|
www.vergadering.nu Recensie-index www.vergadering.nu 1 RECENSIE
We leven in een snel veranderende maatschappij; het leven is complexer, stelt hogere eisen en kent meer
stress dan vroeger. Voeg daar een economische crisis aan toe en de angst en onzekerheid nemen verder toe. 1. Uitdaging - mei 2010 - www.uitdaging.nl
Een mens groeit, net als een boom. Groei kan lichamelijk zijn, maar ook geestelijk. Groei is niet vanzelfsprekend. Over wat daarvoor nodig is, gaat dit boek. De vergelijking van de mens met een boom wordt consequent doorgevoerd in het boek. Het idee komt natuurlijk uit de Bijbel, uit Psalm 1. Iedereen kan wel wat overeenkomsten bedenken tussen bomen en mensen. Zowel een mens als een boom moet stevig geworteld zijn in de aarde, maar strekt zich uit naar de hemel. Goede voeding is belangrijk en snoei is af en toe nodig om meer vrucht te kunnen dragen. En zo kun je nog even doorgaan. Dat gebeurt ook in het boek. Als je het boek in één ruk uitleest, wordt dat wat vermoeiend op den duur, maar daar is het boek dan ook niet voor bedoeld. Het boek is een werkboek. De auteurs willen de lezer vragen na te denken over zaken als bestemming, dromen, groei en alles wat daarmee te maken heeft. Hoe ga je om met veranderingen? Een boom beweegt mee met het ritme van de seizoenen en past zich aan de omstandigheden aan. Bomen zijn heilzaam voor hun omgeving en geven schaduw, vruchten en noten. En dat is een belangrijk aspect dat in het boek wordt benadrukt. Mensen zijn bij het nadenken over groei, het bereiken van hun bestemming, vaak bezig met zichzelf en hun eigen belangen. Echter, mensen zijn ook bedoeld om voor hun eigen omgeving ‘tot heil' te zijn, dienstbaar. Een boodschap die haaks staat op veel boeken - ook christelijke - die de lezer helpen bij het verwerkelijken van hun eigen droom, hun eigen geluk en hun eigen doelen. Een belangrijke spanning die in Psalm 1 zit en ook in het boek is die tussen het ‘geplant zijn' - daar kun je dus niets aan veranderen - en het maken van keuzes (niet zitten in de kring van spotters bijvoorbeeld). Als lezer moet je vooral nadenken over wie je bent en wat je doet. Er zijn echter ook omstandigheden die je niet in de hand hebt en die ervoor kunnen zorgen dat je ondanks alle goede wil niet toekomt aan de groei en bloei die in het verschiet ligt. Het boek wil graag positief insteken en niet kijken naar de belemmeringen, maar naar de mogelijkheden. Op zich goed, maar zou dat bij sommige lezers niet tot frustratie kunnen leiden? Een andere vraag die bleef hangen is die naar het verschil tussen droom en bestemming. Ze lijken in het boek samen te vallen. Maar heeft ieder mens een goed beeld van waar hij voor bestemd is? Of kan zelfs zijn droom heel hard ingaan tegen zijn bestemming en hoe ontdek je dat als het zo is? Is het boek in die zin niet wat te optimistisch over de mogelijkheden te ontdekken en te bereiken wat je bestemming is? Het boek heeft het regelmatig over bronnen en het vragen van raad aan anderen. Dat stelt enigszins gerust, maar niet helemaal. De oproep op de laatste bladzijde neemt het ongeruste gevoel bijna helemaal weg. |
