www.vergadering.nu  Recensie-index  www.vergadering.nu

1 RECENSIE


De opname
D. M. Panton
130 pagina's
12,50 euro
ISBN: 9789491706158
Dit boek bestellen bij Boekwinkeltjes.nl (tweedehands)...
of zoek bij: fakkel.nl | ichthusboekhandel.nl | goedhartboeken.nl

D. M. Panton verdedigt in dit boekje de leer van de selectieve of partiële opname, die zegt dat sommige heiligen worden opgenomen vóór de grote verdrukking, terwijl andere heiligen door de grote verdrukking heen moeten gaan. Zowel reformatorische als arminiaanse theologen vermengen en verwarren vaak teksten over 'universele rechtvaardiging' (Rom. 3:23-24, 5:18) en het oordeel over en loon voor de heiligen (2 Kor. 5:10). Daarom geloven velen abusievelijk óf dat de gave van het eeuwige leven weer afgenomen kan worden, óf dat heiliging en goede werken niet belangrijk zijn. Beide standpunten zijn onjuist. Door deze schriftgedeelten verkeerd te interpreteren, worden veel christenen misleid. En verslagen door wanhoop, of door de macht van de zonde, zijn zij dan niet in staat om straks met Christus te heersen in het Duizendjarig Rijk.
David Morrieson Panton werd in 1870 op Jamaica geboren. Zijn vader was daar aartsdeken en zendeling van de Anglicaanse Kerk. Zijn oom was de aartsbisschop van Brits-West-Indië. In 1885 keerde Panton terug naar Engeland om er te studeren. Eerst aan de Old Hall School in Wellington, vervolgens aan het St. Lawrence College in Ramsgate, en ten slotte aan het Caius College aan de universiteit van Cambridge, waar hij rechten studeerde met de bedoeling advocaat te worden. Op Cambridge kwam hij via een studiebegeleider (dhr. Labaerestier) in aanraking met de leer aangaande het Duizendjarig Rijk en de voorwaarden waaraan de discipelen moeten voldoen om met Christus te kunnen heersen. Deze waarheden brachten een revolutie in zijn leven teweeg, zodat hij zijn juridische carrière opgaf om een sober leven te leiden zonder aardse beloningen en gunstbewijzen.

..


1. Profetisch Perspectief - december 2013 - www.profetischperspectief.nl

De Opname

Recensie door G. Hette Abma


Over de verwachting van de opname van de gelovigen zijn de meningen verdeeld. Zelf ben ik er nog niet direct van overtuigd dat er zo iets zal zijn als een opname van de gelovigen. Er worden in dit boek allerlei argumenten genoemd, maar het komt bij mij toch wat gekunsteld over. Het gebruik van bijbelteksten vind ik op zijn zachtst gezegd merkwaardig. Laat me een voorbeeld geven. Jezus zal precies zo wederkomen, zoals zijn discipelen Hem hebben zien heenvaren, totdat een wolk Hem aan hun zicht onttrok.

Daarom komt Jezus straks eerst onzichtbaar uit de hemel terug, terwijl Hij verborgen blijft in de wolken en daarna pas openbaart Hij zich in volle heerlijkheid, lichamelijk en ook voor ieder zichtbaar als de zon der gerechtigheid. We moeten daarbij volgens de schrijver denken aan de verheerlijking op de berg. Er is dan geen sprake van een neerdalende parousia (verschijning in heerlijkheid), maar een ‘stationaire parousia’ (2Petr.1:16). Zo zal dat het geval zijn bij het ‘interval’ in de wolken: dit is de parousia. De reünie is niet in de hoogste hemelen, maar in de lucht. De gelovigen zijn als duiven die ‘terugkeren’ naar hun hemelse duiventil.

Daarbij verwijst Panton naar de profeet, die roept: ‘Wie zijn dezen die als een wolk komen aangevlogen en als duiven naar hun til’ Jes.60:8). De epifanie of manifestatie aan de gemeente vindt dus plaats tijdens de parousia (1Joh.3:2; 2Tim.4:8) en de epifanie aan de wereld wordt uitgesteld tot aan de apocalypsis (2Thess.1:7).

Daarbij gebruikt Panton een verhaal uit het Oude Testament als typologie. Zeven jaar had Joas zich in de tempel verborgen gehouden en werd toen eerst aan de priesters en de familiehoofden voorgesteld in de voor de buitenwereld onzichtbare plaats in de tempel en pas daarna wordt hij naar buiten gebracht waar elk oog hem kon zien (2Kron.22:11-23:3 en 11). Joas had dus twee momenten waarop hij verscheen en dat zal bij de Here net zo zijn. Mogen we zo de Bijbel gebruiken om onze stellingen kracht bij te zetten? De eerlijkheid gebiedt me te zeggen dat de grote figuren in de geschiedenis der kerk, zoals de kerkvader Augustinus op een identieke wijze konden argumenteren. Wie al zeker is van een bepaald inzicht heeft zo’n bewijs niet nodig en wie nog twijfelt wordt er niet door overtuigd.

Toch is het van belang kennis te nemen van de doorwrochte studie van Panton. De auteur is pleitbezorger van de partiële opname. De gelovigen worden dus gefaseerd opgenomen. Daarbij moeten we ons realiseren dat het koren pas kan worden ingezameld als het rijp is. Daarom gaat God selectief te werk. We lezen dat Christus de eersteling is en die van Hem zijn zullen later volgen bij zijn komst (1 Kor. 15:23). Leidend is voor hem wat we lezen in Leviticus 23. Drie weken na de eerstelingen volgt de volle oogst. Op dat moment mag de rand van de akker nog niet helemaal afgemaaid worden (Lev. 23:22).

Vaak is een bezwaar tegen de idee van de opname dat de gelovigen niet paraat zijn voor de grote beproevingen die zullen komen. Opvallend is dat Panton spreekt over twee grote verdrukkingen (pag. 65). Er is een langdurige verdrukking voor de gemeente door de loop der eeuwen (Joh. 16:33) en de kortere maar zeer pijnlijke in de eindtijd. Ten slotte lezen we in zijn instructieve boek dat bij de opname als voorwaarde geldt dat we waakzaam zullen zijn en volharden in het gebed (pag. 77). Dit is de goede levenshouding, of we verwachten dat de gelovigen worden opgenomen of niet.



www.vergadering.nu