www.vergadering.nu  Recensie-index  www.vergadering.nu


7 boeken van Francine Rivers gerecenseerd

7.  De Schrijver
Francine Rivers
Uitgeverij Kok, Kampen
275 pag., € 14,90
ISBN 9789043508643
Dit boek bestellen bij Boekwinkeltjes.nl (tweedehands)...

of zoek bij: fakkel.nl | ichthusboekhandel.nl | goedhartboeken.nl

Dit is het vijfde en laatste deel van de serie over mannen in de Bijbel die een belangrijke plaats innamen in de geschiedenis van Israël. 
Eerder verschenen:
De priester - het verhaal van Aäron
De krijger – het verhaal van Kaleb de verspieder 
De prins – het verhaal van Jonathan
De profeet – het verhaal van Amos, de boer uit Tekoa.
Getrouw aan de feiten zoals die in de Bijbel staan, brengt de schrijfster mannen van lang geleden tot leven en laat zij ze spreken op een bijdetijdse en inspirerende wijze.
In De schrijver ontmoeten we Silas, een van Paulus’ trouwste medewerkers. Hij vergezelde Paulus op diens tweede zendingsreis en deelde in al zijn lotgevallen. Zo zat hij samen met Paulus gevangen in Filippi. Hij heeft veel betekend voor de opbouw van de gemeente te Korinte. Later ging hij naar Rome waar hij de secretaris werd van Petrus. 
Francine Rivers heeft een boeiend portret gemaakt van deze man op de achtergrond, die van onschatbare waarde was voor de verbreiding van het Evangelie.
 






RECENSIE Uitdaging – oktober 2007

`Een stukje Silas zit in ons allemaal’
Rivers' laatste in serie over bekende bijbelpersonen

De naam van Silas klinkt de meeste mensen bekend in de oren. Maar wie was hij nu precies? Wat was zijn kracht, zijn talent en zijn zwakte? In De Schrijver probeert Francine Rivers het karakter van deze Silas te ontrafelen. Ze doet dat met een integer portret, gebaseerd op verhalen uit de bijbel.

Recensie door Rianne van der Molen

De Schrijver is het vijfde en laatste deel van een serie over belangrijke mannen uit de Bijbel. Elk van die boeken is geschreven door Francine Rivers. Een schrijfster die haar sporen met tientallen succesvolle boeken meer dan verdiend heeft. Als geen ander kan ze in het hoofd van haar personages kruipen en hun gedachten ontcijferen. Tegelijk voegt ze de nodige ontwikkelingen toe om het spannend te houden. Zo ook in De Schrijver.

De basis van deze roman ligt in de Bijbel. Daar voegt Rivers fictieve elementen aan toe. In het snel en mooi geschreven verhaal komt Silas tot leven. Niet direct als een man met een sterk geloof. Hij is verbitterd door de vele vrienden die hem ontvielen. Op zijn netvlies brandt het beeld van de lijdende Petrus en zijn vrouw aan het kruis. Zelf is hij op de vlucht voor de christenvervolgers. In Puteoli bereikt hij via een marktkoopman het huis van Epanetus. Die neemt hem op. Na een aantal dagen rusten doopt Silas zijn schrijfriet in de inkt en begint aan zijn levensverhaal.

Daarin trekt hij langs verschillende bijbelverhalen. Hij schrijft hoe hij Paulus ontmoette, hoe hij met Petrus sprak en Jezus achtervolgde. Mooi daarin is vooral de manier waarop Rivers mensen durft neer te zetten. Paulus is een man van God die gehard is en allergisch voor zwakkelingen. Petrus is een man van eerlijkheid, die snel zijn tekortkomingen toegeeft. Tegelijk is hij ongeduldig, zoals hij ook vaak in de Bijbel beschreven wordt.

Silas zelf leren kennen blijkt een stuk lastiger. Rivers geeft hem een geheim mee. Dat is te voelen door zijn woorden, maar wordt niet snel bekend. Gelukkig laat de schrijfster ons meekijken in zijn gedachtewereld. Via gevoelens die daarin klinken wordt duidelijk hoe deze man wellicht in het leven heeft gestaan. Ondanks de liefde en het respect dat Epanetus en zijn vrienden voor hem voelen, blijft hij zich klein voelen. Hij is een zachte man, die zichzelf altijd aan de kant wil zetten voor God.

Tegelijk is hij zwak. Meerdere keren droomt hij van sterven. Zijn hart is zwaar en hij kijkt uit naar de dag dat hij met zijn vrienden zal zijn. Zijn levensverhaal schrijft hij overigens niet zomaar op. Epanetus moet hem daar bijna toe dwingen. Zij zijn blij dat Silas in hun midden is en willen van hem leren. Epanetus wil zijn persoonlijke verhaal horen omdat Silas heel persoonlijk van Paulus en Petrus geleerd heeft. Op dat moment stelt de schrijfster haar lezers bijna gelijk met de mensen in het huis van Epanetus. Zij waren niet bij de wonderen uit de bijbel, net zoals wij ze niet hebben meegemaakt. De mensen in zijn huis hebben het van horen zeggen, wij kennen de verhalen uit de bijbel.

Dan schrijft Silas wat er gebeurde toen hij de naam van Jezus voor het eerst hoorde. Hij is vooral geïnteresseerd in de wonderen die de man doet. Wat hem lang weghoudt bij Jezus, is het gezelschap van de Heer. Jezus laat zich in met zondaren, iets wat Silas zich niet kan voorstellen. Uiteindelijk achtervolgt hij Jezus om van hem te leren. Toch is Silas nog steeds niet overtuigd. Hij raakt regelmatig teleurgesteld, maar vindt na een lange zoektocht de blijde boodschap. De manier waarop Francine Rivers hem in zijn persoonlijke zoektocht naar voren laat komen is erg realistisch. Vrijwel nooit zijn haar beschrijvingen ongeloofwaardig.

Via zijn verhaal komt ook prachtig het leven in de tijd van de bijbel naar voren. Niet vanuit één oogpunt, maar vanuit verschillende mensen met hun eigen gedachten. Daarmee maakt ze niet alleen een mooie roman over deze bijbelse figuur, maar wekt ze ook nieuwsgierigheid naar de bijbel. Haar boek eindigt met stukken uit de bijbel en persoonlijke vragen die de lezer kan beantwoorden. Daarmee geeft De Schrijver een fascinerend inkijkje in het leven van deze bijbelse Silas. Tegelijk worden lezers uitgedaagd om na te denken over hun eigen geloof. In ons allemaal zit een stukje Silas.
 


6 . Onbeschaamd
Francine Rivers
9789043503525
Kok, Kampen
170 pag.
Dit boek bestellen bij Boekwinkeltjes.nl (tweedehands)...

of zoek bij: fakkel.nl | ichthusboekhandel.nl | goedhartboeken.nl

Onbeschaamd is het tweede boek van Francine Rivers over mensen uit de tijd van de bijbel. In het eerste deel 'Ongesluierd' gaat het over Tamer. In dit boek vertelt Francine Rivers het verhaal van Rachab. Rivers brengt de vrouwen van lang geleden tot leven en zij laat ze spreken op een bijdetijdse en inspirerende wijze.
Noor van Haaften schrijft in de Eva (okt. 2002) "De auteur heeft zich goed ingeleefd in de tijd, gewoontes en personen van toen. Ze is niet helemaal ontkomen aan een stuk eigen invulling, maar die is ondergeschikt gebleven aan haar verlangen de bijbelse geschiedenis te laten staan. Knap geschreven!"


RECENSIE Eva - EO-Vrouwenmagazine  -  oktober 2002
Recensie door Noor van Haaften

De bekende romanschrijver Francine Rivers heeft zich aan een bijzonder project gewaagd: een serie boeken over de vijf vrouwen die in Jezus' stamboom voorkomen.

Ik las Onbeschaamd, over Rachab, de hoer in Jericho die de spionnen uit Israël bescherming bood. Het eerste (en grootste) deel van het boek bestaat uit een boeiende vertelling: het is de bijbelse geschiedenis die zo getrouw mogelijk is weergegeven.

De auteur heeft zich goed ingeleefd in de tijd, gewoontes en personen van toen. Ze is niet helemaal ontkomen aan een stuk eigen invulling, maar die is ondergeschikt gebleven aan haar verlangen de bijbelse geschiedenis te laten staan.
Knap geschreven!

Het tweede gedeelte van het boek is een bijdrage van een vriendin van Rivers. Naast de bijbelgedeelten die de betreffende geschiedenis beschrijven, vind je er vragen, die tot verder nadenken of groepsgesprekken aansporen. Deze opzet wordt in alle vijf deeltjes gehandhaafd. Een serie om aan te schaffen, niet alleen voor jezelf, maar ook voor (vrouwen)gespreksgroepen.

Van de serie zijn verder al verschenen: Ontsluierd (over Tamar), Ongeschokt (over Ruth) en Onuitgesproken (over Batseba). Het vijfde deel over Maria moet nog verschijnen.


5 . Een kind van verzoening
Francine Rivers
Uitgeverij: Voorhoeve, Kampen
Pagina's: 342
Dit boek bestellen bij Boekwinkeltjes.nl (tweedehands)...

of zoek bij: fakkel.nl | ichthusboekhandel.nl | goedhartboeken.nl

Dynah Carey studeert aan het New Life College. Ze heeft een bijbaantje als serveerster in een bejaardentehuis, waar ze graag een praatje met de bewoners maakt. Bij haar eerste bezoek aan de campus heeft ze Ethan ontmoet. Dynah is tot over haar oren verliefd. Niets kan hun geluk nog in de weg staan, lijkt het.
Op een avond loopt Dynah na haar werk van de bushalte naar huis. Een vreemde auto rijdt haar langzaam twee keer voorbij. De man heeft geen goede bedoelingen. Op deze avond verandert Dynah's hele leven. Ethan probeert haar op te vangen, maar hij kan het gebeurde niet goed verwerken. Dynah's wanhoop en schuldgevoel bereiken een hoogtepunt als blijkt dat er een baby op komst is. Haar geloof wordt zwaar op de proef gesteld, want hoe kan God dit alles toelaten? Alleen met Joe, Ethans vriend, kan ze nog open en eerlijk praten...



RECENSIE
BAND DES VREDES - juni 2002
BOEKBESPREKING door Barend Verkerk

Een ethisch thema wordt in dit boek beschreven in romanvorm. Een prachtig boek zoals Francine Rivers er al meerdere heeft geschreven. Als je eenmaal begonnen bent, valt het niet mee om dit boek naast je neer te leggen. Pas op voor slaaptekort dus.

Een studente wordt verkracht en blijkt tot overmaat van ramp zwanger te zijn. Niemand zal haar een abortus kwalijk nemen, ook haar christelijke vrienden en de leiding van de school dringen er op aan. Zelfs haar ouders weten geen betere weg. Van begin tot eind een spannend boek waarin op ontroerende wijze de worsteling van het meisje met het probleem, met haar omgeving en vooral met God wordt beschreven.

Dat ook hier een weg is, als je zelf geen uitkomst meer ziet, namelijk de weg van God, kun je je bijna niet indenken. Toch is het verhaal, hoe bijzonder ook heel realistisch. Het kan bijna niet anders of het geloof van dit meisje wordt zwaar beproefd. Al lezend word je met de hoofdpersoon meegenomen in het bepalen of wellicht herzien van je standpunten en opvattingen.

Misschien denken wij dat we met dit onderwerp niet zo veel te maken hebben. Wie wel? Maar bijna altijd wordt het probleem van zwangerschap na verkrachting opgevoerd als sterk argument vóór abortus. Alleen al daarom is dit boek een aanrader. De schrijfster heeft een bijzonder antwoord. Maar buiten dat: het is een heel mooie, ontroerende roman.

 

RECENSIE Reformatorisch Dagblad
Recensie door Marianne Witvliet - 31 december 1998

De strijd tegen abortus provocatus

Francine Rivers, die twee lijvige romans over het oude Romeinse rijk publiceerde, greep in haar nieuwste boek een actueel probleem bij de kop, de abortusproblematiek.

Hoofdpersoon Dynah Carey raakt zwanger na een verkrachting. Haar verloofde, een veelbelovende theologisch student, voelt hierdoor zijn goede naam te grabbel gegooid. Dynah verbreekt de verloving en vlucht later uit het huis van haar ouders, die christenen zijn. Ondanks hun pro life-opvatting vinden ze namelijk dat Dynah, gezien de omstandigheden, haar zwangerschap moet afbreken. De eenzame strijd van Dynah, die wacht op het antwoord dat God haar geeft, is buitengewoon invoelend beschreven. Dynah ondervindt veel tegenstand als ze besluit om het kind geboren te laten worden en haar geloof wordt zwaar op de proef gesteld.

Joe, een vriend van haar vroegere verloofde, is vrijwel de enige die naast haar blijft staan. Francine Rivers zwakt zichzelf nogal eens af door een aantal schijnbare toevalligheden toe te voegen. Zo blijkt in de loop van het verhaal dat zowel Dynahs moeder als haar oma vroeger een zwangerschap liet afbreken. De kloof tussen christenen uit verschillende culturen is groot en je moet je als lezer dan ook voortdurend realiseren dat dit verhaal in Amerika speelt en het in die context lezen. De auteur is niettemin in staat om je van het begin tot het eind te boeien. Haar roman laat iets zien van het schrijnende leed rondom en na een abortus provocatus.

In een nawoord zegt drs. M. den Boer-Neele, directeur van de VBOK, dat volgens een recente publikatie van Unicef een op de vijf à zeven vrouwen een keer wordt verkracht. Vrouwen die een abortus provocatus ondergingen, dragen dat levenslang mee. "Niettemin zijn er goede voorbeelden geweest, waarin al dan niet in samenwerking met een pastor, sprake is geweest van een oprechte belijdenis van schuld en volledige aanvaarding van vergeving".


4 . Bevrijdende liefde
Francine Rivers 
Uitgeverij: Voorhoeve, Kampen, 2000
Pagina's: 541
Dit boek bestellen bij Boekwinkeltjes.nl (tweedehands)...

of zoek bij: fakkel.nl | ichthusboekhandel.nl | goedhartboeken.nl

Bevrijdende liefde is gebaseerd op het Bijbelse verhaal van de profeet Hosea, geplaatst in Californië rond 1850.
Als jong meisje werd Angel verkocht en misbruikt. Nu leeft ze als prostituee in het goudzoekersstadje Pair-a-Dice. Ze heeft geleerd om van mannen niets te verwachten dan leugens, bedrog en geweld. De enige kracht die haar in staat stelt te overleven, is de diepe haat die zij koestert. En het meest haat zij de mannen die haar hebben gebruikt en haar inwendig leeg en dood hebben achtergelaten.
Dan ontmoet zij Michael Hosea, een man die God wil gehoorzamen en bij alles zoekt naar Zijn wil. Michael Hosea geeft gehoor aan Gods roep om met Angel te trouwen en haar onvoorwaardelijk lief te hebben. Langzaamaan weet hij tot haar door te dringen, en ondanks haar verzet begint haar bevroren hart uiteindelijk te smelten. Maar niet iedereen is bereid Angel te vergeven en te vergeten wie zij was... Kan Angel werkelijk leren liefhebben – en haar verleden overwinnen? Of is er geen hoop voor een vrouw als zij?

RECENSIE Reformatorisch Dagblad
Recensie door Jeannette Donkersteeg - 15 november 2000

Francine Rivers schrijft ontroerende roman over ware liefde

Gered uit een bordeel
De eerste keer dat de godvrezende boer Michael Hosea het meisje Sarah op straat tegenkomt, weet hij dat zij bestemd is zijn vrouw te worden. Het betekent dan ook een klap in zijn gezicht als hij verneemt wat Sarahs beroep is. Onder de naam Angel werkt ze in een bordeel. Toch voelt Michael dat hij zich niet vergist heeft in Gods plan. Opnieuw werd een ontroerend boek van Francine Rivers -"Bevrijdende liefde"- in het Nederlands vertaald.

Sarah, kind van een vader die haar niet wil hebben omdat hij al met een andere vrouw getrouwd is, en van een moeder die jong sterft, komt als achtjarig meisje in de prostitutie terecht. De bruten aan wie zij
overgeleverd is, zorgen ervoor dat 'Angel'  nooit kinderen zal kunnen krijgen. Jarenlang lijkt er geen uitweg voor haar vreselijke leven. Angel doet haar werk en ze doet het goed, ze is mooi, haar baas Duke verdient veel aan haar. Zelf heeft het meisje zich allang voor alle emoties afgesloten.

Toekomst
Dat blijft ze doen als Michael Hosea haar bevrijdt en met haar trouwt. Haar 'jawoord' op zijn huwelijksaanzoek is een onverschillig: "Waarom niet." Michael heeft Angel echter echt lief. Het gaat hem niet om haar lichaam in de eerste plaats, maar om wie zij is. Ondanks zijn harde werken en bidden voor haar, loopt Angel verschillende keren bij hem weg om weer in de prostitutie te belanden. Telkens haalt hij haar terug.

Totdat de tijd komt, dat Angel ook van hem gaat houden. Dan loopt ze weg uit liefde voor Michael. Ze weet dat hij naar kinderen verlangt en dat zij die hem niet geven kan. Als ze vertrekt, zal Michael met hun buurmeisje Miriam trouwen en een beter leven krijgen dan met een bezoedelde vrouw als zij is,
denkt Angel.

Dit keer gaat Michael haar niet achterna. Hij is overtuigd van haar liefde voor hem, maar hij leert ook dat zij daardoor een afgod voor hem is geworden en dat ze bovendien zelf nog altijd niet in de levende God gelooft. Drie jaar duurt het voordat Michael zijn vrouw terugkrijgt. Ze heeft dan de Heere God persoonlijk leren kennen en werkt in een huis voor gevallen meisjes en vrouwen. Ze geeft hen les, in de hoop hun een betere toekomst te kunnen bieden.

Realistisch
De manier waarop Francine Rivers het leven van deze twee mensen beschrijft, vind ik bewonderenswaardig. Hoewel in het voorwoord wordt geadviseerd dit boek niet aan kinderen jonger dan 12 jaar in handen te geven, is er geen enkele obscene, erotisch getinte passage in te vinden. Zuiver en zonder te veel woorden te gebruiken, laat Rivers zien hoe allesvernielend de prostitutie is en wat een groot geschenk echte liefde is. Dat is knap in een boek met een thema als deze roman heeft.

De dialogen zijn realistisch, alleen zal niet elke lezer het zo duidelijk horen van Gods stem als Michael Hosea doet, herkennen. Toch maakt de auteur van hem geen heilige. Ook hij kent zijn aanvechtingen en opstandigheid. De karaktertekening van Angel (Sarah) komt eveneens goed uit de verf. Het "
happy end" is niet goedkoop, maar een geloofwaardig slot, dat de littekens die het leven sinds de zondeval achterlaat, niet verzwijgt.


3 . De laatste zondeneter
Francine Rivers
Uitgeverij: Voorhoeve, Kampen, 2000
Pagina's: 343
Dit boek bestellen bij Boekwinkeltjes.nl (tweedehands)...

of zoek bij: fakkel.nl | ichthusboekhandel.nl | goedhartboeken.nl
 
Een zondeneter was iemand die in ruil voor geld of voedsel de misstappen van doden en de consequenties hiervan voor het hiernamaals op zich kon nemen. Zondeneters kwamen voor in het begin van de negentiende eeuw in Engeland en Schotland, en het verschijnsel werd meegenomen door immigranten naar Amerika.
De familie van de kleine Cadi Forbes -de hoofdpersoon, die als ik-figuur dit verhaal vertelt- is een voorbeeld van die immigranten. Als haar oma overlijdt, ziet Cadi voor het eerst de man met de kap, die alleen uit de bergen tevoorschijn komt wanneer de doodsklok is geluid. Hoewel het haar verboden is, kijkt ze naar deze mens, die door iedereen gemeden en verafschuwd wordt. Medelijden vervult haar. Wie zal uiteindelijk alle zonden die hij tot zich genomen heeft, wegnemen?
Een andere prangende vraag die haar meer en meer beklemt: Moet ze haar eigen schuld levenslang meedragen, totdat een zondeneter bij haar dode lichaam zal staan? Cadi wil zo lang niet wachten. Ze heeft haar zusje, op wie ze jaloers was, doodgewenst. Sinds het meisje inderdaad in de rivier verdronken is, gaat ze gebukt onder schuldgevoelens, die ze niet meer dragen kan. Rivers beschrijft de zoektocht van Cadi, herkenbaar voor ieder die wel eens in de spiegel heeft gekeken.



RECENSIE Reformatorisch Dagblad
Recensie door Jeannette Donkersteeg - 3 mei 2000

Cadi Forbes zoekt de zondeneter

"Morgen of overmorgen bij het vallen van de avond zal de zondeneter komen, Cadi (...) Je tante Winnie zal het dienblad met het brood en de vlierbessenwijn dragen. De zondeneter zal ons volgen naar de begraafplaats en dan zal hij alle zonden van je oma opeten en opdrinken, zodat ze niet meer over deze heuvels zal ronddolen." Francine Rivers schreef een mooie roman over een tienjarig meisje dat het antwoord zoekt én vindt op de vraag hoe mensen van hun zonden bevrijd kunnen worden.

Dat het werk van Francine Rivers in Amerika diverse keren bekroond werd, is enigszins voorstelbaar voor wie "De laatste zondeneter" leest. De auteur schrijft eenvoudig, maar niet goedkoop. Haar jongste roman is geen literair hoogstandje, wel goed geschreven; laagdrempelig, maar niet oppervlakkig; romantisch, maar niet irreëel; spannend, maar niet zo sensationeel als het werk van sommige van haar schrijvende landgenoten. Ook in Nederland doet Rivers het goed. Al enkele dagen na verschijning haalde haar nieuwe boek de RD/CLK-toptien.

Schuldgevoelens
De achterflap verduidelijkt de intrigerende titel: "Een zondeneter was iemand die in ruil voor geld of voedsel de misstappen van doden en de consequenties hiervan voor het hiernamaals op zich kon nemen. Zondeneters kwamen voor in het begin van de negentiende eeuw in Engeland en Schotland, en het verschijnsel werd meegenomen door immigranten naar Amerika."

De familie van de kleine Cadi Forbes -de hoofdpersoon, die als ikfiguur dit verhaal vertelt- is een voorbeeld van die immigranten. Als haar oma overlijdt, ziet Cadi voor het eerst de man met de kap, die alleen uit de bergen tevoorschijn komt wanneer de doodsklok is geluid. Hoewel het haar verboden is, kijkt ze naar deze mens, die door iedereen gemeden en verafschuwd wordt. Medelijden vervult haar. Wie zal uiteindelijk alle zonden die híj tot zich genomen heeft, wegnemen?

Een andere prangende vraag die haar meer en meer beklemt: Moet ze haar eigen schuld levenslang meedragen, totdat een zondeneter bij haar dode lichaam zal staan? Cadi wil zo lang niet wachten. Ze heeft haar zusje, op wie ze jaloers was, doodgewenst. Sinds het meisje inderdaad in de rivier verdronken is, gaat ze gebukt onder schuldgevoelens, die ze niet meer dragen kan. Rivers beschrijft de zoektocht van Cadi, herkenbaar voor ieder die wel eens in de spiegel heeft gekeken.

Strijd
Rivers' karaktertekening van de hoofdpersoon komt goed uit de verf. De tienjarige Cadi is een intelligent meisje, maar niet te wijs. Ze is integer, maar lang niet feilloos.

Cadi vindt de zondeneter. Hij eet het brood en drinkt de wijn die ze op het kleed over haar lichaam uitstalt, maar gelukkiger wordt ze er niet van. Ware bevrijding vindt ze pas dankzij de Boodschap van een vreemdeling, die vertelt hoe de Zoon van God op Golgotha de zonden wegdroeg van allen die in Hem geloven.

Het getuigt van eerlijkheid en realiteitszin dat Rivers het meisje daarna nog steeds met grote moeilijkheden laat kampen. De "man van God" wordt gedood; de zondeneter voert veel strijd als hij ontdekt dat hij 22 jaar van zijn leven heeft weggegooid in de veronderstelling dat hij mensen redde; lang niet iedereen in het dorp -dat een vreselijke geschiedenis blijkt te hebben- gelooft en belijdt dat er een andere Verlosser dan de zondeneter nodig is. Voor Cadi een reden te meer om te blijven bidden en werken voor de mensen om haar heen en te getuigen van de hoop die in haar is.
 



2 . De onafwendbare dageraad
Francine Rivers
Uitgeverij: Voorhoeve, Kampen, 1999
Pagina's: 543
Dit boek bestellen bij Boekwinkeltjes.nl (tweedehands)...

of zoek bij: fakkel.nl | ichthusboekhandel.nl | goedhartboeken.nl

De Onafwendbare Dageraad speelt zich af in het decadente oude Romeinse rijk. De Germaanse krijger Atretes is een gevreesd gladiator. Zijn vrijheid, die hij tien jaar eerder op het slagveld in Germania had verloren, heeft hij door zijn woestheid en vastberadenheid in de arena herwonnen. Maar hij beleeft geen vreugde aan zijn nieuwe leven, want de vrouw van wie hij houdt, heeft hem afgewezen. Dan hoort hij dat hij een zoontje heeft. Atretes is vastbesloten de jongen op te sporen om hem naar Germania terug te keren. Slechts één persoon staat zijn voornemen in de weg: de jonge weduwe Rizpah. Zij heeft zich het lot van Atretes' baby aangetrokken, nadat het kind door zijn moeder was verstoten. En nu weigert zij het kind af te staan. Atretes wordt beheerst door haar en wraakgevoelens. Rizpah kent de bron van vergeving en liefde. Kan zij hem helpen die bron te vinden?



RECENSIE Reformatorisch Dagblad 
Recensie door drs. W. Wouters-Maljaars - 7 juli 1999

Historie, liefde, geloof

Vertaalde romans zijn de laatste tijd zeer dominant aanwezig in de RD/CLK-toptien van de fictieve romans. Op zich positief dat je zo gemakkelijk over je eigen grenzen heen kunt lezen. Aan de andere kant stel je jezelf wel eens de vraag naar de meerwaarde die deze romans te bieden hebben. Op welke plaats bevinden ze zich eigenlijk tussen het massaproduct en de betere roman?

Francine Rivers is een van Amerika's meest gelezen romanschrijfsters. Haar werken zijn al diverse keren bekroond. Net zoals "De onafwendbare dageraad" spelen ook "Een stem in de wind" en "Echo in de duisternis" in de tijd van het oude Romeinse rijk. Andere romans van haar zijn "Een rode draad" en "Een kind van verzoening". Centrale thema's in haar romans zijn waarheid, hoop, onvoorwaardelijke liefde en vergeving: christelijke thema's.

Diepgewortelde haat
Ik zal eerst "De onafwendbare dageraad" kort samenvatten: Atretes is een Germaan die gevangen genomen is door Romeinse soldaten en opgeleid wordt tot gladiator. Hij weet zijn vrijheid door enorme kracht en vechtlust te herwinnen, maar is getekend door alle hardheid en negatieve ervaringen uit deze tijd. De ontmoeting met een christin brengt hierin geen verandering; alle liefde stuit af op zijn diepgewortelde haat. Als hij hoort dat zijn zoon, geboren uit een vorige relatie, nog leeft, vat hij het plan op om met hem naar Germania terug te keren.

Een klein probleem vormt de vrouw die zijn zoon sinds enkele maanden opvoedt. Haar naam is Rizpah, een weduwe, die haar eigen zoon op zeer jonge leeftijd verloren heeft.

Dit kleine obstakel blijkt niet zo snel uit de weg te ruimen; zij weigert hardnekkig afstand te doen van het kind. Met haar als overtollige ballast besluit hij dan toch naar Germania te vertrekken. Tot overmaat van ramp trekt er ook nog een Romeinse soldaat met de naam Theofilus mee. Hij heeft eveneens Germania als reisdoel om daar het Evangelie te brengen. De diepgewortelde haat die Atretes heeft tegen alles wat Romeins is, doet de sfeer tijdens de reis geen goed.

In Germania aangekomen, worden ze overvallen door een groep krijgers. Rizpah wordt getroffen door een pijl en sterft. Op Theofilus' gebed komt ze weer tot leven, waardoor Atretes tot inkeer komt en zich tot het christendom bekeert. In Germania slaat het welkom al snel om in haat als blijkt dat Atretes de voorouder- en afgodverering vaarwel gezegd heeft. Uit alle macht worden de duistere machten aangeroepen om de macht van de christelijke God te breken. Na een lange strijd ontstaat een christelijke gemeente.

Diepgang
Ik was benieuwd naar deze mengeling van historie, liefde en geloof en door een zekere mate van spanning vormen de 543 bladzijden geen belemmering. Toch blijft echte diepgang uit, zowel wat het historische decor als de romanfiguren betreft. De laatsten blijven papieren mensen, ze komen niet echt tot leven. Het is echt jammer dat ze volgens een voorspelbaar stramien zijn opgezet: de man is een robuust, individualistisch, machotype dat iedereen van zich afstoot.

De vrouw is een type dat zo knap is dat ze door iedereen nagezien wordt, met haast breekbare botten en een onuitroeibaar moederinstinct. Juist die tegenpolen vormen, hoe kan het anders, aan het eind de ideale combinatie.

Het beschreven geloofsleven van de romanfiguren roept ook vraagtekens bij me op. Hoewel de aanwezigheid van liefde, verdraagzaamheid en vergevingsgezindheid als christelijke deugden een positief aspect van de roman vormt, overheerst bij mij toch de indruk van een overschot aan wonderen en geloofsheldendaden. Ik noem er enkele: Rizpah staat op uit de doden. De dodelijke wond is op datzelfde moment totaal verdwenen om plaats te maken voor nieuwe, roze huid. Gelijk na de bekering van Atretes wordt hij gedoopt en verbindt Theofilus Rizpah en Atretes in het huwelijk. Er is haast bij. Als Rizpah en Theofilus in Germania aankomen, spreken en verstaan ze Germaans; ze bezitten de gave der talen. Als Rizpah als heks veroordeeld wordt tot het moeras, is ze lopend over het moeras te zien met naast haar een man, groot, krachtig en blinkend.

Voorspelbaar
De overvloed aan wonderen doet afbreuk aan de geloofwaardigheid van de roman. Snelheid en veelheid ruiken naar goedkoop effectbejag en dat gaat ten koste van de echtheid. Hoewel ik de positieve aspecten niet onder tafel wil schuiven, doet de voorspelbaarheid me ten slotte mijn beginvraag zo beantwoorden: deze roman is maar een mager opstapje naar de betere roman. En daar verandert de christelijke thematiek niets aan.



1 . Een rode draad
Francine Rivers
Uitgeverij: Kok Voorhoeve, Kampen, 1998
Pagina's: 400
Dit boek bestellen bij Boekwinkeltjes.nl (tweedehands)...

of zoek bij: fakkel.nl | ichthusboekhandel.nl | goedhartboeken.nl

Als Sierra Madrid zich in het dagboek van haar overgrootmoeder Mary Kathryn McMurray verdiept, ontdekt ze een rode draad in beide levens die alle gebeurtenissen met elkaar lijkt te verbinden...



RECENSIE
Reformatorisch Dagblad
Recensie door P. J. Vergunst - 23 september 1998

Van Hadassa naar Sierra

Twee boeken waarin het joodse meisje Hadassa de hoofdpersoon is, maakten van Francine Rivers een in de gereformeerde gezindte bekend schrijfster. "Een rode draad", nu in vertaling verschenen, is een heel ander boek van "een van Amerika's meest geliefde romanschrijfsters".

Sierra Madrid is getrouwd met Alex, zoon van een katholieke, Mexicaanse gastarbeider. Als hij zich in zijn werk stort en een baan in het verre Los Angeles accepteert, is de kiem voor de verwijdering van zijn vrouw gelegd. De beschrijving van dit deel van de roman, ongeveer de eerste honderd bladzijden, is erg clichématig, en daarom niet het meest boeiende deel.

De tekening van de karakters wint aan diepte nadat Alex een echtscheiding heeft aangevraagd en Sierra met haar twee kinderen alleen is komen te staan. In deze periode leert ze zien wie ze zelf is, zowel tegenover God als tegenover haar medemensen. Als een spiegel fungeert voor haar het ook historisch interessante dagboek van haar overgrootmoeder, die 130 jaar eerder haar man tijdens de trek naar het westen van Amerika moest volgen. Rivers sluit wanneer Sierra naar Los Angeles verhuisd is, elk hoofdstuk af met een aantal bladzijden uit dit aangrijpende dagboek. Er blijkt een rode draad te zijn die het leven van Sierra met dat van haar overgrootmoeder verbindt.

Bergrede
Deze roman is een uitwerking van de woorden uit de Bergrede eerst het Koninkrijk Gods te zoeken, waarna alle dingen toegeworpen worden: Alex en Sierra vinden elkaar opnieuw, na tweezijdige schuldbelijdenis. Het is de context van een Amerikaanse kerk waarbinnen het leven van Sierra opnieuw structuur krijgt, in veel dingen afwijkend van de Nederlandse situatie.

www.vergadering.nu