijzen, de zingende engelen en de herders die kwamen. Ik ben er zeker van dat de Heilige Geest in Zijn hart ervan getuigde. Ik ben er zeker van dat de Schrift tot Hem sprak. Dat waren allemaal krachtige dingen en ik ben er zeker van dat God het allemaal bevestigde, maar het kwam er uiteindelijk toch op neer dat Jezus door geloof aanvaardde dat Hij de Zoon van God was.

Jezus zei dat, toen uit de hemel een hoorbare stem kwam die zei: "Dit is Mijn geliefde Zoon, hoort naar Hem," deze stem niet voor Hem kwam, maar terwille van de discipelen. Jezus zei dus met andere woorden: "Ik had het niet nodig. Ik geloof al. Ik had het niet nodig om iets hoorbaars te horen. Dit kwam voor jullie, zodat jullie konden geloven." 

Jezus wist door geloof Wie Hij was, en als de verzoeking er alleen maar om ging dat satan zijn eigen twijfel kenbaar maakte door te zeggen "Als U de Zoon van God bent,", dan zou dat satan zozeer verlagen dat het zou betekenen dat de verzoeking niet veel soeps was. Het zou niet echt een verzoeking zijn geweest als hij alleen maar zijn twijfels onder woorden zou brengen: "Bent U de Zoon van God?" Dat maakt de hele verzoeking waardeloos.

Ik kan je verzekeren dat satan daar in al zijn glorie, macht en pracht was. Hij gebruikte zijn meest listige verzoeking en weet je wat hij deed? Hij probeerde Jezus zover te krijgen dat Hij aan de duivel en aan Zichzelf zou bewijzen dat Hij waarlijk God was. "Gebruik Uw macht en laat een wonder zien." Dit is ontzagwekkend. Maar weet je, het was door geloof dat Jezus hier niet voor bezweek.

Ik geloof dat wij soms dingen op een bepaalde manier doen vanwege onze eigen onzekerheid. We proberen aan anderen te bewijzen dat, prijs God, wij gezegend en gezalfd zijn. We proberen het aan onszelf te bewijzen. En het komt er allemaal op neer dat onze ambitie egoïstisch is. Onze netto waarde is eraan gekoppeld. Jezus wist door geloof Wie Hij was en Hij had het niet nodig om het aan de duivel of aan wie dan ook te bewijzen. Hij bezweek niet voor deze dingen.

Wat zou er eigenlijk verkeerd aan zijn geweest om een steen in brood te veranderen? Eigenlijk helemaal niets, denk ik, behalve dan dat het een reactie op ongeloof zou zijn geweest. Hij zou Zichzelf hebben bewezen. Daarmee zou Hij Zichzelf hebben verhoogd en daarvoor was Hij niet gekomen. Hij was gekomen om Zichzelf te vernederen en om Zijn leven voor anderen te geven. Amen?

Ik zeg je dat vleselijke ambitie heel anders is. Vleselijke ambitie grijpt iedere gelegenheid aan om boven iemand te gaan staan. Telkens wanneer zich de gelegenheid voordoet vind je het heerlijk om iemand te ontmoeten die slechter is dan jij bent, om jezelf met die persoon te vergelijken en je goed te voelen over jezelf, zodat je het gevoel hebt dat je er bent, dat je vooruitgang boekt. Op die manier werkt vleselijke ambitie. Goddelijke ambitie heeft die elementen helemaal niet in zich.

Angst voor mislukking werkt niet. In 1 Johannes 4:18 staat: "Er is in de liefde geen vrees, maar de volmaakte liefde drijft de vrees uit; want de vrees houdt verband met straf en wie vreest, is niet volmaakt in de liefde."

Velen van ons worden in onze relatie met de Heer gekweld omdat we geen voldoening hebben en niet tevreden zijn met wat we hebben. Onze motivatie is dat we iemand moeten zijn, dat we iets voor Hem moeten doen om de moeite waard te zijn. Ik wil dat je weet dat God blij met je is om wat Hij in je leven heeft gedaan, niet om wat jij voor Hem hebt gedaan. Het is niet omdat jij zo lieflijk bent, maar omdat God liefde is. Amen?

Angst voor mislukking zou niet een motiverende factor moeten zijn. Het zou helemaal geen factor moeten zijn in het leven van de gelovige als je in Gods soort liefde wandelt. Gods soort liefde is werkelijk heel anders. Dat zou de motivatie in je leven moeten zijn in plaats van angst voor mislukking, egoïsme en jezelf verhogen, ontevreden zijn en je ellendig voelen omdat je iemand anders moet zijn voordat je gelukkig kunt zijn. Dit is een levensgroot verschil.


4. Vleselijke ambitie kent geen vrede

Het vierde op deze lijst van verschillen tussen Goddelijke ambitie en vleselijke ambitie is dat ik geloof dat er geen vrede is als je vleselijke ambitie hebt. Je zult jezelf niet toestaan om te rusten en te genieten. Mensen die gedreven worden door egoïsme en ontevredenheid hebben gewoon nooit vrede. Ze genieten nooit van waar ze zijn.

Toch zou vrede een van de onderscheidende kenmerken moeten zijn van een echte gelovige. Een vrede die alles te boven gaat is niet gebaseerd op vleselijke ambitie, waarbij de enige keer dat iemand vrede voelt is als ze een doel hebben bereikt, een bepaald niveau hebben behaald. Dan hebben ze vreugde en vrede, maar dat is maar van korte duur, want ze stellen zich meteen weer andere doelen en ze gaan op de volgende doelstelling af.

Maar een ware gelovige zou in vrede moeten wandelen. We zouden vrede moeten hebben, een vrede die alles te boven gaat. De Schrift zegt in Jesaja 57:21: "De goddelozen, zegt mijn God, hebben geen vrede." Dit slaat niet alleen op de ongelovige, maar ook op een gelovige die verkeerd bezig is en die uit egoïsme handelt. Deze mensen hebben geen enkele vrede.

Als we geen vrede in ons leven hebben, is dat niet omdat God Zijn vrede heeft weggenomen of omdat God ons geen vrede gegeven zou hebben. Hij heeft ons volmaakte vrede gegeven. Maar het is omdat we ons hebben overgegeven aan egoïsme. We doen van alles, we kweken ontevredenheid en dat maakt ons bevreesd. En als je uit angst handelt, dan is daar geen vrede in. We moeten daar uitkomen. Amen?

We hebben vrede omdat we gerechtvaardigd zijn door genade. Dat staat in Romeinen 5:1. Het is de genade van God. Je zult merken dat iemand die vanuit vleselijke ambitie handelt, gedreven wordt door legalisme, de wet, prestatiezucht. Ze denken niet aan wat God voor ze heeft gedaan, maar hun hele focus is op wat zij voor God moeten doen.

In plaats van vanuit overwinning te komen, proberen ze altijd naar overwinning toe te werken. Maar de waarheid is dat we uit de overwinning (van Christus) leven. We zijn niet op weg naar overwinning. Ik probeer niet genezen te worden, want ik ben al genezen. Zo af en toe probeert satan me ziek te maken en dan moet ik hem weerstaan. Ik weersta hem, omdat ik al genezen ben. Ik weersta hem niet om genezing te krijgen. Ik weersta hem niet om voorspoedig te worden, want ik ben al voorspoedig en satan probeert te blokkeren en te verhinderen dat ik ontvang wat God me al gegeven heeft. Ik rust in Hem, niet in mezelf. Amen? Dit is geweldig.


5. Vleselijke ambitie is ongeduldig

Ik zei dat er zes dingen zijn en het vijfde is ongeduld. Iemand die uit vleselijke ambitie handelt is ongeduldig. Ze worden door hun ambitie in beslag genomen en ze kunnen het niet uitstaan als ze vertraging ondervinden. Dan raken ze overstuur. Ze zullen alles voor hun ambitie doen, zelfs als ze mensen in de rug moeten steken. Kijk nog eens naar Jozef. Jozef was de personificatie van geduld. 27 jaar nadat hij zijn visie ontving, zag hij het pas gebeuren. Deze man was gewoonweg trouw. Amen? 

Ik geloof dat ongeduld een teken is van in het vlees zijn en vanuit een vleselijke ambitie handelen. Je kunt ongeduldig zijn om de doelen te zien die God jou gegeven heeft, zodat je er niet op kunt wachten. Er is een verschil tussen een verlangend uitzien naar iets en ongeduldig zijn wat maakt dat je misnoegd, ontevreden, depressief, ontmoedigd, boos en bitter bent. Ik hoop dat iedereen dit verschil ziet. Als je zo ongeduldig bent dat je niet kunt wachten, dan geloof ik dat dit erop wijst dat je in het vlees bent. Je wordt gedreven door vleselijke ambitie in plaats van door Goddelijke ambitie.


6. Vleselijke ambitie beheerst je

Het laatste ding, nummer zes, is dat ik geloof dat iemand die uit vleselijke ambitie handelt erdoor wordt gedreven. Het beheerst jou in plaats van dat jij het beheerst. Ambitie in de Goddelijke betekenis is een nuttig iets. Je stelt jezelf doelen als een manier om te checken waar je bent. Je schrijft je visie op en je maakt het eenvoudig, zodat je het voor ogen kunt houden en het een positieve motivatie wordt. 

Maar bij iemand die door vleselijke ambitie wordt gedreven is het de ambitie die hem stuurt. Zo iemand wordt letterlijk gedwongen om dingen te doen. Zo iemand zal vanwege zijn ambitie mensen kunnen vermoorden. Zo iemand zal liegen, stelen en het met zijn overtuigingen op een loopje gooien. Iemand die gedreven wordt door Goddelijke ambitie hoeft geen compromis te sluiten, omdat hij niet gedreven wordt. Het is niet belangrijk of hij zijn doel bereikt of niet, want hij doet het niet voor zichzelf. Hij hoeft het niet te doen om geslaagd te zijn. Maar je zult merken dat iemand die door vleselijke ambitie wordt gedreven, schippert met zijn overtuigingen. Om maar zijn doel te bereiken is hij bereid om met minder genoegen te nemen.

In mijn bediening heb ik bepaalde normen gesteld. Het zou voor mij verkeerd zijn als ik me daar niet aan zou houden. Voor jou zou het misschien helemaal niet verkeerd zijn en er is misschien ook niets verkeerd met bepaalde dingen, maar het zijn beslissingen die ik heb genomen. Ik heb besloten dat ik de tapes gratis ter beschikking stel aan de mensen. En er zijn honderden, zelfs duizenden mensen bij me gekomen die me vertelden dat ik ouderwets ben en dat ik meer dan genoeg heb gedaan.

Ik herinner me dat mevrouw Copeland eens bij me kwam en zei: "God heeft je gezegend en je hebt al die tapes weggeven, maar als je ooit verwacht te groeien, dan moet je die tapes gaan verkopen." Ze begon me te vertellen hoeveel geld Kenneth Copeland met al zijn tapes had gemaakt. Ze zei tegen me dat ik in het vlees was en dat ik vleselijk handelde en dat ik daarmee moest ophouden. Maar weet je, ik kan je verzekeren dat ik vaak onder druk ben gezet en het is vaak gebeurd dat mijn rekeningen hoger waren dan mijn inkomsten, maar ik heb bepaalde beloftes gedaan. Voor jou is er misschien niets mis mee om de tapes te verkopen, maar voor mij is het een belofte die ik heb gedaan. Juist daarom ben ik vaak in de verleiding gebracht om een compromis te sluiten.

Er zijn mij kansen aangeboden om bepaalde dingen te doen als ik alleen maar bepaalde dingen anders zou doen. Ik heb een team mannen bij mij om de tafel gehad die vlak daarvoor, door een fondswervingsactie, 22 miljoen dollar voor Jimmy Swaggart hadden bijeengebracht. Ze zeiden tegen mij dat ze mij twee miljoen dollar konden garanderen als ik ze een mailing zou laten verzenden. Dat zou dan mijn winst zijn, twee miljoen dollar. Het leek mij geweldig. Ik dacht dat het een goede deal was. Maar toen ik vroeg wat ik daarvoor moest doen en ze mij dat begonnen te vertellen, zei ik: "Mannen, dat zijn leugens. Ik wil mensen niet op die manier behandelen. Ik ga ze niet manipuleren. Dat doe ik niet." Ze zeiden dat ik gek was en ik zei: "Nou, dan ben ik maar gek," en ik schopte ze de deur uit. Ik wilde niets met hun manier van doen te maken hebben en ik liep ervan weg.

Ik had met mijn overtuigingen kunnen sjoemelen, maar wat zou ik geweest zijn als ik juist datgene wat God me had gegeven, wat me gemaakt heeft tot wie ik ben, wat me in de bediening heeft gebracht en wat de reden is waarom Hij me geroepen heeft zou verkwanselen om een doel te bereiken?

Ken je de film "Chariots of Fire"? Ik kan me ervan herinneren dat al die mensen Eric Little onder druk zetten en hem probeerden over te halen om een compromis te sluiten. Maar nadat hij was weggegaan en gewonnen had, omdat hij niet met zijn overtuigingen wilde schipperen, zei één van hen: "Tjonge, ik dacht even dat hij ons te pakken had." En iemand anders zei: "Hij had ons ook te pakken. Want weet je, we probeerden hem zover te krijgen dat hij zijn overtuigingen overboord zou zetten, maar door zijn overtuigingen is hij de winnaar en rivaal geworden die hij is. Als het ons was gelukt om hem te veranderen, dan zou hij de voorsprong hebben verloren waardoor hij heeft gewonnen.

Hoe vaak probeert satan niet om ons een compromis te laten sluiten om onze doelen te bereiken? We worden gedreven door ambitie en die doelen beheersen ons. Daarom sluiten we een compromis en doen we onze eigen normen geweld aan. Wat voor nut heeft het om een doel te bereiken, maar je moet sjoemelen om zover te komen en minder worden dan wat God wilde dat je zou zijn. Het is niet de moeite waard.

Vleselijke ambitie zal jou aandrijven. Het zal jou beheersen in plaats van dat jij het onder controle hebt. Maar als het een Goddelijke ambitie is, als het een doel is wat God heeft gesteld, dan kun je geduldig zijn. Je kunt wachten. Het beheerst jou niet, maar jij hebt de controle. Amen?

Ik heb vaak gedacht dat ik altijd weer terug kan vallen op cement storten. Ik kan dan ook van God houden en God zal nog steeds van mij houden. Ik zou meer tijd met Jamie kunnen hebben. We zouden een betere relatie hebben. En ik zou veel meer tijd hebben om te studeren, te bidden en om de Heer te zoeken. Het zou niet zo slecht zijn. Amen? Ik zou niet in elkaar storten als ik niet meer in de bediening was, maar cement zou storten. Vroeger deed ik dat en toen hield ik van God. Ik zou het weer kunnen gaan doen. Prijs God.

Je hoeft niet door je doelen en je ambitie gedreven te worden. Er is niets mis met doelen. Maar je moet hierin een evenwicht bewaren. We worden te vaak gedreven door vleselijke, egoïstische ambitie. En broeders en zusters, dat is niet zoals God het heeft bedoeld.

Laten we naar Galaten 5:22 gaan. Wat ik nu wil doen is om de vrucht van de Geest als een soort van thermometer te gebruiken. Je kunt een thermometer gebruiken om je temperatuur te checken zodat je kunt zien hoe het met je is. In Galaten 5:22 gaat het over de vrucht van de Geest en als je in de Geest wandelt, dan heeft de Geest geen vleselijke ambitie. Hij is niet egoïstisch, niet ongeduldig en Hij handelt niet uit angst voor mislukking. Je hoeft je eigenwaarde niet te bewijzen als je in de Geest bent. Dus als we in de Geest zijn, dan zouden dit de producten in ons leven moeten zijn.

In Galaten 5:22 staat: "Maar de vrucht van de Geest is…" Let eens op het woord vrucht. Ik weet dat sommige mensen zeggen dat het woord "vrucht" of "fruit" ook meervoud kan zijn. "Wat voor fruit heb je vandaag gegeten?" Je zegt niet: "Wat voor fruiten heb je vandaag gegeten?" Fruit kan dus meervoud zijn, maar hier staat: "de vrucht van de Geest IS". Dit staat in het enkelvoud. Met andere woorden: er worden negen dingen opgenoemd, maar er zijn niet negen verschillende vruchten van de Geest. Het is allemaal één vrucht. En het wordt op negen verschillende manieren zichtbaar. Het is net zoals licht dat door een prisma gebroken kan worden in allemaal verschillende kleuren.

De Geest brengt niet liefde voort in sommige mensen en blijdschap in anderen, en sommigen hebben vrede en anderen zijn geduldig, maar ik heb de gave van profetie en daardoor heb ik het recht om gemeen en kwaad en brutaal tegen andere mensen te zijn, enzovoort. Nee, het gaat hier om één vrucht van de Geest. De Heilige Geest brengt voortdurend al deze dingen voort in de mensen en als jij ze niet ervaart, dan is dat niet omdat God ze niet gegeven zou hebben, maar omdat jij ze niet vrijzet en niet geniet van wat God gegeven heeft.

Als je in de Geest wandelt, dan zullen deze dingen openbaar en heersend worden in je leven. Het is als een barometer waarmee je kunt ontdekken of je echt tevreden bent in de Heer. Als je dat bent, dan zal de Heilige Geest door je heen stromen.

Ik moet dit een beetje verduidelijken, want als we dit soort dingen lezen, dan passen we het meestal toe op hoe we andere mensen zouden moeten behandelen. En die toepassing is er ook wel degelijk, maar ik geloof dat het eigenlijk juister is om het anders toe te passen. In plaats van dat we eraan denken dat de vrucht van de Geest liefde is en we daarom om ons heen kijken en ons afvragen of we wel op de juiste manier van andere mensen houden, dat we onszelf dus evalueren, denk ik dat waar het hier over gaat is of je Gods liefde voor jou wel begrijpt. Laat jij Gods liefde op de juiste manier door je stromen? Koester jij jezelf in Gods liefde of werk jij je uit de naad om te proberen Gods liefde te pakken te krijgen?

Ik denk dat het ongeveer een jaar geleden was dat ik iemand naar voren riep en hem bediende door een woord van kennis over het verlaten van zijn eerste liefde. In Openbaringen 2 staat die tekstplaats. Hier spreekt de Here Jezus tot de voorganger van de gemeente van Efeze en in vers 2 staat: "Ik weet uw werken en inspanning en uw volharding en dat gij de kwaden niet kunt verdragen en hen op de proef gesteld hebt, die zeggen, dat zij apostelen zijn, maar het niet zijn, en dat gij hen leugenaars hebt bevonden; 3 en gij hebt volharding en hebt verdragen om mijns naams wil en gij zijt niet moede geworden."

Weet je, dit zijn eigenlijk geweldige complimenten. Het is mogelijk dat met de voorganger hier Timoteüs bedoeld wordt. Hij was de eerste opziener van de gemeente van Efeze. Ik weet niet of het hier over hem gaat, maar anders was het in ieder geval één van de mensen die na hem kwam. Hier was iemand die als voorganger doeltreffend was. Hij duldde geen nonsens. Hij liet zich niet ompraten door mensen die beweerden apostel te zijn. Hij oordeelde over hen. Hij was niet bang voor mensen. Hij keek de vijand recht in het gezicht. Hij had gewerkt. Hij had geduld. Hij had alles gedaan, behalve één ding. In vers 4 staat: "Maar Ik heb tegen u, dat gij uw eerste liefde verzaakt hebt. 5 Gedenk dan, van welke hoogte gij gevallen zijt en bekeer u."

Als je dit hoort, dan is dit voor de meeste mensen geen positieve tekst. De meeste mensen denken: "O nee, ik hou niet van God zoals ik zou moeten en nu word ik berispt dat ik nooit van God heb gehouden." Voor de meeste mensen is dit echt een negatieve tekst.

Maar weet je wat ik geloof waar het hier over gaat? Het gaat er niet over dat jij niet meer zo van God en van andere mensen houdt zoals vroeger, maar ik geloof dat Hij zegt: "Je bent afgedwaald van hoeveel Ik van je houd. Je hebt die frisheid verlaten van hoe het was toen je voor het eerst besefte hoeveel Ik van je houd en nu probeer je Mijn liefde te verdienen. In plaats van dat jij geniet van Mijn liefde voor jou, van Mijn onvoorwaardelijke liefde, probeer je het te verdienen en je probeert iets te doen wat Ik al aan je heb gegeven."

Hier gaat het niet over hoe wij van God en andere mensen houden, maar het gaat hier over hoe we de allereerste keer een openbaring kregen van hoeveel God van ons houdt.
Voor mij is het een duidelijk teken of we in het vlees zijn of in de Geest. Het is een duidelijk teken of we tevreden of ontevreden zijn. Het is niet onze mate van liefde voor andere mensen, maar hoe we Gods liefde voor ons ervaren.

Koester jij je in Gods liefde voor jou en denk jij er steeds aan hoeveel God van je houdt of ben je helemaal van die weg afgeraakt zodat je het gevoel hebt dat je niet tevreden bent met jezelf. "Ik houd niet van mezelf, hoe kan God van me houden?" Als jij je zo voelt, dan heb jij je eerste liefde verlaten. Niet jouw eerste liefde voor God, maar Zijn liefde voor jou. Je bent het besef kwijtgeraakt dat God Zijn liefde aan jou heeft bevolen en dat Hij al van je hield toen je nog een zondaar was. Nadat we in genade begonnen zijn, gaan we naar het gebied van: "O God, U hield van me toen ik een zondaar was en naar de hel zou gaan, maar nu moet ik de grootste voorganger in de stad zijn om U blij met me te kunnen maken. Ik moet al die doelen halen of anders kunt U me niet meer uitstaan." 

Man, God hield al van je toen je nog helemaal niets goed deed. En in dat soort liefde moet je de hele tijd blijven wandelen. Als je ooit zover komt dat je Gods liefde voor jou koppelt aan je prestaties, dan geloof ik dat je op weg bent naar een fiasco. Als je een van de groten bent, dan doe je het misschien beter dan ik en dat kan dan wel een aantal jaren voortduren, maar ik kan je verzekeren dat ieder van ons vroeg of laat instort.

Toen ik met mijn bediening begon, ging ik naar hulpverleningsinstanties en verzorgingstehuizen. Sommige mensen in die tehuizen waren vroeger de mensen die een verschil maakten in de maatschappij en toch kwam er een eind aan hun bruikbaarheid. Als jouw waarde gekoppeld is aan wat je tot stand kunt brengen, dan ben je misschien één van degenen die dertig of veertig jaar meegaan, maar vroeg of laat komt iedereen op een plaats waar je niets meer presteert en als je netto waarde, je eigenwaarde is gekoppeld aan wat je hebt gedaan, dan stort de wereld om je heen in.

Paulus ging niet op deze manier te werk. Paulus zei: "Ik heb de goede strijd gestreden, ik heb mijn loop ten einde gebracht." (2 Timoteüs 4:7) Hij verheugde zich in de Heer. En toch zei hij: "Ik voor mij acht niet, dat ik het reeds gegrepen heb, maar ik strek mij uit naar hetgeen vóór mij ligt." (Filippenzen 3:13)

Als onze kinderen een lage eigenwaarde hebben, als ze verlegen en schuw zijn, dan proberen we iets voor ze te vinden waar ze goed in zijn. Gewoonlijk iets met sport of we doen ze op pianoles. En als ze iets hebben gevonden dat ze goed kunnen, dan overladen we ze met lofprijs en bouwen we hun eigenwaarde op. Daar is niets verkeerd mee, maar er moet wel een evenwicht zijn. Als dat het enige is wat we doen, dan duwen wij ze naar een mislukking toe. Want ze worden dan misschien wel een voetbalster of de populairste persoon in de wereld op dat moment, maar gewoonlijk zijn ze na 30 of 35 jaar uitgeteld. Weet je wat dan met die mensen gebeurt, als ze over hun top heen zijn en geen succes meer hebben? Want hoe pas jij je dan aan en hoe keer je terug naar het normale leven? Wat is je volgende doel? Wat is dan nog het volgende wat je kunt doen?

Is jouw eigenwaarde gekoppeld aan wie je ooit was en niet in wie je bent? Je ziet dat veel voetbalsterren, atleten, supersterren en beroemdheden aan de drugs verslaafd raken of een veelvoud aan echtscheidingen doormaken. Weet je waarom? Een van de redenen is omdat, zolang ze presteerden, ze zich goed voelden over zichzelf en tevreden waren, maar voor iedereen komt er een tijd dat je over je hoogtepunt heen raakt.

Met je prestaties ga je over bergen en door dalen. Er zullen tijden zijn dat je meer succes hebt dan andere keren. Ik verzeker je dat als je ambitie verkeerd is en vleselijk is in plaats van goddelijk, als je niet tevreden kunt zijn met wat Jezus heeft gedaan, als jij je eigenwaarde vindt in je prestaties, dan zul je op en neer gaan. Het christelijke leven hoeft niet zo te zijn, met bergen en dalen. In de Bijbel staat dat ieder dal wordt verhoogd en elke berg en heuvel geslecht (Jesaja 40:4) en als dat gebeurt, dan kom je in rustig vaarwater. Amen? Het Christelijke leven zou wel een voortdurende stijging moeten hebben, maar het zou niet steeds op en neer moeten gaan.

Je kunt stabiel zijn als jij je tevredenheid, voldoening en waarde in de Heer vindt en niet alleen maar in de dingen die je doet. En zie je, dat is de eerste liefde. Dat is waardoor je aanvankelijk enthousiast werd. Je had de Heer niets te bieden. We zingen hier een lied over: "Zoals ik ben, zonder pleit." Dat is wat Gods liefde zo fris maakte, omdat je wist dat Hij van je hield toen je een volslagen lummel was, op weg naar de hel. Er was helemaal niets wat voor je pleitte. Je had geen enkel krediet. En toch hield God van je. Mensen, dat was geweldig.

Dat is de reden waarom je zoveel enthousiasme, liefde en blijdschap had, maar nu je voorganger bent en van alles hebt gedaan, zou het nu moeten zijn dat God van je houdt, omdat je zo belangrijk bent? "Kijk eens God, hoe belangrijk ik ben, hoeveel mensen ik heb aangeraakt." Als je ooit in deze mentaliteit terechtkomt, dan kan ik je verzekeren dat jij je eerste liefde hebt verloren. Je begint Gods liefde, aanvaarding en zegen voor jou te koppelen aan alle grote dingen die jij hebt gedaan.

We moeten terugkeren en onszelf eraan herinneren dat God van ons houdt omdat Hij liefde is, niet omdat wij lieflijk zijn. We moeten teruggaan naar onze eerste liefde. Het is de vrucht van de Geest. En weet je, als we in die liefde wandelen, als je er steeds aan denkt hoeveel God van je houdt, dan kan ik zeggen dat je op de goede weg bent. Je wandelt in tevredenheid. Je bent blij met wat God heeft gedaan. Maar de meesten van ons vinden alleen maar voldoening als we blij zijn met wat wij hebben gedaan en dat is niet erg vaak. De waarheid is dat we niet veel doen om blij te kunnen zijn met wat wij hebben gedaan. We zouden altijd meer kunnen doen.

Toen ik enthousiast werd voor de Heer, voordat ik al deze genade begreep, was ik aan het vasten en bidden. Ik bracht eens een hele dag door met het lezen van het Nieuwe Testament. Zestien uur lang las ik in de Bijbel. En weet je, ik was echt opgewonden. Ik was blij en tevreden omdat ik iets had gedaan. En terwijl ik aan het bidden was en de Heer vertelde: "O God, het was echt fijn dat ik vandaag zestien uur heb gelezen", kwam de duivel er meteen bij en hij bracht me in gedachten dat ik zeventien uur lang wakker was geweest. "Je hebt een uur verspild."

Dit maakte dat ik ontmoedigd en depressief werd omdat ik niet genoeg had gedaan. Maar je kunt nooit genoeg doen. Je zult nooit genoeg doen. Sommigen van jullie denken dat je alleen maar ijveriger moet zijn. Je zult nooit ijverig genoeg zijn. In plaats van er blij mee te zijn dat je eindelijk alles voor elkaar hebt gekregen zou je blij moeten zijn met Gods liefde voor jou en dat Hij wist wie je was voordat Hij je redde.

Toen Hij mij in de bediening riep, wist Hij wie ik was en wat voor fouten ik zou maken. Maar toch had Hij vertrouwen in me en riep Hij mij. Dat is waar ik mij in verheug. Je moet Zijn trouw en goedheid verkondigen, niet die van jou. Je moet je verheugen in hoe goed God voor jou is, niet hoe goed jij voor God bent. Daarin is ware vrijheid en vrijmoedigheid.

De duivel zal heus wel komen om me te vertellen dat ik een lummel ben. In plaats van dat ik met hem in discussie ga, zeg ik: "Schuldig. Je hebt gelijk. Maar dat betekent dat God echt goed is, omdat Hij van me houdt en mij, ondanks al mijn problemen, wil gebruiken." Iemand die zoiets zegt, kun je niet in het nauw drijven. Prijs God. Hoe zet je iemand klem die het met je eens is? 

De Bijbel zegt: "Wees vriendelijk jegens uw tegenpartij, tijdig, terwijl gij nog met hem onderweg zijt, opdat uw tegenpartij u niet aan de rechter overlevere en de rechter aan zijn dienaar en gij in de gevangenis wordt geworpen." (Matteüs 5:25) Ik ben het dus met de duivel eens. "Ja, je hebt gelijk, ik ben niets waard. Maar God is goed." God is een goede God. Amen? Daarin is echte vrijheid en vrijmoedigheid.

Deel 6: Herken je Jezus?


 

www.vergadering.nu