www.vergadering.nu  Recensie-index  www.vergadering.nu

1 RECENSIE

Een Cursus in Wonderen
Tekstboek
Schrijver: The Foundation of Inner Peace
Een Cursus in Wonderen is de uitgave van een manuscript dat Helen Schucman tussen 1965 en 1972 schreef, met hulp van William Thetford. Het boek van in totaal bijna 1500 pagina's beschrijft een strikt non-duale zienswijze op deze wereld. (Wikipedia)

Kanttekening van Harry Sleijster:
De ECIW-coach Simon Schoonderwoerd schreef een inleiding bij de Cursus...
waarin de opmerkelijke lezer kan zien hoe Jezus (de Jezus van de Bijbel)
vervangen wordt door de Cursus (oftewel de Jezus van de Cursus), want Jezus wordt na een inleidend betoog voorgesteld als de "schrijver" van de Cursus.
Het tekstboek is gedeeltelijk gratis te lezen op books.google.nl...
De misleiding in het tekstboek is in feite erg duidelijk te onderkennen, veel duidelijker dan de misleiding in de hierboven genoemde inleiding van de ECIW-coach, die erg zijn best doet alles nog heel Bijbels te laten klinken.
Lees hieronder de lezing van Piet Guyt over het boek.

1. Stichting Sense - 3 juni 2000 - www.stichtingsense.nl...

Een Cursus in Wonderen

Lezing door Piet Guyt over “Een Cursus in wonderen” 
op de bijeenkomst van de interkerkelijke werkgroep “Bijbel of New Age” op 3-6-2000.

Inleiding
In november 1999 is de Nederlandse vertaling van “A Course in miracles” (hieronder de Course genoemd) verschenen, namelijk “Een Cursus in wonderen”. In diverse dagbladen en tijdschriften is aandacht besteed aan dit feit. Het boek had in december 1999 al een tweede druk, en kost fl. 125,=. Het bestaat uit een tekstboek (689 pagina’s), een werkboek met 365 oefeningen (491 pagina’s) en een handboek voor leraren (114 pagina’s), waarin een samenvatting van de denkbeelden van de Course, antwoorden op de meest gestelde vragen, en een begrippenlijst. De drie onderdelen zijn elk op een bepaalde wijze ingedeeld in bijv. hoofdstukken, paragrafen, alinea’s en zinnen. Het geheel, inclusief inhoudsopgaven circa 1350 pagina’s, bestaat uit een mengeling van christelijk lijkende spiritualiteit (bijvoorbeeld de door de Bijbel veroordeelde gnostiek), hindoeïstische filosofie en opvattingen uit de moderne humanistische psychologie. Het boek hanteert bijbelse begrippen als schuld, verlossing, vergeving, en Heilige Geest, maar het is oppassen geblazen, want bij nadere bestudering blijkt de inhoud van die woorden steeds fundamenteel van de bijbelse betekenissen te verschillen.

Wereldwijd zijn al honderden boeken gepubliceerd, die de Course als inspiratiebron hebben genomen. Als voorbeeld kan worden genoemd het boek “Gesprekken met God; een ongewone dialoog” van Neale Donald Walsch. Vele duizenden exemplaren zijn ervan verkocht. Diverse personen zeggen inspiratie te hebben ontvangen door het lezen van het boek, bijvoorbeeld Marianne Frederiksson (schrijfster van o.a. “Volgens Maria Magdalena”) en in ons land de schrijfster Lulu Wang. Ook een aantal theologen meent van de Course geleerd te hebben. Sommige mensen spreken zelfs van het derde testament, terwijl anderen het als een correctie op het Nieuwe Testament zien. Vele klinieken, opleidingsinstituten en psychotherapeutische centra werken volgens de richtlijnen van de Course.

De Course is al in diverse talen vertaald, en enkele andere vertalingen zijn in voorbereiding. Een team van zeven mensen heeft elf jaar lang gewerkt aan de Nederlandse versie. De Stichting voor Innerlijke Vrede (The Foundation of Inner Peace), gevestigd in Californië, is de houder van de auteursrechten van de Course, en houdt supervisie op de vertalingen van de Course. De publicatierechten zijn verkocht aan Penguin. Het bestuur van de Stichting bestaat uit Judith Skutch-Whitson, Robert Skutch en Kenneth Wapnick. Deze voorheen joodse agnost, en nu Rooms-katholieke monnik (lit. 11) schrijft samen met zijn vrouw veel artikelen over de Course. Wereldwijd zijn al 1,5 miljoen exemplaren van de Course in omloop, in ons land al meer dan 20.000.

Hieronder wil ik toelichten waarom ik van mening ben, dat de Course een misleidend boek is, de enthousiaste opvattingen van New Agers en anderen ten spijt. De argumentatie betreft 1) de wijze van ontstaan van het boek, 2) een inhoudelijke analyse van het boek, en 3) een doorzien van de reden waarom dit boek ontstaan is.

Ontstaanswijze
De Course is in de jaren 1965-1972 ontstaan doordat de Amerikaanse Joodse (atheïstische) klinisch psychologe Helen Schucman door middel van een innerlijke stem (die zich aandiende als “Jezus”) de inhoud van het boek geïnspireerd heeft gekregen. Iets dergelijks was het geval met het ontstaan van de boeken, die Jacob Lorber (reeds eerder in het blad Promise besproken) onder inspiratie van een innerlijke stem schreef. De schrijver dient als medium voor een innerlijke stem, die een tekst dicteert. Deze channelling, waarbij men zich openstelt voor onbelichaamde wezens, zgn. entiteiten of geleidegeesten, is een bekend begrip in o.a. New Age-kringen. Daarbij zijn er twee mogelijkheden. Ofwel de mens neemt zelf het initiatief en stelt zich door middel van yoga, hypnose of op spiritistische wijze in verbinding met de geestelijke wereld, ofwel de entiteit neemt het initiatief en neemt contact op met een mens, die kennelijk als medium geschikt wordt geacht. Als voorbeeld van het eerste kan worden genoemd het feit, dat de Nederlandse hypnotherapeut Rob van der Wilk zich onlangs “in contact stelde met” de in 1566 overleden Franse arts Nostradamus, en vervolgens het boek “Nostradamus de waarheid” schreef. Een voorbeeld van de tweede mogelijkheid is het geval van de Noorse olieverfschilderes Rita Eide. Zij schreef onlangs het boek “Diana’s spirituele boodschap” op basis van het feit, dat “de overleden prinses” deze Noorse vrouw als spiritueel kanaal (channel) heeft willen gebruiken.

Channelling wordt door de Bijbel als verwerpelijk beschouwd. Immers door channelling stelt de mens zich willens en wetens, of door onkunde, in contact met demonen. In het geval van spiritisme zoekt men contact met de geesten van de overleden personen, maar men komt in aanraking met boze geesten, die zich als geesten van die overledenen voordoen. De Bijbel verbiedt uitdrukkelijk, en met redenen, om contact met demonen te hebben (Deut. 18), niet om de mens te beknotten, maar om de mens te beschermen tegen kwade invloeden. Immers in de geestelijke wereld zijn er niet alleen goede geesten (engelen) maar ook kwade geesten (demonen), die zich heel mooi kunnen voordoen. In het geval van Helen Schucman is sprake van inspiratie door een misleidende geest, omdat de zgn. Jezus, die boodschappen aan de van jongs af aan mediamieke Schucman (lit. 12) dicteerde, niet de Jezus van de Bijbel geweest kan zijn. Daarom is de bron van de Course niet juist.

Iemand zou nog kunnen tegenwerpen, dat bijv. Johannes op Patmos toch ook openbaringen van Jezus kreeg, en dat hetgeen Schucman overkwam op zich niet fout hoeft te zijn. Bedacht moet echter worden, dat Johannes Jezus tijdens diens leven op aarde had gekend, een volgeling van Jezus was, en de Schrift (de Bijbel) goed kende. Helen Schucman was na het onderzoeken van verschillende godsdiensten een militant atheïst (lit. 12), die dus ook de Bijbel en Jezus als Redder afwees. Zou Jezus deze vrouw gebruiken om de Bijbel te verbeteren of aan te passen? Dat is volstrekt ondenkbaar. Verder is een verschil, dat bij Johannes geen sprake was van een dicterende stem zoals bij Schucman, maar dat hij in eigen woorden opschreef, wat hij in beelden zag.

De Bijbelse visie over de schepping en de bestemming van de mens

Voordat ik inga op de inhoud van de Course is het goed om in essentie de boodschap van de Bijbel over de zingeving van het leven weer te geven. God schiep hemel en aarde, en als kroon van de schepping, de mens, met wie God een geestelijke liefdesrelatie wil(de) opbouwen. Alles was goed geschapen (Genesis 1). Maar doordat de mens de leugen van de slang (de gevallen engel Lucifer = de duivel) geloofde, namelijk dat de mens zelf als God kan zijn, is de relatie tussen God en mens verbroken (de zondeval). De zonde deed zijn intrede in het menselijk bestaan met als gevolg het gescheiden raken van God, anders gezegd: een situatie in afwijking van wat God met de mens bedoeld had. De mens kwam door de zondeval in ellende, dat etymologisch (etymologie = woordafleidkunde) gezien verband houdt met het uitlandig zijn, namelijk buiten het Koninkrijk van God zijn. De zondeval had ook zijn misvormende uitwerking op de schepping.

In de volheid des tijds heeft God op bovennatuurlijke wijze Zijn zoon Jezus Christus verwekt, die ongeveer 33 jaar later als Verlosser stierf aan het kruis van Golgotha, om de mens weer in staat te stellen zich met God te verzoenen. God, die een God van liefde is, verlangde naar die verzoening. De enige voorwaarde, die God moest stellen was, dat de mens erkent, dat hij/zij door zonde (= ongehoorzaamheid tegenover God) van God gescheiden was, en door aanvaarding van het offer van de zondeloze mens Jezus Christus weer met God verzoend kon worden en God als Vader zou mogen leren kennen. Op Golgotha overwon Jezus elke demonische macht uit het rijk van satan (Col.2:15). Door geloof in dit offer en het aannemen van Jezus Christus als Heer is de mens losgekocht uit de greep van satan, en kan deze gerechtvaardigde mens door middel van de Heilige Geest geestelijke gemeenschap hebben met God.

Aan het eind van de (genade)tijd zal Jezus Christus op aarde terugkomen, en zal het oordeel plaatsvinden. Degenen, die zich in geloof, in liefde en afhankelijkheid aan God hebben willen onderwerpen, zullen het eeuwige leven in gelukzaligheid beërven. Dat is de door God bedoelde bestemming van de mens. Degenen, die in hoogmoed weigeren Gods liefdevolle genade te accepteren, zullen terechtkomen in een afschuwelijke situatie van wroeging, eenzaamheid, honger en pijn. De Bijbel noemt dit de poel des vuurs, waarin demonen en allen die het kwade liever gehad hebben dan het goede, geworpen zullen worden. Uit die situatie, is geen ontsnapping meer mogelijk. Vandaar ook dat het uitermate belangrijk is om mensen nu nog door middel van het evangelie (dit is de blijde boodschap) te wijzen op de mogelijkheid om door aanvaarding van Jezus’ verlossingswerk gered te kunnen worden van de hel.

De duivel is degene, die de mens en al het goede van God haat. De duivel wil niet dat een mens tot erkentenis der waarheid komt, en in afhankelijkheid van God het hoogste geluk zal beleven door tot zijn volle bestemming te komen. Met leugen en bedrog probeert de duivel de waarheid van het evangelie ten onder te houden. Zijn gemeenste wapen, dat ontstaan is uit hoogmoed (waardoor hij zelf ten val is gekomen), is de leugen dat de mens God en het verlossingswerk van Jezus Christus niet nodig heeft.

Basisgedachten van de Course

Een element, dat men goed moet bedenken, is het feit, dat de Course een totaal andere visie op de werkelijkheid heeft dan men normaliter gewend is, en daarin ook van de Bijbel afwijkt. Enerzijds wordt de aanwezigheid van ellende in de wereld niet ontkend, want juist voor die problemen wordt naar een oplossing gezocht, maar aan de andere kant wordt alles wat niet goed is, wat niet liefde is, wel ontkend en daarmee als illusie bestempeld. Dit heeft naar mijn mening te maken met het feit, dat men deze ontkenning ziet als een middel om de bestaande problemen het hoofd te bieden (in dit opzicht lijkt de Course op Christian Science). Dit streven is uiteraard sympathiek, maar leidt tot zeer merkwaardige opvattingen. Zo stelt de Course, dat liefde de enige realiteit is, en dat de dood niet bestaat. Verderop zullen we hier nader op in gaan. Ook stelt de Course, dat God de wereld, zoals wij die kennen, niet geschapen heeft. Dit heeft niet te maken met het aanhangen van een evolutiegedachte, maar met het feit, dat de wereld niet is zoals God haar bedoeld heeft. Door deze opvatting gaat de Course volkomen voorbij aan de verklaring, die de Bijbel geeft van het bestaan van een werkelijkheid, die door de zondeval afwijkt van de schepping in den beginne. Met het hanteren van deze andere zienswijze op de werkelijkheid wordt, zoals zal blijken, een heel subtiel element ingevoerd, wat het Bijbelse evangelie als onjuist en overbodig wil doen voorstellen.

Zoals in de inleiding gezegd, hanteert de Course begrippen uit de Bijbel met een gedeeltelijk of geheel andere inhoud. Uit de Glossary Terms (lit. 13) noem ik de verkorte omschrijvingen van enkele termen. De “Heilige Geest” is daar Gods antwoord op de scheiding tussen God en Zijn afgescheiden zonen. Het “laatste oordeel” is het kunnen onderscheiden tussen waarheid en illusie. De “opstanding” is het ontwaken uit de illusie, de doodsdroom. De “redding” is het verlost zijn van het geloof in de realiteit van de zonde. De “wederkomst” is de collectieve terugkeer van het besef van onze realiteit van de ene zoon van God, die we waren bij onze schepping.

Voordat ik een aantal opvattingen uit (kringen van) de Course zal bespreken, beschrijf ik kort de analyse van de situatie waarin de mens volgens de Course zich bevindt. Opgemerkt moet worden dat de “theorie” door de diverse promotors van de Course anders worden belicht. Daarbij blijkt soms het door elkaar heen lopen van opvattingen uit de Course zelf, en de interpretaties van de volgelingen, die soms strijdig zijn met de Course.

De mens voelt zich schuldig en angstig als gevolg van een scheiding van God. Om dat gevoel kwijt te raken, projecteert hij de schuld op de ander (die men ziet als bedreiging) waardoor hij even verlichting ervaart. Daarna komt het schuldgevoel terug en volgt er een vicieuze cirkel van gevangen zijn in schuld en angst. Tegenover het beschuldigen van anderen is er het mechanisme om die ander ten behoeve van het eigenbelang gunstig te stemmen. Het motief is echter verkeerd. De kern van de opvatting van de Course is dat we gevangen zijn in een droom, doordat we door onze verwrongen verdedigingsmechanismen alles verkeerd waarnemen. De waargenomen werkelijkheid is dus eigenlijk een illusie, die door het “ik” in stand wordt gehouden. God doorziet dat en alleen met hulp van de “Heilige Geest”, dat Zijn antwoord is op het gescheiden zijn, kunnen de verkeerde waarnemingen worden gecorrigeerd en kan de (echte) werkelijkheid (=God) worden gezien door bevrijd te worden uit de droomwereld van het “ik”. Relaties met andere mensen kunnen dan heilige relaties worden en kan men ontsnappen aan de vicieuze cirkel, namelijk door drie stappen van vergeving te volgen.

Stap 1 is de erkenning, dat de schuld, dus het probleem, niet bij de ander ligt, maar bij jezelf (T-28.II.12:5). Stap 2 is de erkenning, dat de oorzaak van het probleem in onze zelfgerichtheid keuze ligt, dus van God gescheiden te willen zijn en blijven. Als we deze tweede stap doen, volgt stap 3, die op onze uitnodiging door de Heilige Geest wordt volvoerd. “Probeer nooit aan jouw schuld voorbij te zien, voordat je de hulp van de Heilige Geest inroept. Jouw aandeel bestaat er enkel in Hem een beetje bereidwilligheid te schenken om Hem alle angst en haat weg te laten wegnemen, en te worden vergeven” (T-18.V.2:3-5). Dan ontstaat het wonder (vandaar de titel van het boek), namelijk een verandering van zienswijze vanuit het “ik” naar God, en we zien onszelf, zoals we geschapen zijn. Het gevolg is een uitdrukking van liefde, ook naar anderen toe.

Het bovenstaande klinkt heel mooi en zij die de Bijbel goed kennen, zullen enkele dingen herkennen, namelijk dat de werkelijkheid afwijkt van Gods bedoelingen en dat wij niet volgens Gods wil met de medemens omgaan. God wil verzoening en liefde, en daarvoor is nodig dat wij ons oude ik loslaten en God en medemens dienen in liefde. Door de mate van gelijkenis van de beide visies ligt de verwarring op de loer. Zelfs wordt Christus nog in verband gebracht met de Heilige Geest, maar dit heeft niets te maken met de inhoud van de Bijbelse begrippen, zoals hieronder nog verder zal worden toegelicht. Texe Marrs zegt op pagina 87 van zijn boek “New Age Cults and Religions” (1990) het volgende: “De Course heeft beslist helse oorsprongen. De Course claimt een echte openbaring te geven van de ware Jezus Christus, maar de waarheid is, dat het één van de meest ketterse cursussen en de meest duivelse verleiding is die ik persoonlijk ooit ben tegengekomen”. “Immers we zien een New Age Bijbel die christelijke termen als Vader, Zoon en Heilige Geest misbruikt, en de betekenissen van deze woorden omkeert teneinde een ander evangelie en een andere Jezus te presenteren” (lit. 2, pag. 95).

Enkele opvattingen uit (kringen van) de Course en mijn commentaar erop:

1. Er wordt niet gevraagd de ideeën van de Course te beoordelen. Er wordt alleen gevraagd de ideeën toe te passen zoals ze worden opgedragen. De cursus zou ook werken, als je er niet mee zou instemmen (Werkboek, pag. 2).

Commentaar: Het is nogal vreemd te moeten bedenken, dat de cursus zou werken, ook al zou je er niet mee instemmen, als je het maar zou toepassen. Welk weldenkend mens zou iets doen als hij er niet zelf achter staat?

2. De Course moedigt de lezer aan om alles wat men ooit geleerd heeft, los te laten, te vergeten, en zich open te stellen voor wat de Course leert (lit. 1).

Commentaar: Dit doet enerzijds denken aan yoga en meditaties waarbij men tracht zijn gedachten uit te bannen, dus leeg te worden en zich zonder resterend kritisch onderscheidingsvermogen open te stellen voor de geestelijke wereld, waar men demonen zonder ethische normen aan kan treffen. Als men Bijbelse waarheden loslaat, zoals de Course aanbeveelt, en dus het zwaard van de Geest weggooit, kan de boze zijn slag slaan. De genoemde stelling is bovendien in strijd met de opvatting van de Course, dat er meer wegen zijn, en dat de Course dus één van de versies is van de universele leerweg (lit. 10). Waarom zou je dan andere wegen moeten loslaten als die ook bruikbaar zijn?

3. Volgens de Course zou de Jezus die daar spreekt (exorcisten stuiten regelmatig op misleidende demonen die zich de naam Jezus aanmeten) zeggen dat het onzinnig is dat hij voor onze zonden gestorven zou zijn. Een God van liefde heeft immers geen zoenoffers nodig? Bovendien hoeft God ons niet te vergeven, omdat Hij ons niet veroordeeld heeft voor onze verkeerde daden (lit.5). Immers zonden zijn eigenlijk dromen, fouten, illusies, en dus zijn we eigenlijk geen zondaars (lit. 12).

Commentaar: Dat Jezus niet voor de zonden van de mensheid zou zijn gestorven is lijnrecht in strijd met de bijbelse boodschap, die zegt, dat Jezus het Lam Gods is, dat de zonde der wereld weggenomen heeft (Joh. 1:29). Het is ook in strijd met de indrukwekkende Hebreeënbrief, waarin Jezus wordt beschreven als de Hogepriester tot in eeuwigheid, die de mensheid verlost heeft van de zondeschuld. Zo zijn in dit verband veel teksten te noemen, bijvoorbeeld Ef. 1:7; Hebr. 9:12; 1 Petr. 1:18 en 19; Openb. 5:9). Verder is het goed om te denken aan het feit, dat direct na het sterven van Jezus, toen Hij alles volbracht had, het voorhangsel van de tempel in tweeën scheurde van boven tot beneden (Marc. 15:38). Immers dat betekende, dat van God uit de weg weer vrij was gekomen, en dat de mens weer toegang had tot het heilige der heilige in de tempel, dus tot God Zelf.

Het lijkt heel positief als je in de Course leest, dat een God van liefde geen zoenoffers nodig heeft. Echter er wordt voorbij gegaan aan het feit, dat God geen andere mogelijkheid had om de mensheid uit de greep van satan te verlossen. Immers in de geestelijke wereld bestaan wetmatigheden, waaraan ook God zelf zich moest houden, anders zou God zelf wetteloos geworden zijn, en zou Hij niet trouw zijn aan Zijn Woord. Verder is de uitspraak niet juist, dat God ons niet hoeft te vergeven, omdat Hij ons niet veroordeeld heeft. Het is echter juist zo, dat God ons niet meer veroordeelt, omdat Hij in Jezus Christus vergeeft als wij in geloof een beroep doen op Diens offerdood!

Dat we geen zonden zouden hebben gedaan is in strijd met 1 Joh. 1:8 t/m 10 waar staat: “Indien wij zeggen, dat wij geen zonde hebben, misleiden wij ons zelf en de waarheid is in ons niet. Indien wij onze zonde belijden, Hij is getrouw en rechtvaardig, om ons de zonden te vergeven en ons te reinigen van alle ongerechtigheid. Indien wij zeggen, dat wij niet gezondigd hebben, maken wij Hem tot een leugenaar en zijn woord is in ons niet”. Interessant is om in dit verband nog de omschrijving van zonde te noemen, zoals gehanteerd door Kenneth Wapnick, een promotor van de Course: “Zonde is in essentie de valse overtuiging, dat we afgezonderd zijn van God”. Hier zien we de bekende New Age-opvatting, dat het kwade is: gebrek aan inzicht, het niet verlicht zijn. Dat is dus opnieuw een “Umwertung” van de oorspronkelijke betekenis.

4. Jezus heeft niet het monopolie op de waarheid. Hij is een symbool van liefde, en slechts een manifestatie van de Christus, net zoals vele andere leraren (lit. 12).

Commentaar: We zien hier verwantschap met de kluwen van gnostiek, theosofie, antroposofie en esoterie, die spreekt van de Christus-geest. Verder blijkt uit deze opvatting het New Age-karakter van de Course. Immers in New Age kringen ziet men Jezus, Boeddha, Mohammed en anderen als verlichte meesters. Men is blind voor het feit, dat alleen Jezus van Nazareth de Christus is, de Zoon van God, die van zichzelf zei, “Ik ben de weg, de waarheid en het leven, niemand komt tot de Vader dan door Mij” (Joh. 14:6)

5. “Liefde is de enige realiteit, en is eeuwig. Al het overige behoort tot de wereld der illusie (7). Er is geen dood, want dat is niet de wil van God (W 163.9 lit. 7), en daarom hoeft de dood niet als iets beangstigends worden gezien (lit. 7).

Commentaar: Ook nu zien we weer het bekende patroon van de Course, namelijk de ontkenning van het werkelijk aanwezige kwaad. Wat in de Course door elkaar wordt gehaald, is wat God in den beginne bij de schepping bedoeld heeft, en wat er na de zondeval van geworden is. Overigens lijkt er met de uitspraak “Al het overige behoort tot de wereld der illusie” een overeenkomst te zijn met het hindoeïstische denken, waar men spreekt over maya (lit. 11).

Vergeten wordt, dat God de mens een vrije wil heeft gegeven, waarmee de mens zelfs voor de (geestelijke) dood, dit is gescheiden zijn van God, kan kiezen. Uiteraard vindt God die verkeerde keuze van de mens heel erg, vandaar ook, dat Hij de mens, die Hij liefheeft, oproept om Jezus als Verlosser te aanvaarden, en zich met God te verzoenen. Alleen die mensen, die op die oproep ingaan zullen in eeuwigheid met God leven (1 Joh. 5: 11 en 12), en alleen voor hen geldt, dat “de dood geen angst meer aanjaagt”.

6. “Waarom zou je niet overlopen van vreugde, als jou wordt verzekerd, dat al het kwaad, dat jij denkt gedaan te hebben, nooit is gedaan, dat al je zonden niets zijn, dat je zo zuiver en heilig bent als jij werd geschapen en dat licht en vreugde en vrede in jou wonen?” (W. 163.4.1).

Commentaar: Hier een voorbeeld waaruit de ontkenning van de zonde-problematiek blijkt. Inderdaad is het wel zo, dat de mens in oorsprong goed geschapen was (zie Gen. 1). Het is echter volstrekt onjuist om te denken, dat zonden nooit gedaan zijn. Zonden zijn in deze werkelijkheid helaas een feit. Er is sprake van een zondeval. Maar de zonden kunnen worden vergeven, zegt de Bijbel. De duistere oorsprong van de Course blijkt uit het feit dat vergeving mogelijk zou zijn zonder het bloed van Jezus Christus. Het bedrieglijke van de Course is, dat het allemaal waar lijkt, maar dat het geen fundament heeft. De visie van de Course is gebaseerd op inbeelding, en is daarom zelfbedrog. Hooguit kunnen mensen met de Course zichzelf tijdelijk opkrikken, net zoals de baron van Münchausen die zichzelf aan z’n haren uit het moeras trok, maar vroeger of later zal de ingebeelde “werkelijkheid” instorten, want het heeft geen reële basis.

7. “De visie van Christus (die eenheid in plaats van afgescheidenheid, en liefde in plaats van angst weerspiegelt) is de gave van de Heilige Geest, ze is Gods alternatief voor de illusie van de afscheiding en de illusie van het geloof in de werkelijkheid van zonde, angst en dood. Ze is de ene correctie voor alle fouten in de waarneming, de vereniging van de schijnbare tegenstellingen waarop deze wereld is gebaseerd” (lit. 10).

Commentaar: Het klinkt erg mooi, en bovendien lijkt het Bijbels te zijn. Gesproken wordt over God, Christus en de Heilige Geest. Wie zou niet willen, dat ieder gelukkig zou zijn, en dat er vrede tussen mensen zou zijn? Helaas is de scheiding tussen God en mens geen illusie, en is zonde eveneens geen illusie (lees Genesis 3 en Jesaja 59:2). Alleen de van zondeschuld verloste en gerechtvaardigde mens, die Jezus wil volgen, kan de Heilige Geest ontvangen. Iemand, die het offer van Jezus niet aanvaard heeft, kan wel over de Heilige Geest praten, maar heeft er geen deel aan. Immers de Heilige Geest is op het Pinksterfeest en daarna alleen uitgestort op gelovigen in Jezus Christus.

Wat ook nog opvalt is, dat de Course alleen spreekt over geestelijke wonderen, namelijk de verandering in waarneming. Inderdaad is dit belangrijk. Ook de Bijbel richt zich op het innerlijke, het geestelijke. Immers wij mogen God en Jezus leren kennen. Dit nu is het eeuwige leven, zegt de Bijbel. Maar, als een uitvloeisel van de krachten van het Koninkrijk van God, zijn er ook bovennatuurlijke wonderen en tekenen. Jezus genas door de kracht van de Heilige Geest zieken, blinden en doven, en bevrijdde bezetenen. Zelfs doden werden opgewekt. Jezus beval de storm om te gaan liggen, Hij kon op het water lopen, en stond na Zijn kruisdood op uit het graf. Jezus dreef demonen uit. Denk eens aan het verhaal van de bezetene van Gadara, die bevrijd werd van een legioen demonen, die vervolgens de zwijnen in de zee deden storten. Hoe denkt de Course dit te kunnen plaatsen? Een andere vraag is hoe volgens de Course mensen verlost worden van verslavingen, van ziekten, en demonische gebondenheden. Die oplossingen geeft de Course niet, simpelweg omdat deze problemen niet als de echte problemen worden gezien. De Bijbel is daarentegen veelomvattender, en heeft als fundament de door God geopenbaarde waarheid.

Ook sommige moderne theologen ontkennen de in de Bijbel genoemde bovennatuurlijke feiten, omdat het niet past in hun beperkte natuurwetenschappelijke denkkader. Maar zij vergeten, dat buiten die context andere wetmatigheden bestaan, waarbinnen de bovennatuurlijke wonderen heel normaal zijn. Alleen kunnen mensen dat met hun verstand niet vatten. Vergeleken met de Bijbel is de Course dus niet meer dan een humanistische getinte mens- en levensvisie, vermomd in een “christelijk” lijkend jasje.

Aan degenen, die de Course als inspiratiebron serieus nemen, zou ik willen vragen of het dan niet zeer merkwaardig is, dat Jezus pas na bijna 20 eeuwen een correctie op de Bijbel zou aanbrengen. Immers miljoenen gelovigen zouden dan geleefd hebben en gestorven zijn met een verkeerde belijdenis op hun lippen. Vele anderen zouden voor niets in angst geleefd hebben.

Wie heeft belang bij het uitbrengen van de Course?

Wie de Bijbel goed kent, weet dat de duivel de vijand is van God en mens. De duivel wil het verlossingsplan van God dwarsbomen. Dat doet hij met sluwheid, list, bedrog en surrogaat. De Bijbel spreekt in dit verband over satan die zich voordoet als een engel des lichts (2 Cor. 11:14). De duivel, de verwekker van het kwade en de vader der leugen, die de mens misleidt en aftrekt van God, wordt niet genoemd in de Course. Hij bestaat gewoon niet en wordt daar volledig buiten schot gehouden. Maar Jezus is juist gekomen om de boze te ontmaskeren, zijn werken te verbreken en de mensheid, die onder de invloed van de boze was gekomen, te bevrijden. Wie even nadenkt, zal kunnen begrijpen, dat de duivel het prachtig vindt als zijn bestaan verzwegen wordt en alle belang heeft bij de ontkenning, dat Jezus voor de zonde van de mensheid is gestorven en opgestaan is uit de dood. Dat is namelijk de doodsteek voor de duivel en zijn trawanten, de demonen, geweest. Immers in Col. 2:15 staat: ” Hij (Jezus) heeft de overheden en machten (dus de demonen) ontwapend en openlijk over hen gezegevierd”. Als de duivel mensen kan wijsmaken, dat ze de waarheid Gods in de Course kunnen vinden, kan hij die mensen afhouden van het lezen van de Bijbel, die ook wel het zwaard des Geestes genoemd wordt, het ontmaskerende wapen waar de duivel juist zo bang voor is. Niet voor niets spreekt de apostel Paulus zeer krasse taal in Galaten 1: 8 en 9: “Maar ook al zouden wij, of een engel uit de hemel, u een ander evangelie verkondigen, afwijkend van hetgeen wij u verkondigd hebben, die zij vervloekt. Gelijk wij vroeger reeds gezegd hebben, zeg ik thans nog eens: indien iemand u een evangelie predikt, afwijkend van hetgeen gij ontvangen hebt, die zij vervloekt”. Een boek als de Course, dat impliciet pretendeert de Bijbelse waarheid beter te kennen dan de Bijbel zelf, en leugens verkondigt over Jezus Christus, het Vleesgeworden Woord en de Vleesgeworden Waarheid, zo’n boek kan niet anders zijn dan vervloekt, ondanks het feit, dat er mooie dingen in staan. Maar dat laatste is juist het misleidende van de Course. Er zijn daarbij overigens twee opties denkbaar ten aanzien van de achtergrond van de Course. De ene is dat de inspirerende geest van de Course zelf de Bijbel niet goed begrepen heeft, de andere is, dat de Bijbel wel goed begrepen is, maar dat bewust deze Bijbelse boodschap door een zgn. nieuw evangelie (dus de Course) is verdraaid. Beide opties leiden tot dezelfde eindconclusie, namelijk dat de oorsprong en kern van de Course op onwaarheden berusten.

Het is overigens wel zeer opmerkelijk, dat uitgerekend “Jezus” als inspiratiebron van de Course is genoemd, en dat de Course Bijbelse begrippen gebruikt. Waarom is niet een andere godsdienst ten tonele gevoerd? Het antwoord ligt voor de hand.

Waar de duivel in andere gevallen mensen wil doen geloven, dat Jezus überhaupt niet gekruisigd is, of dat Hij wel is gekruisigd, maar vóór het sterven door God werd opgenomen, wordt in de Course nu niet ontkend, dat Jezus aan het kruis stierf, maar om een andere reden dan de Bijbel aangeeft. De leugen wordt steeds geraffineerder als deze in een aantal aspecten op de waarheid lijkt.

Conclusie
De Course lijkt een mooi boek, immers staan er verheven uitspraken in die hier en daar op zich wel juist zijn (dat geldt trouwens ook voor andere spirituele boeken, zoals bijv. de vedische geschriften en boeken van soefi’s), maar het blijkt in wezen een uitermate bedrieglijk boek te zijn, omdat het aan de werkelijke Bijbelse boodschap niet alleen voorbijgaat, maar zelfs suggereert, dat de mens de Bijbelse boodschap niet nodig heeft. Er is er maar één, die daar belang bij heeft, namelijk satan die door Jezus Christus overwonnen is. De duivel moet zijn prooi, de in zonde gevallen mens, loslaten, als die mens Jezus als zijn Verlosser erkent. Als de Course werkelijk een herformulering van het Nieuwe Testament, en werkelijk een heilzame ‘correctie’ op een aantal traditioneel-christelijke dogma’s zou zijn, zoals een van de vertalers van de Course, namelijk W. Glaudemans, heeft gezegd, dan zou er toch een duidelijke koppeling moeten zijn gelegd tussen de Bijbel en de Course. En die is er niet, integendeel, er zijn (bewust?) begrippen met een totaal andere inhoud gehanteerd, waardoor voor velen een gigantische begripsverwarring ontstaan is.

De Course blijkt geen enkel fundament te hebben. Het geheel is eigenlijk een filosofisch denksysteem, dat gebaseerd is op enerzijds ontkenning en anderzijds visualisatie. Goedbedoelende mensen zouden graag willen, dat de Course waar zou zijn, maar dat is hij aantoonbaar niet. Men wordt beziggehouden met een systeem, dat een oplossing pretendeert, maar het niet is. Sommigen hebben dat al ervaren (lit. 11) en velen zullen nog volgen. Alleen de Bijbelse visie, waar God Zelf achter staat, sterker nog, die door God Zelf geïnspireerd is, blijkt een hecht fundament te hebben, namelijk het Verlossingswerk van Jezus Christus. De misleiding van de Course is gelegen in het feit, dat dit omzeild wordt, ook al wordt er over verlossing gesproken, zelfs met het noemen van de Heilige Geest daarbij (in de eerder genoemde stap 3). De Bijbel is echter heel eerlijk. Zij vraagt erkenning en belijdenis van gedane zonden en geeft de oplossing in het bevrijdingswerk van Jezus Christus. God wil mijn Vader zijn, en Hij wil, dat ik als kind van God groei naar de geestelijke volwassenheid en volmaaktheid door de kracht van de Heilige Geest, die God wil geven aan hen die Jezus Christus als hun Heiland aanvaard hebben. En waarom zou de mens dat aanbod van liefde van God niet accepteren?

Uiteraard kan ik mij heel goed voorstellen, dat niet ieder, en zeker niet degenen, die jaren gewerkt hebben aan een vertaling, mijn overtuiging in dank zullen aanvaarden. Ik kan niet anders dan waarschuwen voor de duivelse misleiding van de Course. Als ik dat niet zou doen, zou men mij later terecht kunnen verwijten gezwegen te hebben.

Drs. Piet Guyt, mei 2000

© Stichting Sense


Literatuur:

1. Texe Marrs, New Age cults and religions, 1990.
2. Gloria and Kenneth Wapnick, The happy dreams of the holy spirit: awakening to eternity. In: The lighthouse, vol.6, number 2, june 1995. (www. facim.org/acim/lh950602.htm)
3. Een heilig boek over geestelijke wonderen, artikel in Algemeen Dagblad 21-4-1997.
4. Nieuwe New Age predikt de revolutie, artikel in Hervormd Nederland 6-3-1999.
5. Cursus in wonderen, “Jezus geeft boodschap nu ook in het Nederlands door”, Trouw 12-10-1999.
6. Wonderen staan nu in driedelig cursusboek, artikel in de Haagsche Courant van 2-11-1999.
7. Eindelijk een Nederlandstalige “Cursus in wonderen”, Kiezen tussen angst of liefde, artikel in Onkruid 132 (najaar 1999)
8. Martie Dieperink, Een zoektocht door de wereld van het paranormale, Para-paraat Zeist, november 1999.
9. Anton van Harskamp (Bezinningscentrum Vrije Universiteit Amsterdam), A modern miracle or: The ruthless logic of A course in miracles (op Internet).
10. Voorwoord van Een cursus in wonderen, uitgeverij Ankh-Hermes B.V. (Vertaling van A Course in Miracles; How it came-What it is-What it says. Internet: www.facim.org/acim/description.htm).
11. Russ Wise, A Course In Miracles, A Biblical Evaluation, Probe Ministeries, May 1999. (www.leaderu.com/orgs/probe/docs/thcourse.html)
12. Zwart, A.K., Frequently asked questions.
13. Kenneth Wapnick, Glossary Terms (adapted from the Glossary-index for A Course in Miracles,
      www.facim.org/acim/glossary.htm)
14. Kenneth Wapnick, ACIM theory (adapted from the Glossary-index for A Course in Miracles).
15. Annemarie Leclaire. Een gelukkige droom. H.P./ De Tijd 5-11-1999.
16. Een cursus in wonderen.