Ds. H.J. Hegger, boekrecensies

De Gemeente van mijn dromen
'de oecumene van het hart'
ds. H.J. Hegger
Uitgeverij: Medema, Vaasen, 2000
184 blz.
Dit boek bestellen bij Boekwinkeltjes.nl (tweedehands)...
of zoek bij: fakkel.nl | ichthusboekhandel.nl | goedhartboeken.nl

Dit boek van ds. Hegger gaat over een droom die hij had in 1980. Tijdens de afwezigheid van alle negen dominees gebeuren in een dorp in Zeeland wonderlijke dingen. Christenen, gewoonlijk langs elkaar heen levend, herkennen elkaar in Christus. Een soort opwekking vindt plaats. Tot het moment dat de dominees weer terugkomen...

De Band des Vredes - Filadelphia Zending - www.filadelfia-zending.nl
Boekbespreking door Barend Verkerk
februari 2001

Wat moet het fijn zijn als de 0ecumene van het hart zich voor je ogen manifesteert op het dorpsplein. Ook al is het maar in een droom en al ben je aan het eind weer terug bij af. Er blijft dan iets te dromen over.
De grote vraag is dan natuurlijk wel: wordt het een dagdroom of ga je aan het werk om dit hemelse gezicht (?) uit te dragen en uit te werken?
Volgens de achterkant van dit boek juicht ds. Hegger het streven naar meer uiterlijke kerkelijke eenheid toe. Persoonlijk spreekt mij dit heel erg aan. En dus ging ik al lezend op zoek naar de tips die zouden kunnen helpen die eenheid wat dichterbij te brengen.

Ik vond ze niet. Of toch wel? Het moet uit het hart komen zegt ds. Hegger. Van binnenuit naar buiten. Maar de oecumene van het hart zit toch al in zoveel harten? Hoe krijgen we het nu uit de harten in de praktijk?

Op blz. 71 schrijft ds. Hegger dat de Geest niet komt als gevolg van (kerk)orde.
Als Vergaderings-mensen kunnen we daar natuurlijk helemaal mee instemmen. De Geest komt altijd eerst. Bij het ontstaan van de kerk en ook bij hervormingen van die kerk. Wat ik dan echter mis is de menselijke verantwoordelijkheid.

'De Geest moet het leiden" is wel waar, maar het kan ook verlammend werken.

De drie verhalen (blz. 85-98) zijn goede voorbeelden van postmoderne prediking. Zo zou het kunnen. Dit zou velen vandaag de dag aanspreken.
Ze raken de kern en gaan voorbij aan bijzaken. Ze raken de binnenkant! De enige kant van waaruit eenheid onder christenen en kerken tot stand kan komen.

Lezing van "de gemeente van mijn dromen" vraagt naar mijn gevoel om een antwoord op de vraag of het niet zonde is om zondags weg te kruipen achter een eigen kerkmuur, zonder het gesprek met die andere kerk aan te gaan. Zonder eerlijk tot de ontdekking te willen komen wat de verschillen zijn en of die verschillen echt wel een (aparte kerk) naam mogen hebben??

De Oogst, maandblad van de Vereniging tot Heil des Volks, maart 2001
door KdJ

Ook toen ik nog jong was voelde ik al enige argwaan tegen het gezegde 'wie de jeugd heeft, heeft de toekomst.' Het klinkt allemaal zo aanmatigend. We moeten er op z'n minst een Chinees spreekwoord tegenover stellen, namelijk 'ouderen zijn het goud van de natie.' Maar waarom zouden we ze tegenover elkaar zetten? Waarom luisteren we niet gewoon naar de profeet Joël als hij zegt: 'Uw ouden zullen dromen dromen en uw jongelingen zullen gezichten zien' (2:28)?

In het boek De Gemeente van mijn dromen brengt de auteur ds. H.J. Hegger het eerste gedeelte van de tekst uit Joël in praktijk. Ds. Hegger droomt wat er allemaal kan gebeuren als in een Zeeuws dorp onverhoopt alle predikanten tegelijk op vakantie gaan. Het is duidelijk dat hij in verschillende kerken heeft rondgekeken. Hij heeft de nestgeur van de verschillende stromingen opgesnoven. Hij verstaat en spreekt hun taal, hier en daar zelfs hun dialect. Maar het is ook heel duidelijk dat het hem niet gaat om de nestgeur, maar om de geur van Christus. Hij durft in oecumenisch opzicht heel wat aan, maar telkens blij ft bij hem de levende Christus centraal staan. Het is zonder meer boeiend om zijn droom, die soms zeer ontroerend is, te volgen. Aan het eind van zijn boek daagt ds. Hegger ook jongeren uit om stappen in het geloof te ondernemen. Hij roep ze op om niet als Jona te handelen maar als Jesaja. Die 'hoorde de stem des Heren: wie zal Ik zenden en wie zal voor ons uit gaan? En hij antwoordde: Hier ben ik, zend mij.' In deze gehoorzaamheid kunnen we samen als ouderen en jongeren de toekomst van Christus tegemoet gaan. Een boek om met je volle verstand en hart te lezen.
Van harte aanbevolen.

VELP - Schrijven noemt hij zijn 'eerste roeping'. Morgen verschijnt het 27e boek van ds. H.J. Hegger (84). Als het aan hem ligt, is het niet het laatste. De kopij voor nog een paar uitgaven ligt klaar op de plank. Het wachten is op een uitgever. ,,Tot vorig jaar heb ik nog gepreekt. Dat vond ik ook geweldig werk. Maar schrijven komt bij mij op de eerste plaats. Mensen overtuigen door het geschreven woord - daar ligt, denk ik, ook mijn grootste kracht. Zolang mijn gezondheid het toelaat, zal ik daarmee doorgaan."

Het leven van ds. Hegger was beslist turbulent. Hij werd rooms-katholiek opgevoed en vertrok als jong priester naar Brazilië om er filosofie te doceren. In 1948 ging hij in dat land over naar het protestantisme. Hij had het bevrijdende evangelie van Gods genade ontdekt. Hegger werd eerst predikant in de Gereformeerde Kerken (synodaal), later in de Hervormde Kerk en ontplooide tal van activiteiten. Zo was hij medeoprichter van stichtingen als In de Rechte Straat, de Evangelische Omroep en Woord en Daad. Verder schreef hij het ene boek na het andere.

De titel van zijn nieuwste boek, De gemeente van mijn dromen, heeft een dubbele bodem; het gaat over de gemeente zoals Hegger die zou wensen, en over de gemeente waarover hij heeft gedroomd. De gemeente waarvan Hegger droomt, is allereerst een eenheid van het hart. ,,De innerlijke eenheid, dat is het belangrijkste. Hoe weinig zinvol het zoeken van institutionele eenheid is, zie je aan Samen op Weg en de eindeloze gesprekken tussen vrijgemaakten en christelijk gereformeerden. Ik zeg niet dat die uiterlijke eenheid er niet hoeft te komen; ik hoop dat die volgt op de innerlijke eenheid. Maar zolang je nog niet één instituut bent, kun je best al veel dingen samen doen, bijvoorbeeld in de sfeer van de bijbelstudie."

De Geest moet weer gaan bruisen in de gemeente, vindt ds. Hegger. Daarvoor is het volgens hem nodig minder te letten op het belang van het instituut. ,,Het instituut komt in de Bijbel op de achtergrond. Pas in Handelingen 6 en 14 lezen we iets over ambtsdragers. De Geest staat op de voorgrond in de Bijbel. Wij hebben het precies omgedraaid."

Kleine groepen
Binnen de gemeente moet weer ruimte komen voor de gaven van de Geest, meent de predikant. ,,Daarvoor moeten we ook onze samenkomsten anders organiseren. Aan de dienst op zondagmorgen hoeven we niets te veranderen. Maar 's middags zouden we in kleine groepen moeten samenkomen, van maximaal vijftien mensen. Die groepen kun je samenstellen binnen de structuur van de gemeente. In zulke kleine huisgemeenten worden de gaven die elk gemeentelid van de Geest ontvangen heeft, veel eerder zichtbaar en kan iedereen veel beter zijn gaven gebruiken. Daarbij staat de gave van de profetie voorop. Waar Paulus ook over de gaven schrijft, altijd gaat de gave van de profetie vóór die van herder en leraar. De gave van de profetie herken je aan de geladenheid door het Woord en de Geest waarmee iemand spreekt. Wie profeteert, doceert niet, maar spreekt uit het hart, die spreekt - zoals Paulus schrijft - stichtend, vermanend en bemoedigend voor de mensen."

Essentieel denken
Ds. Hegger publiceert zijn nieuwe boek, omdat er in de kerken volgens hem iets grondig mis is. Hij vat dat zo samen: Er is onder de protestanten in Nederland doorgaans sprake van essentieel en niet van existentieel denken. ,,Men spreekt en schrijft over de essentie, over de ideeën die men heeft over Christus en over allerlei zaken uit de christelijke leer. Maar als je existentieel gelooft, gaat het je om Christus, om zijn persoon. Christus is niet een Iets, waarover we nadenken en discussiëren. Hij is een Iemand, de Levende, aan Wie ik mij in alle vertrouwen volkomen kan overgeven. De Here Jezus heeft zelf gezegd, dat je moet worden als een kind. Een kind denkt vanuit zijn ouders. Zo moeten ook wij denken vanuit Christus. Dan is het afgelopen met onze zelfvoldaanheid, en ook met allerlei theologische uitpluizerij die zo vaak tot ruzies en kerkscheuringen heeft geleid." Volgens Hegger laat prof. Kuitert zien, waar je uiteindelijk uitkomt, wanneer je Christus verlaagt tot een Idee, een Iets. ,,Kuitert heeft in zijn laatste boek de onverbiddelijke conclusies getrokken. God is volgens hem niet Iemand, een Persoon, maar slechts een Iets. Hij noemt dat Iets 'de Macht'. Verder komt hij niet. Deze conclusie ligt als een tijdbom onder het Nederlandse protestantisme, als wij ons niet van het essentiële denken bekeren tot het existentiële denken." In eerdere boeken schreef ds. Hegger ook al wel over zijn dromen. Nu geeft hij in 55 bladzijden een droom weer. De kern daarvan was een echte droom, maar toen hij die later opschreef heeft hij daar van alles aan toegevoegd.

Hoe ziet hij de waarde van een droom? ,,Dromen zijn in de eerste plaats verhalen. In een verhaal kun je veel meer neerleggen dan in een theoretische uiteenzetting. Dat is stellig de reden geweest waarom Jezus zo vaak gebruik heeft gemaakt van gelijkenissen.

Het is heel belangrijk, wie of wat voor jou een grote rol speelt in je leven. Ben je vol van Christus, dan ligt het voor de hand dat Hij ook een rol speelt in jouw dromen. In zoverre is een droom over Christus te verklaren als psychologisch verschijnsel. Maar het kan ook zijn dat God Zelf via dromen tot iemand spreekt. Dat gebeurde in het Oude Testament bij enkelen, voornamelijk hij de profeten. Maar Petrus heeft op de Pinksterdag gezegd, dat vanaf dat moment de tijd is aangebroken dat de Geest van de profetie op alle gelovigen is gevallen. 'Uw jongelingen zullen gezichten zien en uw ouden zullen dromen dromen'. Zolang de canon van de Schrift nog niet was afgesloten, konden die dromen en gezichten ook Schriftvormend werken. Dat is daarna niet meer zo en sindsdien moeten alle dromen aan de Schrift getoetst worden. Maar dat neemt niet weg dat ook nu nog dromen en gezichten Schriftteksten kunnen verhelderen in hun existentiële betekenis. Zo worden die teksten voor ons geladen met de kracht van de Heilige Geest."

Reformatorisch Dagblad

De Gemeente van mijn Dromen
De Oecumene van het Hart
door ds. H.J. Hegger

Samenvatting: handelt over de overeenkomsten en verschillen tussen verschillende kerkelijke tradities. Een pleidooi wordt gehouden voor de eenheid van de christenen in de levende Heer Jezus Christus.

Inleiding
Dit boek gaat over een thema dat de meeste christenen in Evangelisch-Reformatorisch Nederland wel kennen: De oecumene van het hart. Deze uitdrukking is door de huidige voorzitter van de EO (ds. A.v.d.Veer die het voorwoord schrijft) voor het eerst gebruikt, en heeft sindsdien veel bijval gekregen. De kerkmuren die vroeger tussen kerken stonden zijn de laatste jaren steeds verder geslecht. Oorzaken die je hiervoor kan noemen zijn de inkrimping van de christelijke kerken in Nederland, waardoor christenen naar elkaar worden gedreven, de afnemende verzuiling, het postmodernisme met minder aandacht voor dogma's, e.a. Veel christenen zien hier met name de werking van de Heilige Geest achter, die de enorme verdeeldheid tussen christenen wil helen, door het waaien door kerkmuren heen.
Dominee Hegger, geboren in 1916, heeft veel nagedacht over kerkgrenzen en kerkelijke verschillen. Dit heeft een oorzaak in zijn levensgeschiedenis: Hij werd in 1940 priester gewijd voor de RK-kerk. In 1948 ging hij over naar het protestantisme, omdat hij in deze stroming Gods vrije genade in Christus had ontdekt. Blijkbaar was hem dat in de RK-kerk niet duidelijk geworden. Hij heeft een groot deel van zijn leven vurig gewijd aan het schrijven van vele boeken tegen bepaalde dogma's van de RK-kerk. Heel opvallend is zijn verandering ten opzichte van deze kerk de afgelopen tijd. In plaats van een polariserende is er veel meer een verzoenende houding opgetreden in zijn schrijven. Dit boek getuigt daar ook van. Zijn accent is verlegd van de dogma's naar de eenheid in de levende Persoon van Jezus Christus. Dit is een ontwikkeling die men in heel christelijk Nederland ziet. Laten we kijken wat hij in dit interessante boek hierover schrijft.

De droom van de dominee
In navolging van W.J. Ouweneel is dominee Hegger de tweede bekende evangelisch-protestante leider in Nederland die in de laatste tijd zijn dromen aan christelijk Nederland bekend maakt.
Lees verder op:
http://www.apologetique.org/nl/recensies/WV_Hegger_Gemeente_Dromen.htm