www.vergadering.nu  Recensie-index  www.vergadering.nu

17 RECENSIES


Wake up!
Gods profetische kalender in tijdslijnen en feesten
Arno Lamm & Emile-Andre Vanbeckevoort
Uitgever: Het Zoeklicht
9789064511851
500 pag.
€ 24,95
Dit boek bestellen bij Boekwinkeltjes.nl (tweedehands)...
of zoek bij: fakkel.nl | ichthusboekhandel.nl | goedhartboeken.nl

Een boeiend en zeker verrassend boek, maar tegelijk ook een stevige wake-up call voor kerken die door een eeuwenlange bedekking het zicht op Gods kalender kwijt zijn geraakt en daardoor vaak onverschillig over de wederkomst van de Messias zijn geworden. Veel van de goddelijke patronen in de Bijbel zijn al die tijd afgedaan als 'te Joods', waardoor ze voor christenen niet relevant leken, maar niets blijkt nu minder waar. Intussen stonden de kerkdeuren al die tijd wel open voor heidense invloeden, zonder dat de gelovigen zich daar echt bewust van waren.
De Kerk van vandaag wordt opgeroepen om wakker te worden. De Bijbelse feesten blijken namelijk in gecodeerde vorm goddelijke patronen te bevatten, die een scherp beeld van de toekomst op Gods vastgestelde kalender geven. Diezelfde patronen worden zichtbaar in het joodse huwelijksritueel, maar ook in de oogstcyclus in het oude Israël. God heeft concrete tijdslijnen in de Bijbel neergelegd die zelfs wijzen naar onze tijd. 
Die Bijbelse patronen en tijden kunnen gedecodeerd worden als we bereid zijn vastgeroeste theologische denkkaders los te laten en de grootste casus aller tijden te belichten vanuit zijn oorspronkelijke context. 
Wake up! stelt deze theologische denkkaders hier en daar ter discussie en neemt u mee op een adembenemende tocht langs de NASA, de Bijbelse feesten, tijdslijnen, jubeljaren en zeer bijzondere schaduwen, die hoop en nieuw zicht op het koninkrijk van Jezus Christus geven. Dit boek is dan ook niet zonder consequenties voor de lezer.

Website Wake up!: Wakeup.nu...
Hier kunt u (met de code in het gekochte boek) een gratis aanvullend e-boek downloaden.
Deze eigenlijk onmisbare aanvulling van ca. 100 pag. is om de omvang van het boek te beperken. De aanvulling bevat vele extra's, nog concretere conclusies, en diverse theorieën worden extra verduidelijkt.
 

WAKE UP! NU VERTAALD IN HET ENGELS
1-9-2017 Wake Up is nu wereldwijd te koop en zal in de Engelstalige landen zelfs lokaal worden gedrukt en verzonden (printing on demand). Bovendien gaat het nu ook naar de boekhandels in USA, Canada, Australie en UK. 
Om hoog te komen in de zoekmachine van amazon.com hebben we korte reviews nodig met een (liefst 5-) star ranking. Hebt u zelf een amazon.com account en hebt u ooit eens iets gekocht bij amazon.com (hoeft dus niet Wake Up te zijn) dan kunt u voor Wake Up een korte review achterlaten.
GEEF HET DOOR !!

april 2015 ProfPersp: Emile-Andre Vanbeckevoort & Arno Lamm: Het gespiegelde islamitische eindtijdscenario...

NIEUW nov. 2015:
nov. 2015: Reactie van de auteurs... op recensie nr. 2 van Peter van Beugen (Focus)...
nov. 2015: Reactie van de auteurs... op recensie nr. 3 van Raymond Hausoul (Indekerk.be)...
 juli  2015: Reactie van Harry Sleijster op recensie nr.12 van Jaap de Vreugd (Christenen voor Israel)...

..


17.  Soteria - 16 mei 2017 - www.soteria.nl

Wake Up!

Tjerk de Reus hield in 2015 een interview voor het kwartaalblad Soteria met Prof. dr. Henk Bakker, hoogleraar geschiedenis en theologie van het Baptisme aan de VU Amsterdam, dr. Eveline van Staalduine, Docent Oude Testament aan de VU Amsterdam en eindredacteur van Soteria, en drs. Jan Martijn Abrahamse Wetenschappelijk medewerker aan het Baptisten Seminarium en redacteur van Soteria, predikant in Aalsmeer (CAMA),over het boek Wake Up.

Het artikel/interview is niet openbaar.
Hieronder vindt u de reactie van de schrijvers van het boek Wake Up!

Inleiding
In 2015 hebben de auteurs van Wake Up gereageerd op een interview in het magazine Soteria over het boek Wake Up! Soteria zegt zelf een platform te zijn voor evangelische theologische bezinning. “Zij wordt door vaktheologen en amateurs gewaardeerd vanwege de inspirerende theologische reflectie. Zij deelt voortdurend het verlangen dat God geleerd en Christus bekend gemaakt wordt”, aldus de website.

Om die reden hebben de auteurs dan ook gereageerd op het artikel in Soteria met het doel om een inhoudelijke dialoog op gang te brengen, en omdat de auteurs van mening waren dat de redactie van Soteria het boek Wake Up! met bepaalde theologische vooringenomenheid benaderde en soms nogal suggestief was. Op het uitvoerige antwoord kwam echter geen enkele reactie van de redactie van Soteria.
Na enig geduld te hebben uitgeoefend, hebben de auteurs na 12 maanden opnieuw contact gelegd en daarop gaf de redactie van het magazine aan dat zij geen plannen hadden tot een dialoog. Ze waren toch geen platform maar een magazine dat niet nadien wilde debatteren.

Dat er verschil van inzicht kan zijn binnen de theologische wereld is niet vreemd. Maar dat een platform wel gebruikt wordt voor het presenteren van een mening, waarna de dialoog uitdrukkelijk wordt geweigerd, is heel spijtig. Immers, de redactie bestaat uit mensen met een theologische achtergrond.
Ook daarna kwam geen opening voor een verdere gedachtenwisseling. Dat is de reden dat wij de volledige reactie nu maar willen laten opnemen in de bibliotheek van Vergadering.nu, zodat lezers zelf hun mening kunnen vormen over deze reactie en wellicht kunnen ontdekken dat de argumenten van de redactie alleen verklaard kunnen worden op basis van een bepaalde ingenomen theologische kleur, zonder dat men overigens echt wil ingaan op de inhoud van het boek.

Wij hopen dat onze reactie bijdraagt aan een beter inzicht voor de lezer die daadwerkelijk de patronen, hun onderlinge verbondenheid en de bewijskracht die zij aan elkaar verlenen, verder wil onderzoeken. Want juist die onderlinge verbondenheid van het patroon van de Bijbelse feesten, het Hebreeuwse huwelijksritueel, het patroon van de Lijdensweek tot aan de Wederkomst en de Exodus tot aan het Beloofde land, laten de diepte van Gods Reddingsplan en Zijn toekomst zien. Dat is informatie die gelovigen in Christus niet over het hoofd mogen zien, maar die binnen bepaalde theologische stroming geen aandacht krijgt.

Het is duidelijk dat de redactie een volstrekt andere theologische opvatting heeft, maar het is jammer dat geen vruchtbare dialoog tot stand kon komen, en ook dat de redactie van Soteria op een aantal fronten geen onjuistheden in hun interview hebben gecorrigeerd.

De reactie op een interview over Wake Up! in het kwartaalblad Soteria (pdf)...


16. - 26 oktober 2016 - www.rd.nl 

Column: Snuffelmuizen

Recensie door Leendert van Wezel

[ .... ]

....... Op de een of andere manier moest ik aan deze snuffel­muizen denken, toen ik een dag later begon in een boek waarvan ik al een aantal keren had gehoord dat het omstreden zou zijn in reformatorische kring: ”Wake up!” van Arno Lamm en Emile-Andre Vanbeckevoort. De auteurs waarschuwen zelf al dat hun boek impact kan hebben op gevestigde kerken. Aangezien ik lid ben van zo’n gevestigde kerk ben ik dus gewaarschuwd. Maar met de snuffelmuizen nog vers in mijn gedachten ga ik het boek zo onbevangen mogelijk in.

Als ik het boek later wegleg, probeer ik de balans op te maken. Ik heb nog veel vragen, maar ben ook tot mooie inzichten gekomen. De snuffelmuizen hebben me indirect uitgedaagd om niet te snel met de eigen theologische schema’s als antwoord te komen. Het boek heeft me op diverse punten geraakt. Door de toekomstverwachting die eruit spreekt, in de grootheid van Jezus die naar voren komt en de rijkdom van Gods heilsplan die op elke bladzijde is terug te vinden. Het boek daagt me uit om mijn uitgangspunten en overtuigingen te toetsen......

Lees verder...


15. Wake Up! - 19 maart 2016 - www.vergadering.nu/wake-up-geelhoed (pdf)...

Geelhoed recensie
Een reactie van de auteurs van WAKE UP! op de aannames van Geelhoed

door Arno Lamm & Emile-Andre Vanbeckevoort

Voorwoord door de auteurs van Wake Up: De recensie van Geelhoed is spijtig.

Korte Samenvatting: Geelhoed beschuldigt het boek Wake Up er onder andere van dat het de noodzaak van het plaatsvervangend sterven van Christus niet erkent, dat het tegen de Sola Scriptura is, dat het beweert dat de gemeente van Christus bij het oude Israël is ingelijfd, dat het denkt dat er codes in de Bijbel zitten die een andere
geheime boodschap geven dan de Bijbel zelf, dat het terug wil naar de Wet van Mozes, dat het zich richt op het aardse en niet op het hemelse, dat mensen die het boek lezen en de feesten bestuderen het zicht op de wederkomst kwijtraken.

De lezer kan gerust zijn; het tegenovergestelde van al deze punten is waar. Wie het boek Wake Up! zelf heeft gelezen zal direct vaststellen dat géén van Geelhoeds aannames kloppen. Geelhoed zet boven zijn recensie “Wake Up getoetst aan de Bijbel”, maar is dat echt het geval als de aannames al niet kloppen?

De lezer die zelf al tot die vaststelling was gekomen kan verdere lezing achterwege laten.

Geelhoed negeert reactie..........

Lees hier verder (pdf)...

[ Wie is Geelhoed? Lees meer op www.dossiers.tk/geelhoed... ]


14. Reveil - 12 november 2015 - www.maandbladreveil.nl

Over Gods plannen voor deze wereld

Recensie door Geert Nijhoff

Men is óf laaiend enthousiast, óf negatief. Iets er tussenin lijkt niet mogelijk. Seminars zijn binnen de kortste keren volgeboekt, discussiefora stromen vol met meningen. Het boek Wake Up! van Arno Lamm en Emile-Andre Vanberckevoort zet in elk geval iets in gang.

Negatieve beoordelingen spitsen zich vooral toe rondom de tijdslijnen die Gods plan voor deze wereld zouden voorspellen. De echte eindtijdkenners vallen over de volgorde van gebeurtenissen. Anderen zeggen: 'Van de wederkomst kan niemand de dag noch het uur weten' of: 'Elke generatie denkt dat hij de laatste is.'

Waakzaam zijn
Het is een gemiste kans als je door deze argumenten het boek aan de kant legt. Het is een Bijbelse opdracht om altijd waakzaam te zijn. Deze Bijbelse opdracht kan door het lezen van Wake Up! nog sterker gevoeld worden.
De beschreven gebeurtenissen die langs de tijdlijnen van Ezechiël en Daniël doorlopen tot in onze tijd, kunnen wijzen op een machtig God, die doet wat Hij zegt. Over de gebeurtenissen die nog voor ons liggen, is het boek niet zo uitgesproken. Al doen verschillenden recensies dat wel vermoeden. Bovendien is dit niet het enige thema van het boek.

Het was verfrissend om te lezen dat Joden de Thora niet vergeestelijken zoals christenen dat gewend zijn te doen met de Bijbel. 'Duizend jaar is als een dag en een dag als duidend jaar' wordt vaak aangegrepen om aan te geven dat Gods tijden onbegrijpelijk zijn voor mensen. Maar wat als er nu gewoon wordt bedoeld wat er staat?

Joodse feesten
De kern van het boek behandelt de zeven Joodse feesten. De strekking is dat deze feesten een voorafschaduwing zijn van de belangrijkste ingrepen van God op aarde. De feesten die ingesteld zijn door God zelf, verwijzen naar gebeurtenissen die al plaats hebben gevonden of nog zullen vinden. Er wordt helder beschreven dat de drie voorjaarsfeesten vervuld zijn door de komst van Jezus, Zijn sterven en de opstanding. Het sluitstuk wordt gevormd door het vierde feest: Pinksteren. De vervulling van de drie najaarsfeesten staat volgens de auteurs voor de deur. Dit zijn het Bazuinenfeest, de Grote Verzoendag en het Loofhuttenfeest. Er wordt uitgelegd op welke manier de feesten vervuld worden, namelijk door de opname van de gemeente, de Wederkomst van Christus en het Duizendjarig vrederijk. Tevens wordt er achtergrondinformatie over de feesten gegeven.

De uitleg van de gebruiken van de Joodse bruiloft toont op een ontzettend mooie manier hoe (niet precies wanneer!) briljant Gods plannen voor deze wereld vaststaan. Hij heeft Zijn plannen op Zijn manier vaak duidelijk gemaakt aan mensen. Waarom weten we dit dan niet? Het boek toont aan hoe 2000 jaar christelijke tradities ons hebben afgebracht van deze belangrijke kern. Al vanaf de eerste eeuwen na Christus wordt er van de sabbat en de feesten afgeweken, omdat die verbonden werden met het Judaisme en niet met de gezonde Bijbelse leer. Met het idee dat de kerk de positie van Israël heeft overgenomen als dieptepunt.

Joodse roots
Moeten we als christenen de Joodse feesten vieren? Er moet van de auteurs gelukkig niets. Ze wijzen ons erop dat we feesten 'gekerstend' hebben, die oorspronkelijk heidens waren. Als u eens googelt naar de oorspronkelijke (heidense) betekenissen van bijvoorbeeld Kerst en Pasen, dan schrikt u waarschijnlijk. Terugkeer naar de Joodse roots biedt veel kennis en inzicht in de woorden van Jezus, wanneer Hij over toekomstige gebeurtenissen spreekt.

Het lezen van Wake Up! maakt mij in de eerste plaats erg nieuwsgierig naar het Joodse volk. Ten tweede zet het aan tot het bestuderen van het Oude Testament. Tot slot geeft het mij het gevoel dat we ons vooral bezig moeten houden met zaken die belangrijk zijn voor de eeuwigheid. Kortom, Wake Up! kan ik u van harte aanbevelen!


13. Charisma - 12 oktober 2015 - www.charisma.nl

De Heilige Geest schudt ons wakker
Gods profetische kalender in tijdslijnen en feesten

Recensie door Wiert Douglas

Er zijn altijd momenten geweest waarop een nieuwe beweging van de Heilige Geest ontstond. Alles heeft altijd al in Gods Woord gestaan, maar op een bepaald moment schijnt Gods licht op een bepaald aspect en wordt het tijd dat mensen dat aspect gaan ontdekken. Zo zagen we de Reformatie als tegenbeweging van de Rooms-Katholieke Kerk. En toen de volwassendoop werd herontdekt, ontstond de beweging van de baptisten. Datzelfde gebeurde met de gaven van de Heilige Geest met de opkomst van de pinksterbeweging. Een bepaalde groep omarmt dan zo'n nieuwe golf van de Geest, hoewel het meestal niet lang duurt voordat meningen botsen en er een kerkelijk hek rondom de uiting van het werk van de Geest wordt geplaatst. Ook in deze tijd is er een nieuwe, belangrijke beweging van de Heilige Geest gaande: Joden die tot geloof in Jezus komen en christenen die op zoek gaan naar de Hebreeuwse wortels van het christelijke geloof.

In de jaren zestig ontstonden in Israël de eerste Messiasbelijdende gemeenten. Joden kwamen tot geloof in Jesjoea; ze beseften dat ze niet eerst 'christelijk' hoefden te worden om in Jezus te kunnen geloven. Kort daarna verspreidde deze golf van de Geest zich over de hele wereld. Vanaf de jaren tachtig kwamen ook steeds meer christenen erachter hoe onmisbaar de Joodse traditie en cultuur zijn om de Bijbel beter te begrijpen. Sommigen sloegen wat door en legden de nadruk op het Judaïsme; velen gingen zich ook joods gedragen. Zo gaat het meestal met nieuwe ontdekkingen. En dat schrikt veel andere mensen weer af.

Wake Up!
Met het uitkomen van Wake Up!, een boek van Arno Lamm en Emile-Andre Vanbeckevoort, wordt zichtbaar dat veel mensen meer willen weten over de Hebreeuwse wortels. Duizenden exemplaren van het boek zijn al over de toonbank gegaan. Er worden cursussen, weekends en seminars gehouden. Inmiddels is er al een achtste druk van het boek.

We kunnen er niet omheen dat Jezus 'een Joodse rabbi' was, in Israël, in een Hebreeuwse cultuur, en omringd door Joodse volgelingen. Zij begrepen zijn gelijkenissen en voorbeelden en konden zijn woorden plaatsen in de lokale gebruiken. Een van
de kernpunten van dit boek is dan ook dat het begrijpen van deze Joods-Hebreeuwse context voor christenen van cruciaal belang is om een dieper inzicht te krijgen in de woorden die Jezus sprak over onze tijd, de periode van de 'Laatste Dagen'. Het is dus opmerkelijk dat er momenteel zoveel gelovigen openstaan voor deze beweging van de Heilige Geest.

Onbijbelse ballast
In de inleiding schrijven de auteurs dat we ons ten eerste bewust moeten worden van wat ballast en onbijbels is, voordat we scherp zicht krijgen op wat echte Waarheid is. De lezer van dit boek zal ervaren hoe lastig dat soms kan zijn. Een van de oorzaken is dat de Bijbel vele malen vertaald is, zonder dat stilgestaan is bij de Hebreeuwse context, waardoor sommige begrippen veranderden. Zo kunnen wij bijvoorbeeld de wijze waarop Jezus als Bruidegom zijn Bruid zal ophalen pas echt goed begrijpen als we dit hebben leren plaatsen in het beeld van het oude Joodse bruiloftsritueel. Dit boek besteedt hier een apart hoofdstuk aan, met heel bijzondere ontdekkingen.

Een ander cruciaal voorbeeld van begripsverwarring draait om het woordje 'slechts'. Zo spreekt Paulus over schaduwen. Schaduwen zijn in onze beleving vage voorstellingen van de werkelijkheid. Ze horen bij die werkelijkheid, 'maar ze laten er alleen maar de contouren van zien'. Dat is ook de gedachte van de vertalers geweest, die Paulus' woorden over schaduwen wel probeerden te begrijpen, maar niet konden doorgronden, omdat zij vervreemd waren geraakt van de Hebreeuwse wortels. In sommige moderne Nederlandse vertalingen leidde dit tot een onjuiste interpretatie waardoor schaduwen als minderwaardig worden afgeschilderd: 'Laat dan niemand u blijven oordelen inzake eten en drinken of op het stuk van een feestdag, nieuwe maan of sjabbat, dingen, die slechts een schaduw zijn van hetgeen komen moest, terwijl de werkelijkheid van Christus is' (Kolossenzen 2:16-17).

Om te beginnen kent de grondtekst de toevoeging 'slechts' niet en dus zou het er ook niet moeten staan. Bovendien zegt deze vertaling dat de schaduw wijst op dingen die al gekomen waren: ook het woord 'moest' is verkeerd vertaald. Gelukkig wijzen andere vertalingen erop dat deze schaduwen doelen op 'hetgeen komen moet'.
Het is wel begrijpelijk: de vertalers dachten dat deze schaduwen over Jezus Christus gingen en die was inmiddels gekomen en weer naar de hemel opgevaren. Dus moesten de schaduwen ook wel afgedaan hebben. Wake Up! laat zien dat schaduwen heel belangrijk zijn. Ze wijzen juist naar dingen die nog moeten komen; een toekomstige gebeurtenis die zeker op Jezus Christus betrekking heeft, maar nog voor ons ligt. Een belangrijk onderscheid omdat het ten diepste de hele tekst verandert. Schaduwen zoals de bijbelse feesten, de sjabbat of de nieuwe maan zijn schaduwen van gebeurtenissen die deels nog in de toekomst gaan plaatsvinden en met Jezus Christus te maken hebben.

Bijbelse feesten
Om een goed beeld te krijgen van de eindtijd is er veel aandacht voor de bijbelse feesten, deze geven een onverwacht scherp beeld van de eindtijd. Het zijn geen Joodse feesten, want Leviticus 23 spreekt over de feesten des Heren. Ze moesten worden gevierd op daarvoor vastgestelde tijden, als heilige samenkomsten. Het zijn jaarlijks terugkerende plechtige momenten en een voorafschaduwing van Gods profetische beloften aan ons. Heilige samenkomsten betekent in het Hebreeuws 'heilige repetitie', wat aangeeft dat God elk feest heeft bedoeld als een 'geestelijk draaiboek' van een specifieke toekomstige gebeurtenis.

Het Hebreeuwse woord voor feest is Mo-ed en betekent 'vastgestelde tijd of afspraak'. In alle bijbelse feesten staat Jezus Christus centraal; we zien dat Jezus de eerste vier van de zeven feesten letterlijk en precies op Gods tijd vervulde. De laatste drie feesten wachten nog op hun definitieve vervulling, en op welke precieze wijze ze betrekking hebben op de Gemeente van Christus en het gedeelte van Israël dat haar Messias nog gaat (h)erkennen.

Daarnaast heeft het boek een studie van bijzondere tijdslijnen die God aanbracht in het Oude Testament, om te onderstrepen dat zijn tijden mathematisch precies zijn. Het zijn tijden die we pas ontdekken als we deze op de Hebreeuwse kalender plaatsen. Dan laten ze ongelooflijk heldere patronen zien! U zult in dit boek overigens geen exacte datum van de opname of wederkomst terugvinden; wel worden onbekende tijdslijnen beschreven die iets onthullen van de wederkomst van Jezus.

Kritiek
Natuurlijk maakt een dergelijk boek veel los. De eerste kritieken zijn al uitgebreid via Google te vinden. De Bijbel roept ieder individu op om waakzaam te zijn en Gods Woord zelf te onderzoeken. We zijn zelf verantwoordelijk voor wat we geloven. Maar het is belangrijk dat we worden opgeroepen om als lezer onbevangen terug te keren naar de oorspronkelijke Bijbels-Hebreeuwse betekenissen van bepaalde schaduwen en patronen; niet om ze op Joodse wijze te kopiëren, maar om hun Nieuwe Verbondsbetekenis in ons geloofsleven toe te passen. We zien wereldwijd een hernieuwde zoektocht naar de wortels van het christelijk geloof, zonder dat dit door één bepaalde kerk of beweging wordt aangestuurd. Wij zouden ons, met de Bijbel in de hand, nog meer bewust moeten worden van de wereldgebeurtenissen om ons heen.

Andere invalshoeken
Wake Up! wil ons een beter begrip geven van deze tijd en de daarmee samenhangende belangrijke keuzes waarvoor gelovigen in deze eindtijd staan. Die keuzes worden duidelijk door vanuit heel andere invalshoeken te kijken naar een aantal bijbelse onderwerpen die betrekking hebben op deze laatste periode die voorafgaat aan de wederkomst van Jezus de Messias. Het is een reis langs bijbelse schaduwen, oude kerkgeschriften en kerkgeschiedenis, maar ook langs de NASA, profetieën en oude Joodse gebruiken. Een reis die uiteindelijk het beeld van de aanstaande wederkomst van Christus completer moet maken én die juist een actueel zicht op de komende gebeurtenissen zal geven.


12. Christenen voor Israel - 24 juli 2015 - www.christenenvoorisrael.nl

Wake up!

Kanttekeningen van Harry Sleijster

Een recensie over een recensie

Blijkbaar komt het nogal op persoonlijke overtuigingen aan hoe een recensie over het boek WakeUp! uitvalt. Wat is het toch dat een recensent soms zo kritisch doet reageren op dit boek, terwijl er op hoofdzaken zoveel lof is?

Want ja, gelukkig zijn er veel positieve beoordelingen. Als het gaat om de Joodse uitleg, wat toch de hoofdmoot van het boek is, valt de recensent het van harte bij. Ook dat de schrijvers vasthouden aan de grote dogma's. En de ontmaskering van de vervangingstheologie vindt recensent het beste van het boek. Het Hebreeuwse huwelijksritueel heeft ook de instemming van de recensent; hij zou er nog veel meer over willen horen. En ook over de Bijbelse Feesten worden heel instemmende opmerkingen gemaakt.

Wat is er dan mis aan dit boek? De schrijvers zouden teveel pretenderen. En hoe vreemd, dan ontbreekt het volgens recensent plotseling in de kerken helemaal niet aan voorlichting over de toekomst, nee hoor, kerken zijn daar goed mee bezig, lees ik vol verbazing. En dus zou het boek ook geen positieve vernieuwende bijdrage leveren aan de discussie. Ik vind deze opmerkingen maar moeilijk te plaatsen.

Te veel zekerheid stuit mensen - zeker in deze tijd - tegen de borst, zo ook bij recensent als hij meent dat de schrijvers te veel patronen in Gods agenda ontdekt hebben.
De grootste moeite met het boek lijkt te zijn dat er in de Bijbel allerlei dingen (codes en tijdslijnen) op duiden dat wij nu precies in die tijd van het einde leven. Tijdslijnen die uitkomen bij de jaren 1948 en 1967 zijn dus verdacht. En dan heet de Bijbel ineens een puzzelboek. Maar wat is er mis met puzzelen in de Bijbel? En vervolgens wordt dat puzzelen 'creatief rekenwerk' genoemd, wat zelfs niets met vervulling van profetieën te maken zou hebben. Maar we rekenen toch immers niet zelf?! Het is de Bijbel zelf die de getallen en tijdlijnen geopenbaard heeft! En Jezus roept ons op om op de tekenen der tijden te letten.

Verder kan recensent de betekenis van het Hebreeuwse woordje 'et' niet serieus nemen. En ook woordpatronen zouden niet belangrijk zijn. Maar waarom niet? 'Ik geloof daar niets van!' zegt hij slechts.

En hoewel het boek wemelt van de voetnoten, lees ik nu ineens: Bronvermelding ontbreekt! Vreemd.

En tenslotte, waarom gaat de recensent niet in op de reacties van de schrijvers op zijn vorige recensie? (van januari 2015, zie recensie nr.7 hieronder)

Recensie door ds. Jaap de Vreugd

Je kunt je afvragen waarom mensen een Nederlands boek uitgeven met een Engelse titel; in dit geval dekt de titel zeker de bedoeling van het boek. Het is bedoeld als een wake up call aan alle christenen om zich voor te bereiden op de aanstaande wederkomst van Christus.

Volgens de schrijvers wordt er in onze kerken nog maar weinig over de wederkomst van de Messias gesproken, en ze wijten dat aan het feit, dat veel theologie is losgeraakt van haar oorspronkelijke Joodse wortels. Om daarin te voorzien wil dit boek de ‘kerk van het Christendom’ oproepen wakker te worden en ‘opnieuw kerk van Christus’ te worden. We moeten daartoe de ‘Goddelijke patronen’ herontdekken die verborgen zijn bv in de Bijbelse feesten en in het Hebreeuwse huwelijksritueel. De schrijvers zijn er namelijk van overtuigd, dat God in gecodeerde vorm openbaring en informatie geeft die een scherp beeld geeft van ‘de Toekomst op Gods kalender en Zijn Reddingsplan’. God heeft in de bijbel concrete tijdslijnen aangebracht, die zelfs heel precies wijzen naar onze tijd. Deze Bijbelse patronen, beelden en tijden kunnen exact gedecodeerd worden als we ‘bereid zijn om vastgeroeste theologische denkkaders los te laten’. De schrijvers stellen deze denkkaders ter discussie, en veronderstellen dat hun boek dus confronterend zal zijn, maar ook een ‘vernieuwd perspectief op het Koninkrijk van Jezus Christus’ zal geven...
Lees verder...


11. - april 2015 - www.kerkbladvoorhetnoorden.nl

Wordt wakker !!

Recensie door D. Visser

De auteurs van "Wake up! Gods profetische kalender in tijdslijnen en feesten" zijn van mening dat het hoog tijd is dat (andere) christenen wakker worden. Ze moeten gaan beseffen dat leven naar de wil van God wezenlijk is, maar bovenal dat de dag heel dichtbij is dat Christus zijn Gemeente komt ophalen voor de hemelse bruiloft. Daarom: wake up!

De hoofdlijn van dit boek is dat God een strak plan heeft, met Jezus Christus als de definitieve Uitvoerder. De schaduwen uit de tijd vóór Christus getuigen van Hem die de Werkelijkheid is, terwijl het moment van de definitieve interpretatie bijna is aangebroken. Alleen als deze drie overeenstemmen is er sprake van de echte Waarheid.

Pluspunt van deze studie is: in Christus zijn de Schriften een eenheid. Positief is ook de nadruk die de schrijvers leggen op de praktijk van het christelijke leven. Ze maken daarbij terecht verschil tussen de vergeving van zonden door (het geloof in) Christus, en de verzoening die de hemelse Vader zijn kinderen geeft, als zij met berouw tot Hem komen. Die ontvangen zij dank zij de grote Hogepriester.

Het boek kent ook een negatieve lijn: kritiek op vrijwel alle andere christenen, die steeds weer wordt herhaald. Vooral orthodoxe kerken en pinkstergemeenten moeten het ontgelden. Ze brengen daarbij zeker zaken naar voren die hout snijden, maar snijden de banden met de traditionele kerken vrijwel geheel door.

Kijk maar naar de foto op de omslag. Daarop is in de verte een klein, vaag kerkje te zien, toonbeeld van de kerken. Voor de wereld, die woestijn is geworden, valt van de kerk geen vruchtbaarheid te verwachten. Die komt alleen van de Edele Olijfboom, waarvan Christus de wortel is. Allen die echt in Hem geloven, krijgen inzicht in Gods plan. Daarin hebben Israël en de Gemeente een zelfstandige plaats. Beide hebben een bijzondere rol, totdat ze eerdaags de beloofde eenheid zullen bereiken (Ef. 2,11-22).

De Joodse feesten
Het hoofdstuk over de zeven Joodse feesten is het belangrijkste deel van het boek. In die feesten zien de schrijvers Gods plan. De drie voorjaarsfeesten hebben hun vervulling gekregen in Christus, en het Pinksterfeest in de komst van de Heilige Geest. De drie najaarsfeesten - het Bazuinenfeest, de Grote Verzoendag en het Loofhuttenfeest - krijgen hun vervulling in de opname van de Gemeente, de wederkomst en het Vrederijk.

Christenen zouden er goed aan doen al deze feesten - op eigen wijze - ook te vieren. Ze vertolken namelijk de diepe relatie tussen de hemelse Bruidegom en zijn Bruid. Die wordt volgens de auteurs ook uitgebeeld in het Joodse huwelijksritueel. Om dat te illustreren wijden ze ook daar een hoofdstuk aan.

In het laatste hoofdstuk denken ze na over Gods verbonden. Ze komen tot de conclusie dat het daarin eveneens gaat om Gods huwelijksverbond met Israël en de Gemeente. Om de innige gemeenschap, die de gelovigen nu en in de toekomst met hun Heer mogen beleven.

Speculatief
De schrijvers hebben liefde voor (de Schriften van) de Heiland. Met hun boek willen zij bewerkstelligen dat hun lezers Hem van harte zullen dienen en vol verlangen gaan uitzien naar zijn komst. Op die punten val ik hen bij. Toch heb ik hun boek met teleurstelling weggelegd, omdat het zo speculatief is.

Dan denk ik aan hun analysetechniek van het Oude Testament. Volgens hen heeft God met woordpatronen een geestelijk DNA in de Bijbelteksten verstopt. De lezer moet dan bij een bepaalde letter starten en (telkens een ander) aantal letters naar rechts tellen. Hij vindt dan een tekst, die de diepte van Gods plan doet oplichten. Het onderzoek naar deze patronen is pas mogelijk geworden door de computer. De auteurs zien dat niet als een probleem voor wie daarmee niet kan omgaan. Volgens hen gaat het hierin namelijk om een goddelijk extraatje, als waarmerk van de echtheid van de bijbelse boodschap.

In hun visie is die boodschap: God heeft een wereldgeschiedenis van 7 x 1000 jaar gepland, naar analogie van de 7 dagen van de week. Daarvan zijn de eerste 6000 jaar (bijna) om. De laatste 1000 jaar - te identificeren met de sabbat - is de periode van het Vrederijk.

Voor hun kijk op de toekomst zijn de volgende teksten fundamenteel: Daniël 9:24-27; Matteüs 24:32-36 en 1 Tessalonicenzen 4:13-18. Zij noemen die keer op keer, zonder echte uitleg van deze teksten.

Daniël 9:24-27 - een raadselachtige profetie over 70 jaarweken – lezen zij zo: de eerste 69 weken werden afgesloten met de intocht van Jezus in Jeruzalem. Vervolgens stellen zij dat de geschiedenis leert dat binnenkort de zeventigste jaarweek begint. Aan het begin daarvan zal Christus’ Gemeente worden opgenomen en na 7 jaar met haar Heer terugkomen. Daarna zal de grote redding van Israël plaatsvinden. Dit is inlegkunde, want de profeet heeft het niet over een gat tussen week 69 en 70. Het overige van hun uitleg is hun invulling, onder andere vanuit de twee anderen genoemde teksten.

De geschiedenis is ook uitlegger in hun visie op de gelijkenis van de vijgenboom (Mt. 24:32-23). De nieuwe bladeren aan de boom zijn een profetie van de stichting van de staat Israël in 1948. De generatie die daarvan getuige is, zal ook het grote vervolg meemaken. Datzelfde argument klonk in 1980, met de aantekening dat een generatie ongeveer 40 jaar is. Conclusie toen: in 1988 staat de wederkomst gepland. Vanuit dit oogpunt kan die periode niet verder dan nu worden opgerekt. Geen wonder dat Wake up! als boodschap heeft: het is al 5 voor 12 (geweest).

Naar mijn overtuiging bedoelt Jezus met de vijgenboom gewoon een voorbeeld uit de natuur. Als ik me daarin vergis en Hij er wel Israël mee bedoelt, is daarmee nog niet gezegd dat dit een voorspelling over de stichting van de staat Israël is. Hij verkondigt namelijk een ingrijpend gebeuren, dat zijn eigen tijdgenoten zullen meemaken. (De verwoesting van de tempel?)

De gedachte dat Paulus de leer van de Opname van de Gemeente verkondigt (1 Tess. 4:13-18), noem ik op grond van eigen studie van 1 Tessalonicenzen onjuist.

Conclusie
Vooraf dit: als dit boek nog een herdruk krijgt - van mij hoeft dat niet – verdient het aanbeveling dat ook de noten leesbaar worden afgedrukt. Nu heb ik die meestal overgeslagen, vanwege het kleine en vage lettertype.

Het verhaal lijkt wel helder, maar mij hebben Lamm en Vanbeckevoort niet kunnen overtuigen dat zij de gelukkige ontdekkers van Gods profetische kalender zijn. Hun modellen wekken de schijn van een verbazingwekkend vondst en van een diep inzicht in de Waarheid. In werkelijkheid is het vrome fantasie en rekenkunde. Ze bergen het gevaar in zich dat de focus komt te liggen op het moment van Christus’ komst en op de gang van zaken daarna. Laten we ons er samen aan houden dat het God er om gaat dat de gelovigen leven als kinderen van de dag. En dat zijn kinderen, die de bruid van Christus zijn, uitzien naar de dag dat de Bruidegom komt. Om dan voor altijd samen te leven met Hem.


10. Zoeklicht - februari 2015 - www.zoeklicht.nl

Wake Up!

Bespreking door Frits Boekhoff

In december 2014 had ik een gesprek met Arenda Haasnoot.
Zij is getrouwd met Ds. Jeroen Tiggelman en moeder van vijf kinderen. Bovendien is ze theologe en was ze tot de zomer van 2014 voorzitter van de Alpha-cursus Nederland. Ds. Haasnoot was van 2005-2011 lid van de generale synode en vicevoorzitter van de Protestantse Kerk Nederland.

Arenda had aan de schrijvers van het boek ‘Wake Up’ laten weten dat ze zó onder de indruk was van dit boek, dat ze enkele onderdelen wilde gebruiken voor haar preken en een studiegroep. Haar enthousiasme voor ‘Wake Up’ was aanleiding om een gesprek met haar aan te gaan.

Wat spreekt jou in het boek ‘Wake Up’ zo aan?
Met name het gedeelte over de feesten was voor mij een echte eyeopener. Ik heb mij daar nooit eerder echt in verdiept. Vooral de betekenis van het Bazuinenfeest wordt prachtig uitgelegd. Het viel mij op dat dat het enige Oudtestamentische feest is waarvan de Here niet aan het volk uitlegt waarom het gevierd moet worden. Het feest moest gevierd worden op de eerste dag van de zevende maand, maar het kon pas beginnen als de nieuwe maan er was. Daar moest het volk soms een of twee dagen op wachten, dus ze wisten de dag noch het uur. Dit doet mij denken aan de sfeer waarin de Here Jezus over Zijn Wederkomst spreekt (Matteüs 24:36, FB). Ik kreeg echt kippenvel toen ik dat las.

Geloofde je al in de Opname van de Gemeente?
Na mijn bekering kwam ik in een gemeente waar dat werd onderwezen en ben ik dat direct gaan geloven. Toen ik in de wetenschappelijke theologie terechtkwam, wist ik niet meer zo zeker of ik de Opname letterlijk moest nemen. Er staan tenslotte maar een paar teksten over in de Bijbel. En eerlijk gezegd weet ik nu nog steeds niet zeker of de Opname het eerste is wat gaat gebeuren, of dat de Here ons toch door de Grote Verdrukking laat gaan. Want dat er zeven vreselijke jaren gaan komen, daar is geen twijfel over..........
Lees verder...


9. Christenleven - 9 februari 2015 - http://christenleven.blogspot.nl

Wake Up!

Bespreking door Wendy Born

Het boek 'Wake Up!' blijkt een ongekende bestseller, met in enkele maanden tijd zes herdrukken. Eén blogbericht is dan ook eigenlijk te kort om dit boek te bespreken, maar ik kan het niet laten om er toch een klein stukje over te schrijven.

Het boek, dat ruim 500 bladzijden telt, is onderverdeeld in 7 hoofdstukken die stuk voor stuk het lezen waard zijn. Om eerlijk te zijn las ik in de eerste drie hoofdstukken niet heel veel nieuws omdat ik (blijkbaar) al heel veel denkbeelden en visies van de schrijvers Lamm & Vanbeckevoort deel. (Je kunt aan de zijkant van dit weblog hierover lezen onder het onderwerp 'Eindtijd'). Wel blijft het goed om kritisch te zijn natuurlijk, want ook deze mannen blijven mensen en kunnen fouten maken en de Bijbel verkeerd interpreteren. Hoewel dit boek nu niet direct over de eindtijd schrijft, zoomt het wel in op de Bijbelse Messiasverwachting.

In hoofdstuk 4, waar het gaat over Gods plan in de zeven feesten, werd ik keer op keer blij verrast. De schrijvers van het boek geven ook aan dat het begrijpen van de profetische betekenis van deze feesten overweldigend belangrijk is omdat ze juist aan christenen in onze tijd zicht geven op volwassen discipelschap. Het als Joods bestempelen van deze voluit Bijbelse feesten heeft er volgens Lamm en Vanbeckevoort voor gezorgd dat de kerk veel rijkdom verloor en een van haar ijkpunten kwijtraakte. De auteurs willen de feesten niet per se opnieuw vieren of Joods gaan leven; wel de blijvende waarde ervan voor de christelijke geloofswandel onderstrepen.

Ook hoofdstuk 6 - Het Joodse Huwelijksritueel als bijzonder schaduwpatroon - spreekt mij erg aan. Je weet dat een Joods huwelijk op een andere manier gevierd wordt dan hier bij ons in het westen maar dat er ook zoveel symboliek in en achter zou zitten, had ik niet verwacht. Ook het huwelijksritueel bevestigt weer hetzelfde Goddelijke patroon dat alles behalve toevallig kan worden genoemd. Hoofdstuk 7, dat gaat over de Verbonden (met name het Bloedverbond, Zoutverbond, Sandaalverbond en Huwelijksverbond), is ook zeer de moeite waard om te lezen.

De eerste keer heb ik dit boek 'gewoon' aandachtig en redelijk snel gelezen. Omdat er in de media zoveel over geschreven en gesproken werd, wilde ik weten wat erin stond. Nu ik globaal de inhoud van het boek ken, wil ik het boek nogmaals ter hand nemen en het uitvoerig bestuderen met de Bijbel ernaast. Er staan zoveel onderwerpen in het boek waar ik nog zo weinig vanaf weet, dat ik mij er graag nog meer in wil verdiepen.

Ik weet bijna zeker dat je dit boek niet kunt lezen zonder dat het consequenties heeft. Het is ontroerend en tegelijkertijd confronterend. Het kan dan ook niet anders dan dat we - zeker een aantal - vastgeroeste theologische denkkaders los zullen laten...............  Lees verder...
 


8. Antoinettesboekencommentaar.com - 5 februari 2015 - www.antoinettesboekencommentaar.com

VOORS & TEGENS WAKE UP!

Bespreking door Antoinette

Wake Up! is een informatief boek over bijbelse feesten zoals die door God zijn ingesteld in het Oude Testament (Leviticus 23) en de Joodse kalender, die een verrassend inzicht geven over de rol van Jezus in de vervulling van die feesten. De schrijvers stellen dat de voorjaarsfeesten; Pesach, het feest van de Ongezuurde Broden, het feest van de Eerstelingen en het Wekenfeest door Jezus zijn vervuld bij Zijn komst op aarde. De betekenis van de najaarsfeesten; bazuinfeest (Rosj Hosjanna), Grote Verzoendag en het Loofhuttenfeest zullen vervuld worden bij de wederkomst van Jezus, aan het eind der tijden. Met behulp van tijdslijnen, patronen in de geschiedenis, gebruiken in feestelijke tradities, zoals die van een Joods huwelijk, geloven zij dat het moment waarop de najaarsfeesten vervuld worden, aanstaande is.

De onbekende schrijvers Arno Lamm en Emile-Andre Vanbeckevoort willen met dit boek christenen alert maken, zodat zij zich voorbereiden op de wederkomst van Jezus en de Eindtijd. Dat is de hoofdzaak van deze bestseller, die nu al maanden goed verkoopt in de christelijke boekhandels.

Mooi boek
Vele uren heb ik gestoken in Wake Up! Een boek waar de meningen over verdeeld zijn. Nu ik er in heb zitten spitten, kan ik me dat goed voorstellen. Ik heb zelf ondertussen een behoorlijke haat-liefde verhouding met het boek. Het ziet er mooi uit, mysterieuze cover met de titel in reliëf gedrukt. Het boek voelt zwaar, maar de grote hoeveelheid tekst is opgedeeld in hapklare brokken, met verschillende afbeeldingen en vergrote citaten van kerngedeelten, waardoor het makkelijk te lezen is. Bovendien worden regelmatig stukken herhaald en samengevat. Er zijn zeven hoofdstukken, die duidelijk de lijn van het boek uitzetten. De eerste hoofdstukken zijn nodig om duidelijk te maken hoe de schrijvers met de Bijbel omgaan, waarbij ze hun voorkeur voor de Hebreeuwse taal bepleiten en toelichten waarom zij andere bronnen naast de Bijbel gebruiken voor hun betoog: Gods plan is onveranderlijk en ligt vast in de Bijbel en dat wordt vooral duidelijk als we de bijbelse feesten gaan bestuderen.

Interessant alles valt op zijn plek
Wake Up! heeft interessante verklaringen die gebeurtenissen en teksten uit de Bijbel voor mij veel duidelijker maken. De schrijvers laten zien hoe Jezus de voorschriften uit het Oude Testament tot in detail heeft vervuld. Persoonlijk vind ik dit het sterkst uitgewerkt in de beschrijving van het Pesachfeest, omdat ik vertrouwd ben met de inhoud van dat feest. Door het gebruik van de Joodse kalender plaatsen zij de intocht van Jezus op Nisan 10, de dag dat Joodse families een lam moesten uitkiezen voor het Paasfeest. Vanaf dat moment kunnen de schrijvers alle gebeurtenissen rond het lijden en sterven in perspectief plaatsten, waardoor het ook duidelijk wordt dat Jezus op donderdag gestorven en begraven is en Jezus ook daadwerkelijk na drie dagen is opgestaan. Wat ze vervolgens zeggen over hoe Jezus als Hogepriester de wet vervuld, ook in verband met Grote Verzoendag is intrigerend, ook voor wat het voor ons als gelovigen betekent. De visie om Gods wet te interpreteren als Gods Instructie, die we nodig hebben voor een geheiligd leven en om ons voor te bereiden op de wederkomst schuurt met de interpretatie die veel christenen hebben over de wet in het Oude Testament, namelijk dat ze vervuld is in Jezus Christus.

Kritiek
De schrijvers zijn zich daar ook van bewust. Zij waarschuwen........ Lees verder...
 


7. Israelaktueel - 30 januari 2015 - www.christenenvoorisrael.nl/israel-aktueel

Wake up!

Bespreking door J. de Vreugd

Je kunt je afvragen waarom mensen een Nederlands boek uitgeven met een Engelse titel; in dit geval dekt de titel zeker de bedoeling van het boek. Het is bedoeld als een 'wake up call' aan alle christenen om zich voor te bereiden op de aanstaande wederkomst van Christus.

Volgens de schrijvers wordt er in onze kerken nog maar weinig over de wederkomst van de Messias gesproken, en ze wijten dat aan het feit dat veel theologie is losgeraakt van haar oorspronkelijke Joodse wortels. Om daarin te voorzien wil dit boek de 'kerk van het christendom' oproepen wakker te worden en 'opnieuw kerk van Christus' te worden.

Er staan veel behartigenswaardige zaken in dit boek. Zo wordt terecht een pleidooi gevoerd om in de christelijke exegese ingespannen te luisteren naar de Joodse uitleg van de Schriften en de Joodse uitlegmethoden zeer serieus te
nemen. Ik val dat van harte bij. Tot de beste passages van het boek behoren volgens mij de paragrafen die gewijd zijn aan een indringende ontmaskering van de vervangingstheologie, die helaas nog steeds breed in het christendom
leeft.

Hét thema van het boek is de toekomstverwachting. De schrijvers zijn ervan overtuigd dat het 'later dan vijf voor twaalf' is op Gods wereldklok. Uitgaande van de rabbijnse voorstelling van de wereldgeschiedenis als een wereldweek (zes perioden van duizend jaar, gevolgd door de Sjabbat van de geschiedenis: het rijk van de Messias), zijn de auteurs van mening dat de grote Sjabbat aanstaande is. Jezus Messias komt in heerlijkheid. Ik kan dat allemaal bijvallen, en steun de oproep om waakzaam te zijn!

Kanttekening van Harry Sleijster
M.i. wordt hier door de recensent een nogal overtrokken kijk gegeven op de "verborgen tijdlijnen en codes die God in het boek verstopt zou hebben". Ook het spreken over de Bijbel als een "ingenieus puzzelboek" heeft in sommige kringen een slechte klank. Dus waarom zulke kwalificaties? Ik had het in ieder geval niet op die manier gelezen.

Het boek legt immers juist alle nadruk op gedegen Bijbelstudie. Het geeft daarnaast ook informatie over Joodse bronnen. Veel eeuwenoude rituelen over het Joodse huwelijk vinden we inderdaad niet in de Bijbel. Maar dat is wel nuttig voor het begrip. Natuurlijk is het niet zo dat we dat, zoals dat hier door de recensent wordt voorgesteld, volgens de auteurs per se nodig zouden hebben.

Mijn grote moeite met dit boek ligt echter hierin dat de auteurs menen dat God in de Schriften allerlei verborgen tijdslijnen en codes heeft verstopt, die wij op vernuftige manier moeten ontdekken om dan tot de conclusie te komen dat al die verborgen codes precies naar onze tijd wijzen. Ik weet niet of God ons een ingenieus puzzelboek in handen gegeven heeft. Vervulling van profetie, inlossen van beloften is nog wat anders dan creatief rekenwerk. Dat hebben we ook niet nodig om, naar het Woord van Jezus, te letten op de tekenen der tijden, en waakzaam te zijn. In een uitvoeriger bespreking in ons blad Profetisch Perspectief zal ik nader op dit boek ingaan.

Klik hier voor een reactie van de schrijvers op deze recensie...
 


6. Leven in het Koninkrijk - 19 januari 2015 - http://leveninhetkoninkrijk.blogspot.nl...

Gods plan is geen geheim

Bespreking door Catharinus Doornbos

Het boek WakeUp houdt de gemoederen van Christelijk Nederland flink bezig. Velen hebben een uitgesproken mening over het boek, soms zelfs zonder het boek helemaal gelezen te hebben. Ik ben erg enthousiast over het boek. Dat betekent niet automatisch dat ik het met alles eens ben. Bronnen en uitspraken kan ik niet altijd verifiëren inderdaad en of de schrijvers slechte kennis hebben van het Hebreeuws hebben kan ik ook niet beoordelen, want ik ken geen Hebreeuws. En inderdaad er worden diverse buiten-Bijbelse bronnen genoemd. Maar is dat per definitie fout? Hoe vaak wordt er in een preek niet verwezen naar een uitspraak van bijv. Luther, Calvijn, een professor van de TU, een bekende Amerikaanse schrijver, etc. En hoe vaak wordt er in een preek niet iets verteld over bijv. de geologie, biologie, natuurkunde, etc. om een bepaald Bijbelgedeelte nog meer inhoud te geven of te verklaren? Zijn daarmee die preken allemaal fout omdat er buiten-Bijbelse bronnen zijn gebruikt? En het opvallende is, dat de argumenten die gebruikt worden in de kritieken zelf ook buiten-Bijbels zijn. Helaas kom ik nauwelijks weerleggingen tegen op basis van puur Bijbelse argumenten.

Wat ik zelf doe is het boek lezen met de Bijbel er naast. En met gevouwen handen. Elke tekstverwijzing zoek ik op en lees ik in zijn context en in vier of vijf vertalingen. Soms pak ik de Blue Letter Bible erbij om van daar uit naar de grondtekst te kunnen en ook diverse verklaringen van anderen te lezen. Ik ben dus echt aan het studeren. (Daarom ben ik ook nog maar op de helft ...) En dan ben ik het inderdaad niet overal mee eens. Maar wát een geweldige lijnen heb ik zo mogen ontdekken in de Bijbel! En ik snap de profetische boeken en ook Openbaringen nu zoveel beter! En bovenal: ik heb zoveel meer inzicht mogen ontvangen in Gods Heilsplan! En is dát niet waar het om gaat? En ik geloof dat dat ook het motief van de schrijvers van WakeUp is. En daarvoor hoef ik het dus niet in alles met hen eens te zijn.

Door deze intensieve studie, met het boek als hulpmiddel, kom ik steeds meer tot de overtuiging, dat het einde nabij is. En nee, dat hoeft een ander niet met mij eens te zijn. "Laat ieder zijn eigen overtuiging volgen" zegt Paulus in Romeinen 14:5. En: "Uw overtuiging is een aangelegenheid tussen u en God." (Romeinen 14:22) En mijn gebed is, dat we zo dit boek of welk ander boek dan ook kunnen lezen en daarover met elkaar in gesprek kunnen gaan. Vanuit een gezamenlijk verlangen om te groeien in geloof, te groeien in verwachten, te groeien in onze relatie met onze machtige God.

Wil ik dan alles kunnen narekenen of kunnen voorspellen? Daar ben ik zeker niet op uit!........... Lees verder...
 


5. Nederlands Dagblad - 15 januari 2015 - www.nd.nl

Omstreden beststeller: ‘Gods plan in kannen en kruiken’

Bespreking door Rien van den Berg en Vincent Lengkeek

DOORN - Het eindtijdboek Wake Up! is een bestseller, ook in reformatorisch Nederland. Tegelijk oogst het in eigen, evangelische kring kritiek.

Kanttekeningen door Harry Sleijster
De recensie in het ND van Rien van de Berg is nogal voorspelbaar. Gereformeerden die de vervangingsleer nog aanhangen, althans grotendeels, zullen de Opname immers niet begrijpen en ook over de vervulling van de profetieën hebben ze hun eigen preteristische ideeën. Dus als de Opname verbonden wordt met het Bazuinenfeest, valt hij erover dat "de auteurs nog net geen dag en uur van het goddelijk Plan uit destilleren".

De kritiek op de gevestigde kerken wordt door RvdB teruggekaatst, want juist uit evangelische kerken zou de kritiek op het boek komen. Fundamenteel zelfs? Nou, eigenlijk niet. Ruben Hadders' geschrift dat m.i. nogal rancuneus klinkt (klik hier...), wordt zorgvuldig en vernietigend genoemd. Ruben zou het commentaar van de schrijvers erin verwerkt hebben. Nou, niet dus, als je het navraagt. En op de onjuistheden in de recensie van Peter van Beugen hebben de schrijvers op mijn verzoek ook gereageerd, maar daarop is door PvB niet gereageerd.

In gereformeerde kring is men zich er niet bewust van dat de Bijbelse feesten op de toekomst gericht zijn. Maar volgens RvdB is ieder die hij er nu over spreekt zich er wél bewust van. Ook weet iedere kerkganger volgens hem dat Kerst eigenlijk in september is. Nou, dat hebben de schrijvers dan dus toch verkeerd ingeschat :-)

Over het Hebreeuwse woordje 'et' weet RvdB veel te schrijven, maar helaas, de vraag is of Peter van Beugen wel de juiste uitleg geeft. (De reactie volgt daar binnenkort)

Over fundamentele denkfouten heeft RvdB een eigen mening: als je waarschuwt voor Grieks-Hellenistisch denken, moet je volgens hem het Nieuwe Testament schrappen. Tja, zo gebruik je grote kreten als "Fundamentele denkfouten" maar toon je daarmee je eigen onkunde. Ook verwart RvdB het hebben van kennis van het Grieks-Hellnistische denken met het schrappen van teksten. Juist de auteurs verdedigen dat je kennis moet hebben van buiten-bijbelse tradities en gewoonten. RvdB beweert zelfs ook nog dat de auteurs bevestigingen door de Dode Zeerollen negeren.

Maar als het op rabbijnse teksten aankomt, dan moet daar volgens RvdB niet te veel gewicht gehangen worden.

In de kerken wordt volgens RvdB ook wel over de Wederkomst gepreekt. Ja, dat zal zo zijn, maar hoe? Het gaat dan om een soort eindklap. In één moment is alles afgelopen en gaan we over in de eeuwigheid. Dit wordt dan weer verdedigd met de gereformeerde eenheid tussen OT en NT, maar RvdB beseft niet dat in die eenheid juist de vervangingsleer een grote rol speelt en niet de eindtijdprofetieën.

RvdB vraagt zich af hoe het toch kan dat het boek zo goed loopt. Mensen onderscheiden de onzin dus niet meer, denkt hij. Om zijn afschuw te laten blijken haalt hij er in zijn slotzin van alles bij waar het in het boek met geen woord over gaat: overdoop, tongentaal, doop met de Geest, overspannen eschatologische speculatie...

In het boek Wake Up! Gods profetische kalender in tijdslijnen en feesten betogen Arno Lamm en Emile-Andre Vanberckevoort dat de Bijbelse feesten een verborgen code bevatten, die door ‘de kerk’ bewust verduisterd is. Ze leiden uit die code af dat de ‘opname van de gemeente’ nabij is. In de evangelische eindtijdverwachting zet die evacuatie van gelovigen naar de hemel het laatste bedrijf van Gods heilsplan in werking. Volgens de auteurs zal dit in de komende jaren plaatsvinden, vermoedelijk in een september- of oktobermaand.

Opvallend is dat het boek niet alleen in evangelisch Nederland, maar ook onder reformatorische lezers aanslaat. De hervormd-gereformeerde predikant Ruud van Campen beveelt het op internet­forum Refoweb.nl voorwaardelijk aan: ‘Wees een graantjespikker die het goede, dat wil zeggen bijbelse, oppikt en de rest laat liggen.’

Juist in eigen kring stuiten de auteurs echter op zware kritiek. Het boek wordt uitgegeven door Het Zoeklicht, maar voormalig Zoeklicht-jongerenwerker Ruben Hadders uit fundamentele kritiek in een lange recensie. Ook de Vlaamse theoloog Raymond Hausoul en de evangelische Bijbelleraren Peter van Beugen en Jan Pieter van de Giessen bespreken het zeer kritisch. Van der Giessen roept de uitgever op het boek van de markt te halen, en ‘de inhoud te reviseren, zodat alle on-Bijbelse zaken eruit verwijderd worden.’

Feike ter Velde, oud-hoofdredacteur van Het Zoeklicht, is echter enthousiast. ‘Het is een prachtig boek. We moeten het Nieuwe Testament meer vanuit de joodse context interpreteren, en juist dat leren we niet in de kerken.’ Theoloog Willem Ouweneel legde het boek na een korte kennismaking terzijde. ‘Ik had er een vage en nogal negatieve indruk bij.’ Joop Gankema, directeur van Opwekking, is het boek aan het lezen en brandt zijn vingers er niet aan. Dat het een hype is, wijst er volgens hem op ‘dat mensen heel veel vragen over het geloof hebben en antwoorden zoeken’.

Baptistenpredikant Orlando Bottenbley van de Bethelgemeente in Drachten is het boek aan het lezen omdat het.......

Lees verder....
 


4. CIP - 14 januari 2015 - www.cip.nl

Dominee over eindtijdboek: "Ik ben er niet negatief over"

Boekrecensie door 
ds. M. M. van Campen ( www.refoweb.nl )

Het boek Wake Up! wil met het oog op Jezus' wederkomst mensen wakker schudden. De ene lezer krijgt de kriebels De ander vindt het fantastisch. "Ik ben er niet negatief over," reageert ds. M. M. van Campen in de vragenrubriek van Refoweb.nl. Wat moet ik denken van de dingen die erin beschreven staan?, vraagt de vragensteller zich af.

Van Campen: "Het is apart: in de gereformeerde gezindte wordt het boek met veel scepsis ontvangen, terwijl er in evangelische kringen erg lyrisch over wordt gedaan. Dat geeft precies aan waar de verschillen liggen. In reformatorisch Nederland is de fakkel van de hoop op de spoedige terugkomst van de Heere Jezus lang niet altijd brandend geweest. De verwachting van de verschijning van Christus is een onderbelicht thema gebleven tot op de dag van vandaag."

Overbelicht thema
De predikant van de hervormde gemeente Rotterdam-Zuid heeft tegelijkertijd ook oog voor de andere kant. "Je hebt nú mensen die dit bijbelse thema overbelichten. De gezonde bijbelse verwachting verwordt tot een overspannen verwachting. Er is een bijbels evenwicht nodig in: geloof - hoop - en liefde. Alle drie zijn ze even belangrijk en bepalend voor een gezond geestelijk leven."

Reformatorische christenen raadt Van Campen aan om dit boek te lezen. "Neem en lees vooral dit boek. Het schudt je wakker, Jezus komt eraan!" Zijn advies voor evangelische lezers luidt: "Lees het boek met geestelijke ogen en niet uit sensationele motieven. Wees een graantjespikker die het goede, dat wil zeggen bijbelse, oppikt en de rest laat liggen."

Lees verder op  refoweb.nl... 


3.   indekerk.be Blog - 2 december 2014 - indekerk.be...

Wake Up!

Kanttekening: Op diverse punten heeft de recensent, Raymond Hausoul, de auteurs niet goed begrepen en hun mening niet juist weergegeven.

De auteurs van het boek hebben hun opmerkingen in een pdf-document aan de recensent doorgegeven (zie ook de links tussen de tekst).
   Of klik hier voor de reactie van de auteurs...

Waarop een korte reactie van Hausoul...

Boekrecensie door Raymond R. Hausoul

Wake Up! Veel christenen klinkt de titel van dit omvangrijke boek bekend in de oren. Zowel in België als Nederland is het een bestseller onder kerkleden. Met dit werk willen de auteurs hun lezers bekend maken met de joodse wortels van Gods heilsgeschiedenis. De scheiding tussen Israël en de gemeente en tussen het OT en NT verlangen ze daarmee weg te nemen. [reactie: in het boek...] Alle aandacht is gericht op de eenheid van Gods verbonden en het luisteren naar de joods-Bijbelse traditie met haar uniekheden. Hierin slaagt het boek voortreffelijk. Voor velen is het een eyeopener die helpt een rode draad in de Bijbel te mogen zien. Keer op keer valt te merken dat er van de auteurs een oprechte liefde uitgaat naar Israël als volk van God en de Bijbel als Woord van God. Zo is het een voorrecht om met dit boek als hulpmiddel verschillende verbindingen doorheen de Bijbel te mogen zien.

Tegelijk is het te begrijpen dat een recensie als dit breder dient te reflecteren over een boek van deze omvang. In dit geval doe ik dat door me te concentreren op de methodische aanpak in het boek. Hierin weet ik me ondersteund doordat Wake Up! zelf de lezer oproept tot een kritische doordenking van zijn of haar gedachtegoed. Ik maak bij de bespreking gebruik van de derde editie van Wake Up!, waarin de auteurs enkele aanvullingen deden.

Wake Up! en Jubileeën
Wake Up! vermeldt talrijke Bijbelse onderwerpen waarin de joodse traditie een beter inzicht zou kunnen geven dan de christelijke traditie. Deze onderwerpen zijn tamelijk uiteenlopend van aard en volgen elkaar vrij snel op. Dit brengt de vraag boven naar de opbouw van het boek. Een inleiding waarin deze wordt uitgelegd, ontbreekt echter. Vanuit de inhoudsopgave komt wel naar voren dat Wake Up! de grootste aandacht besteedt aan de bespreking van de joodse feesten (hoofdstuk 5). Dit hoofdstuk beslaat het leeuwendeel (>45%) van het boek (p172-407). Verder valt op dat Wake Up! regelmatig verwijst naar het joodse boek Jubileeën, dat algemeen wordt gedateerd in de tweede eeuw voor Christus. Wie dit joodse werk kent, ziet dat veel thema’s daaruit terugkeren in Wake Up!: de afkeer van het Grieks-hellenisme, de nadruk op de Thora, de erkenning van de hemellichten als tekens van de joodse feesten en de relatie tussen de joodse kalenderverordeningen en de hemelse dingen. Lieten de auteurs van Wake Up! zich in hun opbouw leiden door de thema’s in Jubileeën? [
reactie: De auteurs hebben zich zeker niet laten leiden door...] Uit de referenties naar dit werk wordt in elk geval de relatie duidelijk. Een verantwoording van de gekozen boekopbouw had hierin veel duidelijkheid kunnen geven. Het zou kunnen helpen als kompas om de rode draad niet te verliezen bij alle subthema’s.

Hellenisme en judaïsme
Enorm waardevol in Wake Up! is de ontmaskering van het dualisme in ons Westerse denken. De schrijvers stellen kritische vragen over de christelijke scheiding tussen ziel, geest en lichaam en pleiten voor een holistische opvatting. Naast het feit dat een scheiding van de mens Bijbels onverantwoord is, zorgt dit ervoor dat christenen de ziel/geest niet als verhevener zien dan het lichaam. Wat fysiek was, was bij de Grieken slechts natuurlijk en minder goed. Wat niet fysiek was, was volgens hen echter bovennatuurlijk en verheven boven alles. Ook veel christenen namen dit denken over doorheen de geschiedenis.

Dat dit gedachtegoed eerder teruggaat op Plato en de Oosterse religies beseffen de auteurs van Wake Up! terdege. Vanuit de joods-Bijbelse traditie laat de mens zich enkel onderscheiden in ziel, geest en lichaam, zonder dat er sprake is van een scheiding. Het ene aspect van de mens is niet verheven boven het andere. De mens is volledig een gevallen schepsel dat ook volledig verlost moet worden. Er moet vernieuwing plaatsvinden in de geest, de ziel en het lichaam. Dat de grondwaarde van dit gedachtepatroon aan bod komt in dit boek, is te prijzen.

Minder gelukkig is de manier waarmee de schrijvers zich afzetten tegen de totale Grieks-hellenistische context. Hun verwerping hiervan en de keuze voor de Hebreeuwse context klinkt doorgaans in hun boek te polemisch. De lezer krijgt daardoor de indruk, dat wat joods is ook altijd correct is. Dat laatste is nog maar de vraag. Wie vertrouwd is met het NT beseft dat Jezus en de apostelen niet alles volgden wat de joodse geleerden beweerden. Het Hebreeuws-joodse denken staat niet altijd gelijk aan het Bijbelse denken. Verschillende scholen in het jodendom staan zelfs haaks op het Bijbelse denken. Ze bouwen veeleer voort op wat oudere joden binnen hun stroming beweerden dan op wat de Bijbel leert. Voorbeelden hiervan vinden we in de Talmoed en de joodse Zohar met haar kabbalistiek. Dat joden zodoende de Schrift blijven bevragen (p194), is even ongenuanceerd als dat alles wat zich ‘christen’ noemt, de Schrift blijft bevragen.

Bij het lezen van het boek krijg ik echter de indruk dat de auteurs zich van bovenstaand gevaar nauwelijks bewust lijken te zijn. Hoewel ze oproepen tot alertheid voor de gedachten van het hellenisme, zijn ze minder alert voor de gedachten van het judaïsme. [
reactie: Laten we beginnen met de laatste regel...] Zo schrijven ze op p.196-197 dat de gedachte dat Izaäk een kleine jongen is als Abraham hem wil offeren, onjuist is. De lezer die dit wel gelooft, wordt opgeroepen terug te keren naar de Bijbel. Meteen na deze aanmoediging baseren de schrijvers zelf de leeftijd van Izaäk op: (1) de rabbijnse literatuur (Seder Olam); (2) de vroegchristelijke brief van Barnabas; en (3) het joodse boek Jubileeën. Vanuit de gegevens in deze bronnen dateren ze Izaäks leeftijd. Ongeacht de correctheid van die leeftijd, volgt het boek daarin juist dezelfde methodiek als die waartegen het zich wil afzetten. Ook zij keren niet terug naar de Bijbel, maar lezen de Bijbeltekst vanuit bepaalde pro-joodse bronnen. [reactie: Deze opmerking lijkt ervan uit te gaan...] Wat volgens hen ‘waarschijnlijk’ is in het Jodendom, wordt echter nadien een ‘zekerheid’ in de Bijbel genoemd. Dat ook aan deze benadering nadelen zijn verbonden, komt verder te weinig naar voren (zie summier p105,139), terwijl juist het NT meermaals aanspoort tot voorzichtigheid voor zowel het hellenisme als judaïsme.

Continuïteit en discontinuïteit
Een andere constante in Wake Up! is de herhaalde nadruk op de sterke continuïteit tussen OT en NT. De auteurs verduidelijken dit via de feesten die het OT noemt. In hoofdstuk 5 laten ze uitvoerig de relatie zien tussen deze feesten en de nieuwtestamentische openbaring. De zeven feesten van het OT zijn volgens hen met het heilswerk van Christus niet overbodig geworden. Het zijn blijvende schaduwen die de vroegere christenen bleven vieren (p180). Door de continuïteit en vervulling van de feesten in de heilsgeschiedenis aan te tonen, hopen de auteurs hun lezers warm te maken om oprecht naar deze thematiek te kijken.

In het eigen pleidooi voor de continuïteit tussen OT en NT, ontbreekt echter het aspect van de vraag naar de discontinuïteit tussen het OT en NT. Is het bijvoorbeeld zo dat de christen in dezelfde voetsporen treedt als Israël en uiteindelijk het verschil tussen beiden opheft, zodat de kerk gelijk wordt aan Israël en Israël aan de kerk? In hoeverre spreken zowel het OT als het NT over deze zaken? Hoe denken de rechtvaardige joden in het NT over het navolgen van Mozes door de rechtvaardige heidenen? Is het mogelijk dat Handelingen 15 hierin kan helpen en een duidelijker zicht vanuit de Bijbel kan geven op de christen en de feesten? Op deze vragen geeft het boek geen helder antwoord. Het enige dat gebeurt, is dat er vanuit de persoonlijke overtuiging van de auteurs gepleit wordt om voorzichtig te zijn ‘jood te spelen’ (p22,104,164,178) en anderzijds evenveel voorzichtigheid geboden is in het verwerpen van de feesten van het OT. De vraag of een christen vanuit zijn positie in Christus de zeven feesten dient te vieren, blijft daarmee steken in een niet verder onderbouwd ‘wel mogen’ en ‘niet moeten’ (p203,406-407).
[reactie: In het boek wordt inderdaad...]

Joodse en christelijke referenties
Een laatste opmerking wil ik maken over de afwezigheid van gedegen voetnoten in dit boek. De onderwerpen die de auteurs aanhalen, komen namelijk niet voor het eerst op tafel. Er zijn de afgelopen decennia talloze studies verricht naar de oorspronkelijke taal van het NT, de relatie tussen joden en christenen doorheen de kerkgeschiedenis, de relatie tussen het OT en NT, de betekenis van de feesten in het Jodendom en christendom, … . Bij het doornemen van de voetnoten in het boek valt me sterk op dat de relevante bronnen hierover niet vermeld worden.

Wie anderen passie wil geven voor de joodse traditie, zal echter ook moeten voorzien in een duidelijk referentiekader om er zelf mee aan de slag te gaan. Nu is het zo dat het boek talrijke keren verwijst naar de joodse traditie, zonder te vermelden uit welke joodse bron zij precies put. Neem als voorbeeld het joodse huwelijksritueel. De schrijvers doen er alle moeite aan om hun lezers vertrouwd te maken met de prachtige symboliek hiervan. Wie zich de uitleg hierover echter meester wil maken, dient ook te weten uit welke joodse bron de schrijvers putten voor hun uitleg. Dat is echter niet mogelijk, omdat een verankering van de joodse bronnen ontbreekt. Je kunt daardoor niet meer doen dan herhalen wat het boek stelt. Tegelijk wordt je in Wake Up! continu opgeroepen om de zaken zelf na te gaan en te onderzoeken (p18). Hoe is dat laatste mogelijk als belangrijke bronverwijzingen ontbreken in Wake Up!? De lezer kan dan niet anders dan andere literatuur raadplegen.

Een ander groot nadeel dat hierbij naar voren komt, is dat het Jodendom verschillende huwelijksrituelen handhaaft doorheen de tijd. De auteurs erkennen dat in een voetnoot op pagina 409. In het model dat zij vervolgens uitleggen, leggen zij niet verder rekenschap af van de eigen gedachtekeuzes. Het gevaar bestaat dan dat de latere uitkomst bepaalt welke joodse tradities je wilt volgen. Als dat het geval is, geeft de beschrijving een vertekend beeld van de werkelijkheid. De communicatie over en weer met andersdenkende joden wordt immers gemist. Dit is eveneens het geval in de stelling dat de sabbat volgens joden een beeld is van het vrederijk (p69-71). Volgens welke joodse bronnen is dit dan het geval? Zover mijn kennis van het Jodendom reikt, is de sabbat in de joodse traditie de koningin van de schepping, die vooruit wijst naar de toekomstige Gan Eden of Olam Ha-Ba, die de Bijbel aanduidt als de nieuwe hemel en aarde waarop eeuwig volmaakte rust en gerechtigheid heerst en geen vijand van Jahweh meer aanwezig zal zijn (vgl. S. Raphael, Jewish Views on the Afterlife, 2009). Duidelijke verwijzingen naar de gebruikte joodse bronnen in Wake Up! zouden dus meer duidelijkheid creëren.
[reactie: Is het naar de lezers toe...]

Ondanks de bovenstaande kritische elementen verlangen de schrijvers ernaar hun lezers te motiveren eerlijk hun eigen gedachtegang onder de loep te nemen en oprecht te zoeken naar de waarheid. Wake Up! is wat dat betreft een prachtige uitdaging om de eigen overtuigingen over Gods heilsplan opnieuw te doordenken en zeker de moeite waard om zich persoonlijk te laten uitdagen. Voorzichtigheid blijft echter geboden in het trekken van snelle conclusies vanuit het boek. Om dat te kunnen doen, dient er meer geconcentreerd en gedegen onderzoek plaats te vinden over de verschillende onderwerpen die het boek aansnijdt.


2. Focus op de Bijbel - oktober 2014 - www.focusopdebijbel.org 

Wake Up! - Alleen voor uitgeslapen lezers

Kanttekening: Op diverse punten heeft de recensent, Pieter van Beugen, de auteurs niet goed begrepen en hun mening niet juist weergegeven.

De auteurs van het boek hebben hun opmerkingen in een pdf-document aan de recensent doorgegeven (zie ook de links tussen de tekst).
   Of klik hier voor de reactie van de auteurs...

Recensie door Peter van Beugen

Het boek Wake up! van Arno Lamm en Emile-Andre Vanbeckevoort is op dit moment een van de best verkopende boeken in evangelische kringen. Ik had al enkele maanden geleden een exemplaar aangeschaft, was in de inleiding blijven steken en daarna was het - hoe toepasselijk - op m'n nachtkastje blijven liggen als ondersteuning voor m'n wekker. Na enkele enthousiaste verhalen van mensen die het wel gelezen hadden, besloot ik me er doorheen te slaan. Je moet er even voor gaan zitten: het boek telt op de kop af 500 bladzijden en voelt ook zwaar aan als je het oppakt.

Het boek heeft een mooi afgewerkte kaft, en de inhoud en opmaak is zonder meer goed verzorgd. Wat jammer is in de opmaak, is de druk van de voetnoten. Die is in een lichte kleur grijs en in een klein font, je hebt goed licht nodig om die te kunnen lezen, zeker oudere mensen. Prominent afwezig in het boek is een bibliografie. Zeker bij een boek dat zoveel achtergrondinformatie wil geven, bijvoorbeeld uit de Joodse traditie, is dat een must. Verder zou een korte inleiding op de auteurs Lamm en Vanbeckevoort niet hebben misstaan.

De ondertitel van het boek luidt 'Gods profetische kalender in tijdslijnen en feesten'. Dat vormt ook het leeuwendeel van de inhoud. Heel hoofdstuk 5 (p.166-393), dus bijna de helft van het boek, handelt over de Joodse feestcyclus. Voor degenen die met de typologische en profetische betekenis van deze feestcyclus onbekend zijn, is dit zonder meer een eye-opener. 

Ook voor degenen die bekend zijn met de gedachten van deze uitleg is het verfrissend om bepaalde aspecten weer uit een iets ander perspectief en met andere bewoordingen te lezen. 

De uitleg die de auteurs geven komt in grote lijnen overeen met de uitleg zoals die gegeven wordt in bijv. R. Been, De feesten des Heren in Israël (1962, Medema, Apeldoorn) of in C. Laskin, Gods plan met de wereld (2009, Uitzicht, Doorn, Ned. Uitg.), om maar eens een kraker te noemen.

Hoofdstuk 1 geeft een korte inleiding op het onderwerp en stelt het belang van het verstaan van de profetische kalender voor met het oog op de aanstaande Wederkomst van de Heer. 
In Hoofdstuk 2 bespreken de auteurs de rol die de kennis van de Hebreeuwse taal en cultuur en de betekenis van de Joodse traditie volgens hen speelt bij de uitleg van de Bijbel. 
In Hoofdstuk 3 geven de auteurs een overzicht van de heilsgeschiedenis in 7000 jaar in analogie met de 7 scheppingsdagen en noemen o.a. de geschiedenis van de 4 wereldrijken en Daniels profetie van de 70 jaarweken. 
In hoofdstuk 4 geven de auteurs een tamelijk uitvoerige verhandeling over de verhouding Kerk-Israël. Alle verkeerde beweringen die kerkvaders en theologen over Joden en Israël gedaan hebben door alle eeuwen heen worden breed uitgemeten en moeten bij de lezer verontwaardiging wekken over het feit dat de Kerk haar Hebreeuwse oorsprong heeft genegeerd (p.163), met alle nare gevolgen van dien (op de verhouding Gemeente-Israël kom ik later terug). 
Na het lange hoofdstuk over Joodse feesten (Hfdst.5) volgt een hoofdstuk over het Joodse huwelijksritueel en de verhouding van Jezus Christus tot zijn bruid en de aanstaande wederkomst. Dit hoofdstuk van pakweg 50 bladzijden is zonder meer het aardigst om te lezen. Ook voor degenen die langer met de profetische kalender vertrouwd zijn, bevat dit hoofdstuk wellicht een nieuwe en verrijkende illustratie en voor wie het er voor over heeft, zijn de € 24,95 misschien wel de moeite waard. 
Hoofdstuk 7 geeft ten slotte een verhandeling over het oude en het nieuwe verbond.

Een verdienste van het boek Wake up! is dat het - zoals de ondertitel weergeeft - 'Gods kalender in tijdslijnen en feesten' weer onder de aandacht brengt en dat het mede daardoor ook de verwachting weer aanwakkert om uit te zien naar de Wederkomst van de Heer Jezus, zijn komende vrederijk en het toekomstige herstel van Israël. 

Dit gezegd hebbende wil ik ook wijzen op enkele aspecten in het boek waar de lezer opmerkzaam op moet zijn en die in mijn ogen helaas toch afdoen aan de inhoud.

Israël en Gemeente
Ik begin met de verhouding Gemeente-Israël, die op meerdere plaatsen in het boek natuurlijk aan de orde komt. Enerzijds nemen de auteurs duidelijk afstand van de vervangingstheologie, maar anderzijds komen de onderscheiden positie van de Gemeente - en daarmee die van Israël - in het boek niet tot hun recht. Centraal in de opvatting van de auteurs staat het beeld van de edele Olijfboom (Rom.11). Gelovigen uit de volken zijn als vreemde takken op de Olijfboom geënt, waar Israël nu weliswaar voor een gedeelte dan van verwijderd is, maar weer zal worden terug geënt. De bruid, aldus de auteurs, 'was en is nog steeds Israël, aangevuld met mede-erfgenamen' (p.158). Zo valt het de kerk volgens hen te verwijten dat door de eeuwen heen Joden zich 'moesten bekeren' en zo hun Joodse afkomst verwerpen (p.463). 'De Gemeente van het eerste Wekenfeest bij de berg Sinaï was en is de oorspronkelijke bruid en aan deze Bruid werden velen uit de heidenen toegevoegd' (p.446). Hoe 'kwalijk' het is dat de Gemeente dit door alle eeuwen heen niet heeft onderkend en dat ze haar 'Hebreeuwse wortels' verloochend heeft, klinkt door heel het boek heen. De auteurs vinden het belangrijk dit voor het voetlicht te brengen, maar voor degenen die hechten aan de aard en roeping van de Gemeente enerzijds én daarmee ook aan de geweldige roeping en toekomst van Israël anderzijds, kan dit een beetje storend werken. Voor degenen die dit onderscheid niet helder op het netvlies hebben, is de uitleg mijn inziens zonder meer verwarrend.
[reactie: Allereerst geeft dhr. van Beugen aan...]

Tora en traditie
De auteurs nemen een nogal ambivalente houding aan t.a.v. de mondelinge en de schriftelijke Tora of overlevering. De Joodse traditie leert dat de complete Tora precies in de tekstuele traditie zoals die in de Middeleeuwen aan ons is overgeleverd, op de Sinaï uit de hemel is neergedaald. Ze leert bovendien dat Mozes daar een mondelinge Tora bij heeft ontvangen die van generatie op generatie is overgeleverd - de mondelinge overlevering - en uitlegt hoe de Tora moet worden toegepast. Het protestantisme 'heeft met haar Sola Scriptura zich verzet tegen deze sapstroom van de edele Olijfboom' (p.34,35), en dat in tegenstelling tot 'Jezus Christus die zelf in de Bergrede meerdere malen verwijst naar leringen uit de mondeling traditie' (p.37). In werkelijkheid is de nauwgezette uitwerking van de Tora in minuscule regels na de ballingschap ontstaan en het idee dat ze teruggaat op de berg Sinaï is door de Schriftgeleerden in het leven geroepen om gezag te verbinden aan hun eigen woorden. Natuurlijk is niet elke uitleg die zij gegeven hebben daarmee an sich verkeerd, maar de Heer Jezus heeft zich in de Bergrede juist fel verzet tegen het gezag van de mondelinge overlevering!
[reactie: De reactie in Focus vinden wij om meerdere redenen niet overtuigend...]

Hebreeuws
Een echte schuiver maken de auteurs in hetzelfde hoofdstuk over de Hebreeuwse taal. In Openbaring 1:8 stelt Jezus zich voor als de A en Ω, de alfa en omega. Daarbij sprak Hij volgens de auteurs Hebreeuws en zou dus gezegd hebben: 'Ik ben de aleph en de taw', de ﬡ en de ﬨ. De auteurs voegen deze letters samen tot het woordje ﬡﬨ, dat ik vanaf nu weergeef in transcriptie /'et/. Dit woord komt in de Hebreeuwse Bijbel 7000 keer voor (aldus de auteurs) en duidt daarmee op de pre-existentie van de Christus, die er immers op de eerste bladzijde (Gen.1:1) al is en op 'cruciale momenten' in de geschiedenis opduikt (p.53). Deze gedachtegang berust op louter onkunde en fantasie omtrent de Hebreeuwse taal. In enkele Noordwest Semitische talen, en wel de zgn. Kanaänitische taalgroep, waar het Hebreeuws toe behoort, zijn rond 1000 v. Chr. de naamvalsuitgangen uit het taalbeeld verdwenen. Het woordje 'et verschijnt in dezelfde tijd in het taalbeeld om de verhouding tussen object en subject in een zin weer te geven. In de vroege (oud-) Hebreeuwse poëtische teksten vinden wij dit woordje dus niet terug. Ter vergelijking: in de oud- Nederlandse zin 'Jan slaat den hond' maakt de naamval van het woordje 'den' duidelijk dat de hond lijdend voorwerp is. In de Nederlandse zin 'Kees slaat Jan' daarentegen kunnen theoretisch zowel 'Kees' als 'Jan' lijdend voorwerp zijn! Een voorvoegsel aan het woordje 'Kees' of 'Jan' zou de verhouding tussen subject en object in deze zin eenduidig bepalen, iets dat in het Hebreeuws gebeurd is met het woord 'et en bijvoorbeeld in het verwante Phoenicisch met een vergelijkbaar woord 'yt. Dit is dus een puur taalkundig verschijnsel waar geen enkele religieuze betekenis aan kan worden gehecht. Het is echt jammer dat deze passage in het boek is terecht gekomen. Dit geldt eveneens voor het speculatieve verhaal over ELS (Equidistant Letter Sequence, p.55 vv). Het voegt niets toe, maar doet veeleer afbreuk aan het boek. Voor een eventuele herdruk zou dit hoofdstuk grondig moeten worden herzien.
[reactie: De auteurs stellen voorop dat de Talmoed geen enkele canonieke autoriteit heeft...]

Feestcyclus
Hoofdstuk 5, het uitgebreide hoofdstuk over de feesten, lijkt te willen suggereren dat de hele vroegchristelijke kerk de Joodse feestcyclus heeft gehouden en daar pas door 'verderfelijke Griekse invloed' van af is gebracht, een suggestie waarvoor de geschiedenis geen enkele ondersteuning geeft. 

Ook is merkwaardig in dit hoofdstuk dat de auteurs precies lijken te weten dat de dag waarop Abraham Isaak bond op Nisan 14 viel (de latere Pesach-dag), de vernietiging van Sodom en Gomorra op Nisan 15 etc.
[reactie: Wij nodigen de recensent natuurlijk uit om zijn stelling...]

Wet en schaduw
Een fenomeen van andere aard is de positie die de auteurs innemen t.o.v. de wet. Jezus Christus is weliswaar 'de werkelijkheid' en de wet 'een schaduw' zoals in Kol.2 staat, maar, zo redeneren de auteurs, wet en schaduw zijn onlosmakelijk met elkaar verbonden en het één kan niet zonder het ander. Zo behoudt de wet toch haar betekenis voor de gelovige in deze tijd (p.266). Het lijkt erop alsof de auteurs de conclusies die aan deze gedachtegang verbonden kunnen worden, niet goed hebben doordacht.
[reactie: De auteurs stellen dat schaduw en werkelijkheid...]

Grote Verzoendag
Hetzelfde doet zich ook voor bij de uitleg van de grote verzoendag. 'De hogepriester verricht zijn dienst in het heiligdom nu ten dienst van de gelovigen als Middelaar om verzoening te bewerken'. Dat doet Hij tot het moment dat Hij zal verschijnen. 'Let wel, de hogepriester bracht enkel de berouwvol beleden zonden van het volk over op de bok; niet beleden zonden kunnen niet worden overgedragen op de geitenbok ( ... ) dit beeld leert ons ( ... ) dat we onze zonden berouwvol moeten belijden. Alleen op die manier kunnen ze vergeven worden ( ... ) het is dus onze verantwoordelijkheid om ze in de hemelse Tempel te brengen' (p.350 w). `Wij weten dat Hij als Hogepriester de hemelen is binnengegaan en ook nu nog die rol als middelaar invult en daardoor doorlopend verzoening tussen God en de berouwvolle mens tot stand brengt' (p.360). 

Deze uitleg over de verzoening, die neigt naar de 'leer van het hemels heiligdom' van het Zevende Dag Adventisme, moet op grond van de Schrift echt worden afgewezen. De Heer Jezus heeft zowel als Hogepriester alsook als het offer volledige verzoening bewerkt op het kruis van Golgotha. De hogepriesters in de oude bedeling stonden weliswaar dagelijks dienst te doen, maar Hij is eens en voor altijd gaan zitten aan Gods rechterhand! Onze zonden-belijdenis is nooit volledig en de gelovige kan alleen rusten in het volkomen werk van de Heer Jezus voor hem. 

De auteurs citeren 1 Joh.1 - wij moeten onze zonden belijden - maar het is jammer dat ze niet doorlezen in hoofdstuk 2: áls wij toch zondigen dan hebben wij een Voorspraak (niet 'Hogepriester'!) bij de Vader. Er staat niet: en Hij zal onze zonden verzoenen, maar 'Hij is het zoenoffer'. Het wijst niet op een dienst die Hij voor ons zal verrichten, maar het wijst terug op een dienst die Hij voor ons heeft verricht. De dienst van de Hogepriester voor ons nu, houdt niet verband met onze zonden, maar met onze zwakheden: Hij treedt voor ons tussenbeide zodat wij staande blijven in de verzoeking. 
Wat zijn echter de consequenties als zonden niet berouwvol worden beleden en dus niet worden verzoend door de Hogepriester? Natuurlijk zal ieder kind van God in het licht willen wandelen en zijn leden stellen ten dienste van de gerechtigheid (Rom.6:1-10). Maar wie heeft echt al zijn zonden beleden zonder er één over het hoofd te zien, bewust of onbewust?
[reactie: De recensent Van Beugen stelt dat de beschrijving van de auteurs neigt naar...]

Samenvattend concludeer ik dat het boek een uitgebreide kennismaking biedt met het profetisch onderwijs van de Joodse feestcyclus en dat met name het hoofdstuk over de Joodse huwelijksrite een verrijkende refresher is. Wie kennis wil nemen van de Joodse feesten zou er goed aan doen er nog een of twee boekjes op na te slaan: er zijn er ook in het Nederlands taalgebied verschillende verkrijgbaar (Slagter, Been). Niet voor niets heb ik deze boekbespreking het motto meegegeven 'voor uitgeslapen lezers'. Men moet bedacht zijn op uitlegkundige keuzes die de auteurs maken, die ik op een aantal punten niet volg. Ook lijkt mij op meerdere plaatsen dat de auteurs de gevolgen van hun uitlegkundige keuzes niet goed hebben doordacht. Dit weerhoudt mij er toch van om dit boek zonder meer aan te bevelen aan gelovigen die werken aan de basis van hun geestelijke leven.
[reactie: Met nadruk stellen de auteurs dat het dus niet over de Joodse- maar...]


1. De Oogst - mei 2014 - www.totheildesvolks.nl/de-oogst/home

Gods profetische kalender

Recensie door Jan van Barneveld

Dit lijvige boek, dat u niet in een week uit zult hebben, bevat drie kernpunten. Ten eerste de Joods-Hebreeuwse context die nodig is om de woorden van de Here Jezus over 'de Laatste Dagen' goed te verstaan. Daarnaast een aantal tijdslijnen gebaseerd op de Bijbelse feesten die op de aanstaande wederkomst van de Heer duiden. Dus: Wake up! Word wakker! Ten slotte maken de auteurs duidelijk dat de Kerk veel Bijbelse erfenis heeft losgemaakt van haar oorspronkelijke context. 

Het doel van 'Wake up' is: 'door Gods Geest voor veel kerken en gelovigen bewerkte genezing'. Hoe kan ik u een indruk geven van de omvangrijke en vaak rijke inhoud van dit belangrijke boek? Een boek waarover door de schrijvers zelfs seminars worden gegeven. En op 22 november dit jaar een heuse studiedag. Ik zal u over elk hoofdstuk iets vertellen.


Hoofdstuk één, de inleiding, bevat een aantal oneliners en waarschuwingen. Menig lezer zal hier een vraagteken en daar een uitroepteken zetten. U kunt beginnen met het volgende viertal: 'Dat niets Zijn komst in deze tijd nog in de weg staat.' 'Wij tornen op geen enkele wijze aan de waarheid van de Bijbel.' 'Gelovigen in Christus zijn medeburgers en mede-erfgenamen van Israël.' 'U zult de termen "Bruid" en "Gemeente" als synoniem tegenkomen.' 

Schaduwbeelden
In hoofdstuk twee worden diverse begrippen die belangrijk zijn voor het verstaan van dit boek uitgelegd. Bijvoorbeeld het unieke van de Hebreeuwse taal; de verschillende niveaus van interpretatie van de tekst; de Talmoed en ons 'sola Scriptura; het grote en meestal verwaarloosde belang van de schaduwbeelden die vaak een helder beeld geven op de nieuwtestamentische werkelijkheid; oplossingen van de geheimen van de toekomst en het niet vertaalde woordje 'et' {aleph tav) waar de schrijvers een interessante visie op geven. 

Hoofdstuk drie geeft zeven tijdslijnen die vanuit de Schrift in onze tijd landen, zoals de geschiedenis van de 120 jubeljaren, de 70 jaar-weken van Daniël en de tijdlijn naar 1948. 

Hoofdstuk vier gaat over de vervangingsleer vanaf de tweede eeuw tot heden. Moderne varianten van deze dwaalleer krijgen te weinig aandacht. 

Gods kalender 
Hoofdstuk vijf (233 bladzijden) is het hart van het boek, waarin de zeven Joods-Bijbelse feesten worden behandeld. De drie voorjaarsfeesten zijn een verhelderende schaduw van het lijden en sterven van Christus. De drie najaarsfeesten brengen ons bij Zijn spoedige wederkomst. Verder zijn er veel behartenswaardige geestelijke lessen. Tijdens een toekomstig Bazuinenfeest (Joods Rosh Hashana) op Gods kalender komt de Here Jezus terug! Voor mij indrukwekkend en bijna duizelingwekkend wat de schrijvers er allemaal bij en uit halen. 

Hoofdstuk zes beschrijft het Joodse huwelijksritueel. Ook uit dit ritueel worden veel profetische zaken gehaald, bijvoorbeeld de 'Bruidsgemeente' en de opname van de Gemeente vóór de Grote Verdrukking. Mijn gevoel dat het Joodse huwelijksritueel als een nieuw, geïnspireerd Bijbelboek wordt behandeld wordt door de schrijvers zelf krachtig weersproken. De vraag wie de Bruid is, Israël of de Gemeente, blijft hangen. 

Hoofdstuk zeven bracht mijn enthousiasme weer terug. Het Bloedverbond, Sandaalverbond, Zoutverbond en het huwelijksverbond worden besproken, allemaal met lijnen naar de eindtijd. Enthousiast aanbevolen! 

www.vergadering.nu