www.vergadering.nu  Recensie-index  www.vergadering.nu

1 RECENSIE

Genezingen, spreken in talen
J.Ph. Buddingh
9789057981265
Uitg.: Brood des levens, Amersfoort / Johannes Multimedia, 2004
126 pag.
€ 9,95
Dit boek bestellen bij Boekwinkeltjes.nl (tweedehands)...
of zoek bij: fakkel.nl | ichthusboekhandel.nl | goedhartboeken.nl

J.Ph.Buddingh.Geboren in 1927 in een gezin met gelovige ouders.Hij zegt daarover ïk heb van hen niet alleen het evangelie gehoord, maar het in de crisisjaren voor 1940 en gedurende de oorlog van 1940 tot 1945 ook gezien".
Veelzeggend was de opmerking die iemand over zijn vader maakte: Toen ik indertijd bij jullie thuis kwam, verbaasde het mij, dat ik je vader gedurig in een Bijbel zag lezen. Bij ons werd na de maaltijd ook gelezen, maar in de avond, om acht of negen uur, dat was opvallend.
Hun diepe overtuiging van de waarheid van de Bijbel is ook zijn overtuiging en is door de jarenlange aandacht voor dat boek alleen maar toegenomen. Op een van de vele bijbelkringen, die hij houdt, merkte iemand, die al twintjg jaar een trouwe bezoeker was, op: "Weet u waarom we al zo lang blijven komen? Dat is omdat u slechts een boek laat spreken: de Bijbel".
De schijnwerper op de eigen persoon acht hij verwerpelijk. Er zou een onwaardige verlicht worden, die onvermijdelijk ook een schaduwzijde heeft. Slechts Een mag er voor het voetlicht komen: Hij die zelf het licht der wereld is, Jezus Christus, de Zoon van God, de Verlosser

1. Vergadering.nu - 3 juni 2011

Gaven, maar niet voor nu

Boekrecensie door Harry Sleijster

Het is wel bijzonder om zo'n boekje te lezen dat eenzijdig het spreken in tongen en genezingen veroordeelt. Velen kennen de tijd dat deze verhalen erin gingen als zoete koek. Maar in feite blijken het bevooroordeelde redeneringen te zijn. Veel zinnen in dit boekje zijn gekleurd en er openbaart zich tevens een schrijnend gemis aan echte argumenten. Die verwacht je al lezend toch wel tegen te komen, maar helaas, die komen niet.

Aantonen wat je niet wilt bewijzen
Het boekje heeft een nogal kritische en afkeurende toonzetting, waardoor allerlei zaken in een kwaad daglicht lijken te komen.
Genezing door "bepaalde tussenpersonen", heet het nogal verdacht (p.5). En ook een argument als "ik heb het zelf gezien" lijkt ongeldig te zijn (p.8). En: ze laten mensen achterover vallen... ze spreken in vreemde talen... maar het zijn krachten van de kómende eeuw (35). Daarmee wordt blijkbaar bedoeld dat goddelijke genezing dus niet van deze eeuw is. Ook wordt gesteld dat genezing niet voor de genezing was, maar ter ondersteuning voor de prediking (57); en nog eens lezen we: niet om te genezen maar om te bekeren (58).
Maar is dat waar? Want Jezus genas vaak gewoon om te genezen, en zo ook Petrus in Hand.3:6, e.v.a. Hoe vaak waren het niet juist zeer gelovige mensen? Maar in feite is dat wel wat bijv. Jan Zijlstra doet. Feitelijk toont Buddingh aan dat Zijlstra het goed doet als er tientallen mensen in zijn diensten tot bekering komen. Want ook daar horen bekering en genezing bij elkaar. 
Blijkt hieruit niet scherp dat de schrijver geen kennis heeft hoe het in de genezingsbediening toegaat?

Massabijeenkomsten
Ook wordt er zonder enig bewijs beweerd dat er in het NT geen genezingsdiensten waren. Maar het NT vertelt meerdere keren dat mensen samenstroomden en genezen werden! In Mk.6 kwamen er 5000 en even later brachten ze alle zieken naar de markten. In Hand.5 stromen ze toe als Petrus er is.
 
En dat Trofimus ziek te Milete achterbleef (2Tm4:20), betekent dat nu werkelijk dat 'genezing' niet zo best zou zijn?

Stellingen
Het boekje wemelt van vooringenomen stellingen, die niet bewezen worden. Bijv.:
...dat Mk16:17-20 niet blijvend is. 
...dat gelovigen zuchten (62) 
...dat vallen en tongentaal ongehoorzaamheid is (65-69)
...dat zalving van zieken goed is (maar alleen) voor die tijd (70)
...dat genezing niet bij het avondmaal past (72) (ondanks 1Ko11:30).
...dat genezing niet in de verzoening is begrepen (73) (ondanks Ps103:1 en Mt.8:17; 1Pt.2:24)

De kern
Vervolgens wordt in een lang betoog (p.75-123) alles in feite opgehangen aan de terzijdestelling van Israel. Die wordt namelijk verondersteld tussen Hand.18:6 (p.93) en Hd28 (p.123) te hebben plaatsgevonden. Maar ook hier ontbreekt de bewijsvoering. Inderdaad ging Paulus telkens na tot de Joden gepreekt te hebben naar de heidenen. Maar dat betekent nog geen algemene terzijdestelling van het hele Joodse volk. Dat wordt ook niet aangetoond.
De gaven worden volgens hem dus verkeerd gebruikt (98), want die zouden slechts goed geweest zijn totdat Israel terzijde is gesteld. Maar waar is dat dan gebeurd? Dat wordt slechts vaag aangeduid: het zou zijn doordat Paulus in Hand.28 geen gehoor vond bij de Joden. 
In feite wordt een terzijdestelling helemaal niet aangetoond. En dat de gave van genezingen toen gestopt zou zijn, wordt al helemaal nergens aangetoond. Buddingh trekt wat voorbarige conclusies, en dat is het dan.

Onbevredigend
Vaagheid alom. En dat was ook wel te verwachten, want duidelijk is wel dat het niet te bewijzen is. JPB stelt wel, maar bewijst niet. In feite wordt alles opgehangen aan het vooroordeel dat Israel terzijde is gesteld (wat het niet is) en dat het dus(!) gaven van de komende eeuw zijn, die destijds even gebruikt mochten worden. Alsof de Gemeente ook na Hd.28 niet gezegend is met alle geestelijke zegeningen. Maar wat het lichaam betreft heeft ze slechts te zuchten.

Mij bekroop voortdurend een onbevredigend gevoel: waarom geeft u nu geen duidelijke teksten en uitleg? Want ik wil weten wat er dan fout is aan de vele mijns inziens bijbelse argumenten vóór genezing, vóór spreken in talen, vóór krachten, vóór profetie, etc. (zie bijv. Ouweneels "Geneest de zieken!" (of mijn www.vergadering.nu/brlist/genezing.htm)

Jammer en zeer onbevredigend is zo'n boekje. Als het al iets bewijst, is het wel de zwakte in dit onderdeel van de leer van 'de broeders'.