Home > Opname in de Bijbel | Geen opname? | Israel terzijde gesteld? | FAQ | J.N. Darby

Geen opname?
Geen opname vóór de grote verdrukking?

Een artikel van Brian J. Hennessy

Op de website van Christenen voor Israel... verscheen in januari 2011 een artikel (zie evt. onderaan) van Brian J. Hennessy waarin de opname sterk veroordeeld wordt vanwege het door hem vermeende idee dat christenen daarmee zouden willen ontsnappen aan de verdrukkingen waar Israel wél doorheen moet.
Maar is dit verhaal wel een juiste weergave van de leer van de opname? En geeft het wel juist weer wat er allemaal te gebeuren staat? En is er echt wel sprake van een in de steek laten? We bespreken hier de non-argumentaties die in het artikel genoemd worden.

Ontkenning
De opname voor de grote verdrukking wordt ontkend, en zelfs misleidend genoemd, en dat zonder dat men er een alternatief voor heeft. Want wat is dán het alternatief? Een opname na de verdrukking? Dus tijdens de wederkomst? Geen woord zegt men daarover. M.i. is dat ook niet goed voor te stellen. Bovendien komen we dan in conflict met allerlei teksten, bijv. Openbaring 19. Men meent soms ook dat de Gemeente samen met Israel een toekomst op aarde heeft. Men heeft geen oog voor de hemelse bestemming van de Gemeente als Lichaam van Christus. En inderdaad wordt de opname van de Gemeente in de Bijbel een verborgenheid genoemd (in 1Th4), maar die moet je dan wel willen ontdekken. Overigens... een opname zal er sowieso zijn: voor, in het midden, of aan het eind van de grote verdrukking. Erover strijden met andere christenen is natuurlijk niet nodig, maar we moeten wel alle bijbelse gegevens op een rij laten staan en niet delen ervan verontachtzamen of verzwijgen.
En zij die zeggen dat het al zo vaak gezegd is dat de Heer elk moment kan komen, moeten 2 Petr.3:4 nog maar eens lezen, want zij zeggen exact waar Petrus het hier over heeft: alles blijft zoals het van het begin der schepping is geweest.

Ontsnappen
Wel begrijpelijk is de gedachte die soms al snel opkomt van een willen ontsnappen, er tussenuit knijpen, want wie wil er nu verdrukking ondergaan? Maar dat is het punt dus helemaal niet. Het gaat dan in feite om de onvolledige uitleg die men erbij geeft. Een negatieve voorstelling is immers snel gemaakt als allerlei feiten verzwegen worden.

Is Israel alleen?
Het is bijzonder jammer dat er in dit artikel een geheel verkeerde voorstelling gegeven wordt van de mensen die op bijbelse gronden(!) in een opname vóór de grote verdrukking geloven. Men stelt het voor alsof een uitzien naar een direct mogelijke opname ons zou verhinderen om Israel lief te hebben. Ook zou het ons verhinderen om ons actief voor Israel in te zetten als de grote verdrukking zich aandient. Maar dat is natuurlijk helemaal niet het geval. 
Integendeel!! Als "opname-gelover" ben ik net zo betrokken met het volk Israel als welke liefhebber van Gods volk dan ook. De gedachte dat we Israel alleen achterlaten en hen de kastanjes uit het vuur laten slepen, is echt grote onzin. Sorry, deze steen moet even door de ruit. Blijkbaar is die nodig. Want het is niet waar dat ik, ik vat het nu maar even heel persoonlijk op, dat ik Israel alleen laat. Ik voel mij hierdoor zeer miskend.

De clou
Want hoe ziet de werkelijkheid er echt uit? De bijbelse realiteit, en dat is de kern van het hele verhaal, is dat wij juist dan in een positie gaan komen, waarin wij, samen met de Heer(!), Israel vanuit de hemelse gewesten, pas echt zullen kunnen helpen. God gaat zijn volk bewaren in die tijd: 

Haast je, volken rondom, verzamel je. – O HEER, zend dan Uw legermacht daarheen! – Laat de volken aantreden, laat ze optrekken naar de vallei van Josafat, daar zal Ik mijn oordeel over hen vellen. De HEER brult vanaf de Sion, Hij gromt vanuit Jeruzalem, zodat hemel en aarde beven. Maar voor zijn volk is de HEER een toevlucht, Israël biedt Hij bescherming.
Joel 4:11,12,16 (NBV)

En God zal in die tijd ook nog voorzien in hulp op aarde. Daar zijn de 144.000 getuigen, en 2 heel speciale getuigen. Openbaring 6 t/m 19 geeft een duidelijke en doorlopende beschrijving hoe God zijn volk gaat bewaren. Er is geen sprake van een alleen laten.

Wees voorbereid
Overigens zou ik iedere wedergeboren christen willen aanraden om er toch maar vooral wel rekening mee houden om voor de 'grote verdrukking' weggenomen te worden. Ook al geloof je het niet. Want anders sta je zo raar te kijken als jouw taak dan ineens een heel andere blijkt te zijn dan je dacht :-)
Dus je hoeft het niet te geloven, maar houd er rekening mee dat je straks niet meer hier beneden bent, en dat je alles vanuit een iets hoger perspectief gaat meemaken. En dan zul je er pas echt werk mee krijgen. Want onze Messias gaat zijn volk niet alleen laten in de Grote Verdrukking zoals die zich van Openbaring 6 tot 19 gaat uitrollen. Wij, Zijn lichaam, zullen samen met het Hoofd meewerken en meestrijden voor Zijn volk Israel. 

Reacties onder dit artikel

De reacties bij dit artikel zijn inmiddels helaas verdwenen.
Maar hier volgen mijn eigen bewaarde reacties (en nu enigszins bijgewerkt), waarin ik de profetische gebeurtenissen op een rij tracht te zetten.

1. Er is geen conflict met het christen-zionisme
#5 door Harry Sleijster zondag, 23 januari 2011 16:53
De leer van de opname is niet in conflict met het zionisme. In dit artikel wordt er echter een karikatuur van gemaakt. Een gevoelsargument als "wie zou daar bij willen zijn" zou moeten aantonen dat de opname een (onjuist) verlangen is. Feitelijk draait het hele artikel om dit (gevoels)argument. Maar dit soort gevoelsargumenten tellen niet. Duidelijke bijbelteksten moeten de doorslag geven. En dat doen ze ook, maar dan pro-opname.

2. Vervangingsleer
Er wordt gesuggereerd dat de leer van de opname ook een vervangingsleer is. Maar de leer van de opname vóór de 'grote verdrukking' heeft niets van doen met de vervangingsleer, want God gaat in deze bijbelse opnameleer gewoon Zijn weg met het Joodse volk, ook nu in deze tijd, vóórdat de opname plaatsvindt.
De leer van de opname vervangt niet Israel door de kerk, maar ziet ze juist beide naast elkaar. De schrijver van dit artikel is blijkbaar in die (kerkelijke) vervangingsleer opgevoed, maar toont dat hij geen juist beeld heeft van de argumenten van de leer van de opname. 
 
3. Opname nadelig voor Israel?
De opname wordt beschreven als een in de steek laten van Israel, verraden zelfs. Maar dat is het natuurlijk helemaal niet. Als wij na de opname met Christus zijn, is dat óók met het volk Israel zijn. Immers, ook Christus verraadt Zijn volk niet als Hij hen vanuit de hemel helpt !! 
Hier zit het kromme van de redenering, want gedurende de 1260 dagen (of 7 jaar), wanneer wij dus één met Christus in de hemel zijn, zullen wij Israel des te meer liefhebben en des te meer kunnen helpen. Want juist de hémelse legerscharen gaan dan de overwinning behalen. Dat toont Openbaring 6-19. Op aarde heeft men niets in te brengen in die tijd. Niet als persoon en niet als kerk.

Het punt waar het mij in dit artikel om gaat, is dat niet onze gevoelens van sympathie of antipathie, maar de Bijbel zelf en de profetieën moeten bepalen hoe het zal gaan! Niet van belang zijn de redeneringen over wat wij wel of niet aardig en eerlijk vinden. 

4. 2 Thessalonika 2: opname - afval - tempel
#7 door Harry Sleijster zondag, 23 januari 2011 18:41
2Th.2 zegt dat eerst de afval moet komen, en de antichrist in de tempel moet zitten. En wat die afval tegenhoudt moet weggenomen worden. Het staat er een beetje cryptisch, maar het lijkt te betekenen dat na 'de wegneming' de afval en de antichrist zal komen. Dit is de algemeen aanvaarde uitleg. Maar misschien zou je het ook zo kunnen uitleggen, dat die wegneming ná de openbaring van de antichrist in de tempel zal plaatsvinden. Maar ook in dit geval resten er nog steeds 1260 dagen van regering van de antichrist. 
In feite is ook in deze uitleg het gaan zitten in de tempel van de antichrist (en daarna de wegneming) het begin van de grote verdrukking in Openb.11:2v.

Wat Matt.24 betreft: er kunnen in de loop van de afgelopen eeuwen al best voorvervullingen geweest zijn, maar de definitieve vervulling komt er spoedig aan. Hoe we ook over de opname denken.
Wat het betoog van Hennessy betreft: hij noemt enkele 'nadelige' zaken, die dus helemaal niet nadelig blijken zijn, maar zelfs voordelig, zoals ik hierboven probeerde aan te tonen.

5. Volgorde
#9 door Harry Sleijster zondag, 23 januari 2011 21:37
Wie EN wat tegenhoudt zouden de Gemeente en de Heilige Geest (in haar) kunnen zijn. Maar glashelder is de volgorde m.i. niet. Het kan beide zijn. Maar het is altijd makkelijk dingen te ontkennen en dan geen verklaring te geven. Dat gebeurt helaas veel in forums.
 
6. Dag noch uur bekend
Die 1260 dagen zijn m.i. dán op dat moment, dus in die tijd, 'duidelijk' te herkennen. Daniel gaf dat ook al 'exact' aan: in de helft van een jaarweek (7 jaar) (Dan.9:27), dan stopt het offer in de tempel; en dan gaat het verder, 2Th.2 past hier bijna naadloos bij aan. 
De vraag is dan ook: op welk tijdstip duidt: "niemand kent dag noch uur". M.i. duidt dat op nu, op deze tijd, op ons. Maar dán komt er een tijd dat 70e jaarweek, of misschien de laatste drieënhalve jaarweek, zich haarscherp zal gaan ontvouwen voor de 'verstandigen' die dan leven (lees Dan.12). 

7. Wel of niet vervuld?
Wat betreft Matt.24 zijn er toch echt veel profetieën niet vervuld. Wel kun je zeggen dat ze al een 'voorvervulling' hebben gehad. Vers 24-28 zijn niet vervuld, want die GROTE verdrukking komt nog. Voor deze speciale periode zie ook Openb.7:14 (dezen komen uit de grote verdrukking). Maar soms heet het iets anders: in Jer.30:7 heet het: de tijd van benauwdheid voor Jakob; in Dan.12:1 heet het: de tijd van benauwdheid; in Dan.8:19 heet het: de gramschap; in Dan.9:27 komt een gruwelijke vleugel van verwoesting; in Openb.3:14 heet het: de ure der verzoeking over de hele aarde. Allemaal toekomstig dus. Maar het komt eraan! Dus oke, dag en uur kennen we niet, maar toch... de tekenen worden steeds duidelijker. Let bijv. eens op www.vergadering.nu op de eindtijdstudies van Frank Ouweneel. Hij geeft elk jaar veel concrete aanwijzingen.

8. Dag en uur
Wat betreft "dag en uur" is er meer te zeggen: als immers de Bijbelse feesten als het Bazuinenfeest en Grote Verzoendag en Loofhuttenfeest ook precies op de dag uitkomen - net als Pasen en Pinksteren op de dag en uur vervuld werden - dan zou de Opname kunnen plaats vinden op het Bazuinenfeest. Aangezien dat het enige feest is dat op de 1e van de nieuwe maan begint, is de dag en het uur niet bekend :-)
Meer hierover in mijn mailing van 1 april 2015...
En lees het boek WakeUp!...

9. Einde van de wereld?
#11 door Harry Sleijster maandag, 24 januari 2011 09:17
Het draait in het artikel wellicht ook te veel om bepaalde details. Zoals dat nu bijv. "het ophouden van de geschiedenis" wordt genoemd. Want na de opname, welke alle christenen op een of andere wijze wel verwachten, gaat de geschiedenis gewoon door. Eerst met 7 jaar, maar de eerste helft van 'de week' zouden we nog heel goed mee kunnen maken. Maar de echte grote verdrukking duurt 3 1/2 jaar (Openb.11-19); en daarna is de scheiding van de schapen en de bokken (Mt.25), en vervolgens begint het 1000-jarig vrederijk, enz. Wij zullen bij de wederkomst in Op.19:14 aanwezig zijn, en Hem volgen vanuit de hemel.
Nee, dit is dus helemaal geen 'wishful thinking'. Het Oude en Nieuwe Testament staan immers vol van de glorieuze toekomst van het volk Israel in het rijk van de Messias.
 

Naschrift

In de steek laten?
In de kerk en in Israel is een gelovig deel. Samen is dat de Gemeente van Christus. Ook is er een ongelovig deel in Gods volk en in de kerken. Bij de opname zullen de gelovigen worden opgenomen. De ongelovige kerk en het ongelovige deel van Israel zullen in de daarop volgende grote verdrukking geoordeeld en gelouterd worden. Hier wordt dus niemand in de steek gelaten. Zo is Gods raad en de vervulling van de profetieën.

De opname vóór de grote verdrukking van 3½ jaar (in Openbaring: 1260 dagen) kan dus heel goed gecombineerd worden met ons ingeënt zijn in 'de olijfboom' Israel. En onze nauwe verbondenheid met het nog niet in de Messias gelovende deel van het volk Israel blijft. Ook in de grote verdrukking, waarin wij immers met de Heer vanuit de hemel de strijd tegen de vijanden rondom Israel zullen meemaken en voeren.
Hiermee is tevens verklaard dat veel aversie tegen de leer van de opname vóór de grote verdrukking volkomen misplaatst is, want dat blijkt volledig gebaseerd op onjuiste gevoelens, dat wij anderen in de steek willen laten..

Verder wil ik nogmaals benadrukken dat de Bijbel zegt dat niet Israel door God verdrukt zal worden. Ja, wél door de volken. Daar zullen ze wellicht nog heel veel van gaan lijden. Maar juist daarin wordt Israel zeer goed door God bewaard. De volken daarentegen die Israel aanvallen zullen grotendeels vernietigd worden. Dit verschil wordt soms niet goed door uitleggers onderkend en verwoord, waardoor de verdrukking gezien wordt als Gods straf voor Israel. Het tegenovergestelde is echter waar.

Haast je, volken rondom, verzamel je. – O HEER, zend dan Uw legermacht daarheen! – Laat de volken aantreden, laat ze optrekken naar de vallei van Josafat, daar zal Ik mijn oordeel over hen vellen. De HEER brult vanaf de Sion, Hij gromt vanuit Jeruzalem, zodat hemel en aarde beven. Maar voor zijn volk is de HEER een toevlucht, Israël biedt Hij bescherming. 
(Joel 4:11,12,16 - NBV)

NIEUW: Op 7 november 2016 voegde Kees Noorlander een reactie toe aan
                  het artikel van Hennessy:

Dit artikel bevat allerlei misplaatste aantijgingen aan het adres van zgn. “pre-trib” christenen, zij die geloven dat de opname van de gemeente vóórafgaat aan de grote verdrukking. Op een aantal is door anderen al ingegaan.

Wat de schrijver niet vermeldt, is dat er veel Messiaanse Joden zijn, die ook geloven in de opname vóór de grote verdrukking, zoals bijvoorbeeld: Michael A. Rydelnik, Maurice Sklar, Arnold Fruchtenbaum en vele anderen. De laatste heeft zelfs een aantal Messiaanse bijbelscholen (Ariel Ministries) opgericht in minstens 8 landen, waaronder Israël, die allemaal het pre-tribulationisme onderwijzen. Volgens Fruchtenbaum is het dispensationalisme het meest Joods van alle theologieën, en voor Messiasbelijdende Joden de beste theologie.

Een ander punt is dat sommige Joden wel door hebben dat de veranderde houding van christenen tot Joden juist te danken is aan de “darbistische” theologie. Bijvoorbeeld de Jood Philip P. Hallie in zijn boek “Opdat geen onschuldig bloed vergoten wordt”, of de Jood David Blog in zijn boek “Standing with Israel: Why Christians Support The Jewish State”.

Voor de pre-tribulationistische christen William E. Blackstone waren de lezingen van Darby in de jaren 1860 juist een enorme aansporing om zich in te spannen om mee te werken om een staat Israël in Palestina te vestigen en om Theodor Herzl hierbij te steunen. Blackstone staat dan ook in hoog aanzien in Israël.

Tenslotte, als we het toch moeten hebben over het “in de steek laten”, dit: Als Jezus straks terugkomt op de Olijfberg, dan zal Brian J. Hennessy het koninkrijk Gods mogen binnengaan. Maar zijn ongelovige familie zal dan helaas in de hel belanden (Matteüs 25), wat nog veel erger is dan de grote verdrukking. Maar de schrijver zal hen daardoor wel in de steek laten, om het in zijn eigen woorden aan te duiden. Beter is het om andersdenkenden in deze niet te demoniseren, maar om hier een liefdevolle en respectvolle theologische discussie over te houden.
Kees Noorlander

Lees ook dit belangrijke artikel, waarin in grote lijn wordt uitgelegd van waarom er eigenlijk een opname NODIG is:
           Gary Stearman: Waarom is er een opname van de Kerk?...

of deze over: Een deprimerend toekomstverhaal...

Of dit artikel in Charisma (okt. 2013) over de Kingdom Now-leer:
         "Kingdom Now"? Nee, later (pdf)...

Links naar vele artikelen: www.vergadering.nu/links-bijbelstudie.htm#opname

Hier is het vage en zelfs misleidende artikel op de website van Christenen voor Israel:

Dit is het artikel waarin de opname slechts op grond van gevoelsargumenten afgewezen wordt. Elke opname trouwens. Voor of na.
Hennessy ziet geen hemelse heiligen, maar alleen een eenwording van de Gemeente met Israel op aarde en daardoor alleen een deelhebben aan de zegeningen van het aardse vrederijk op aarde.

Christenzionisme en de opname

Door Brian J. Hennessy - 19 Januari 2011

Ik kom veel christenen tegen die het herstel van het Joodse volk in hun thuisland van harte bijvallen en die tegelijk de eindtijdtheorie aanhangen bekend onder de naam ‘opname van de gemeente vóór de grote verdrukking’. Deze leer gaat ervan uit dat Jezus eerst zal terugkeren als een “dief in de nacht” om de gemeente weg te rukken van de aarde, voorafgaand aan een hels terreur regiem onder een valse messias tijdens de laatste dagen. Daarna zal Jezus weer terugkomen met Zijn gemeente om elke satanische heerschappij op deze planeet te vernietigen en om het langverwachte messiaanse tijdperk in te luiden.

Maar hebben christenen die dit gezichtspunt aanhangen, overwogen - zoals ik uiteindelijk deed - dat dit onderwijs lijnrecht in gaat tegen het hart en de ziel van het christenzionisme?

Wie zou dat willen meemaken?
Als een jonge christen in de zeventiger jaren van de vorige eeuw, geloofde ook ik het onderwijs dat Jezus plotseling zou komen om Zijn kerk weg te halen vóór de regering van de antichrist. De profeet Daniël noemde dit “een tijd van grote benauwdheid, zoals er niet geweest is sinds er volken bestaan” (Daniël 12:1). Jeremia noemde het “een tijd van benauwdheid voor Jakob” (Jeremia 30:5-7). En Jezus zei: “Indien die dagen niet ingekort werden, zou geen vlees behouden worden” (Mattheus 24:22).

Nou, wie zou op aarde willen zijn om dit mee te maken als je verteld werd dat je het kon ontlopen? Toen de meest gerespecteerde christelijke leraars van het land zeiden dat ‘we met Jezus weg zouden vliegen’, wilde ik erbij zijn! Dit was echter voordat ik me bewust werd van de Joodse wortels van mijn geloof. In dit bewustwordingsproces kwam ik er achter dat God de Joden niet verworpen had, zoals we geleerd hadden met de ‘vervangingsleer’ (de kerk heeft de plaats van Israël ingenomen).

Inderdaad is God nu bezig met de Joden in hun nationale thuisland opnieuw te vestigen, zoals al de profeten voorzegden. Het duurde niet lang voordat mijn vrouw en ik fervente christenzionisten werden, die voor Israël en het Joodse volk gingen bidden, pro-Israëlbijeenkomsten bezochten, brieven schreven naar kranten die de waarheid over Israël geweld aandeden, het Joodse volk bemoedigden, andere christenen onderwezen over Gods herstelplan voor de Joden en bijdroegen aan elke bediening die Israël steunde.

Spanning
Midden in dit zionistische bewustwordingsproces ontdekte ik in mijn geest een groeiende spanning als het over de ‘opname’ ging. Het duurde niet zo heel erg lang tot ik doorhad waar de schoen wrong. Tijdens bijna elke pro-Israëlbijeenkomst was er wel een tijd van publiekelijk schuld belijden dat we onze rug - en vaak onze wapens - naar de Joden gekeerd hadden. We proclameerden luid: ‘Wij zullen jullie nooit weer in de steek laten’, zowel door niet te zwijgen in tijden van vervolging, zoals zo velen deden tijdens de Holocaust, als door ons niet van de Joden te distantiëren in het aanvaarden van de vervangingsleer.

Maar waren we door de leer van de ‘opname’ eigenlijk niet bezig te plannen hen wèl in de steek te laten in een tijd waarin Israël en de Joden ons het hardst nodig zullen hebben? Erger nog, we jubelen triomfantelijk over ons ‘verlossend vertrek’ zonder een woord van verontschuldiging aan onze Joodse vrienden. Wat moeten de Joden wel niet denken? Zonder twijfel zijn ze dankbaar voor onze tegenwoordige steun, maar ik ben er zeker van dat ze niet hun adem zullen inhouden, wachtend op ons als het noodlot toeslaat.

Wat is er toch verkeerd bij ons? Hebben we niets geleerd van de keren dat we onze broeders verraden hebben in het verleden? Zijn we alleen maar enthousiaste toejuichers van Israël zolang de lucht helder is, maar als donkere wolken zich samen pakken, gaan we dan uitkijken naar de ‘opname bus’ die ons zo gauw mogelijk hier vandaan meeneemt? En als onze liefde zo voorwaardelijk is, wat zegt dat dan over onze boodschap van Gods eeuwige liefde voor Israël?

Jarenlang hebben we Jesaja 40:1,2 aangehaald: “Troost, troost mijn volk, zegt uw God. Spreekt tot het hart van Jeruzalem, roept het toe, dat zijn lijdenstijd volbracht is, dat zijn ongerechtigheid geboet is, dat het uit de hand des HEREN dubbel ontvangen heeft voor al zijn zonden.” Geloven we dat of niet?

Als we dit geloven, dan moeten we ophouden met de Joden te vertellen dat zij de ultieme Holocaust alleen tegemoet gaan. Liever zouden we hen telkens weer opnieuw moeten vertellen dat God met Zijn uitverkoren volk zal zijn, zowel Joden als christenen, dat Hij ons beide beschermt en voor ons voorziet gedurende de komende verdrukking. En dat Hij ons er uiteindelijk uit verlossen zal en onze vijanden zal vernietigen in de Dag van Zijn wraak, zo zeker als Hij het leger van farao verdronk. Dit is het wat Jezus en alle profeten en apostelen hebben voorzegd. Lees Daniël 12:1; Jeremia 30:1-11; Jesaja 52:7-12; Joël 3:14-17; 1 Petrus 1:5; Mattheus 24:22, 29-31; Openbaring 12:14.

Maar nog, hoe kunnen christenen die openlijk zeggen onopgeefbaar liefde voor Israël te hebben er zo klaar voor zijn Israël ‘in een oogwenk’ achter te laten via een ‘opname vóór de grote verdrukking’?

Misvatting
Ik denk dat het probleem zit in een diep vastzittende christelijke misvatting dat God twee onderscheiden schaapskudden heeft, namelijk de Kerk en Israël. Deze veronderstelling van twee gescheiden uitverkoren volken, ook bekend als ‘geestelijk Israël en fysiek Israël’, kan terugherleid worden tot het onderwijs van John Nelson Darby, de man die het meest verantwoordelijk is voor het ontwikkelen van de leer van de opname. Darby ontwikkelde zijn theologie zo omstreeks 1830, maar het verspreidde zich pas aan het begin van de twintigste eeuw toen de Scofield Reference Bible het in zijn commentaar opnam.

Darby, bekend als de ‘vader van het dispensionalisme’, geloofde dat God met de mensheid op verschillende manieren gehandeld heeft, afhankelijk van verschillende tijdsperioden of bedelingen. Christenen behoren tot de laatste bedeling, een tijdsperiode van genade, en zij worden beschouwd als Gods ‘hemelse volk’. Maar de nakomelingen van Abraham - ten minste zij die vóór Jezus leefden, plus degenen die Hem niet als Messias aanvaarden - behoren tot de bedeling van de wet, en behoren tot Gods ‘aardse volk’.

Hoewel Darby leerde dat de Kerk en Israël altijd gescheiden zouden blijven, geloofde hij dat beide groepen parallelle rollen in Gods verlossingsplan vervullen, en dienovereenkomstig ook parallelle erfenissen zullen ontvangen. Dat betekent dat hij niet leerde dat de Joden alle rechten ontnomen waren door de Kerk, zoals in de vervangingstheologie. Hij zag ook de Kerk niet als een voortzetting van, of een ‘op hoger plan brengen’ van Israël.

Met betrekking tot de laatste dagen zag Darby in de Schrift dat Israël inderdaad teruggebracht zou worden naar zijn land (dus hierin was hij een christenzionist). En dat de antichrist het dagelijkse offer zou stopzetten en de tempel zou ontheiligen door daar “een gruwel die verwoesting brengt”, op te richten in het heilige der heiligen (Daniël 12:11). Maar omdat toen Israël nog niet als staat in aanzijn geroepen was en er helemaal geen tempel met offers bestond, concludeerde hij dat nadat de Joden hun staat uitgeroepen zouden hebben, God wel de bedeling van de Mozaïsche wet moest laten terugkeren.

Dat schiep echter een probleem, want de wereld leefde nu in de bedeling van de genade. Darby’s oplossing was toen, dat hij leerde dat God de christenen zou wegnemen voordat Hij de bedeling van de wet weer zou laten intreden vlak voor de grote verdrukking. Vandaar de opname van de gemeente. Als eenmaal het kwaad in deze wereld door God vernietigd was, dan zouden de christenen in getransformeerde lichamen een glorierijke erfenis ontvangen in het hemelse Jeruzalem. En de Joden zouden een tijd van bovennatuurlijke vrede en voorspoed genieten in de aardse, fysieke stad Jeruzalem.

Struikelblok
Het is voor de hand liggend dat Darby’s theologie een enorm struikelblok vormt voor christenen die oprecht niet aflatende steun voor Israël willen promoten. Want als christenzionisme iets voorstelt, dan is het wel een diepe emotionele en geestelijke identificatie met Israël en het Joodse volk, een vereenzelviging die verder gaat dan theologie of rationalisering. Door het geloof in de Jood Jezus verstaan we op het niveau van ons hart, zelfs als we niet Joods zijn, dat we op een of andere manier deel uitmaken van deze unieke familie van Abraham. Zo dat we als we lezen, “Indien jullie nu Christus toebehoren, dan zijn jullie nageslacht van Abraham, en naar de beloften, erfgenamen,” (Galaten 3:29), we in ons hart ‘Amen!’ zeggen. Het kan je niet onverschillig laten.

Om die reden kunnen we geen achterdeur voor ontsnapping openhouden als we vierkant achter Israël gaan staan, zoals we beloofd hebben. Hun strijd is onze strijd. Wij moeten om hen heen staan, niet als bewonderaars, maar als familie. Het doet er niet toe dat de meerderheid van de Joden ons niet erkent of accepteert als mishpocha. Wij weten dat het zo is! Daarom moeten we in geloof handelen en geloven dat ons belang er mee gemoeid is: we zullen alleen delen in de zegeningen van Israël als we niet voortijdig afhaken. We moeten voor de lange termijn ons er voor inzetten. We moeten met de Joden één zijn, kome wat er van komt, en vertrouwen dat we ons met hen zullen verheugen over de glorieuze verlossing die onze God beloofd heeft.

De schrijver is de auteur van ‘Valley of the Steepless: How Jesus saved us from Christianity’.

Bron: http://christenenvoorisrael.nl/2011/01/christenzionisme-en-de-opname/

Dit artikel van Brian J. Hennessy verscheen in juni 2010 in The Jerusalem Post Christian Edition

(Mijn reactie op diverse details staan hierboven, boven het artikel)

Neverbesilent

Ook bij Neverbesilent wil men niets weten van een opname vóór de Grote Verdrukking. En zelfs wil men niet weten van een komende Grote Verdrukking. Die zou reeds plaatsgevonden hebben, nl. in 1938-1945... Lees meer hierover op http://vergadering.nu/boekrepko-kom-niet-aan-de-hel.htm (onder de recensies).

Tim LaHay - De Here tegemoet 

Tim LaHay beschrijft in zijn boek "De Here tegemoet" (recensie, klik hier...) de bezwaren tegen een opname ná de grote verdrukking (pag.135-145):

1. We worden behouden - verlost, bewaard - voor de komende toorn. Dit kan niet anders betekenen dan dat we ervoor bewaard worden.
Rm5:9   - wij zullen behouden worden voor de toorn
1Th1:10 - Jezus, die ons redt van de komende toorn
1Th5:9  - God heeft ons niet bestemd tot toorn
Op3:10 - ik zal u bewaren voor de ure der verzoeking (=gr.verdr) die ... komen zal
Dan.7 De 70e week gaat over: Israel, uw volk, uw stad, niet over de kerk.

Worden we ná de verdrukking opgenomen? Dan is dat een nog groter wonder dan de opname vóór de verdrukking, want er blijft niemand over (Op7:9-17; 13:15; 20:4).

2. De opname ná de verdrukking wordt door de aanhangers gebagatelliseerd, genegeerd en niet besproken. Het onderscheid tussen opname en in grote heerlijkheid terugkomen is evident maar wordt genegeerd.

3. Er is geen tijd (of slechts zeer korte tijd) voor de openbaring voor de rechterstoel en de bruiloft van het Lam.
Rm.14:10  - wij zullen allen voor de rechterstoel geopenbaard worden 
2Ko.5:10   - wij allen moeten voor de rechterstoel van Christus geopenbaard worden
1Ko3:9-15 - ieders werk zal openbaar worden... schade lijden als door vuur heen
1Ko.4:5    - de Heer komt... en zal wat duister is aan het licht brengen
Op.19:7-9 - de bruiloft van het Lam is gekomen en zijn vrouw heeft zich gereed gemaakt

Soms plaatsen zij toch een lange tijd tussen opname ná en de verschijning, maar wat is dan het verschil?

4. Opname ná de grote verdrukking betekent dat we slechts een zeer korte tijd in de hemel, in het Vaderhuis, zullen kunnen zijn. (Jh.14:1-3). 

5. Er is geen reden voor verdrukking voor ons. Het is de tijd van benauwdheid voor Jakob.
Op.7:4 het zijn Joodse getuigen
Op.11 het is een Joodse tempel en het is in Jeruzalem

6. Opname ná de verdrukking heeft geen verklaring waarom de gemeente vaak voorkomt in Op.1-3 en niet meer in Op.5-18.

7. Weg is de gelukkige hoop en het uitzien naar Jezus' komst. Dat wordt veranderd in een uitzien naar de grote verdrukking.

8. Gevolg is dat men Openbaring gaat vergeestelijken, veel zou niet letterlijk zijn. Ze willen niet meer weten wat er staat te gebeuren. Veelgehoorde uitspraak is dan: We zien het wel.

9. Openb.20, het 1000-jarig rijk is (vaak) wel letterlijk, maar Op.6-19 zou het niet zijn, of maar half.

10. Er zijn 15 voor de ná-opname-uitleggers niet uit te leggen verschillen als er geen ruime tijdsruimte is tussen opname en wederkomst:
    Opname in de lucht - Verschijning in heerlijkheid
1. in de lucht voor de zijnen - naar de aarde met de  zijnen
2. alle christenen opgenomen - niemand opgenomen
3. naar het vaderhuis - naar de aarde, we krijgen het vaderhuis niet te zien
4. geen oordeel op aarde - oordeel over bewoners van de aarde
5. naar de hemel - oprichting van koninkrijk op aarde
6. elk moment te verwachten - dit moet nog 7 jaar duren
7. er zijn geen tekenen - er zijn veel tekenen
8. alleen voor gelovigen - gaat alle mensen aan
9. uitzien naar een tijd van vreugde - uitzien naar tijd van rouw
10. vóór de dag van de toorn - onmiddelijk na de verdrukking (Mt.24:29-35)
11. satan niet genoemd - satan gebonden in de afgrond 1000 jaar
12. de rechterstoel van Christus - er is geen tijd of plaats voor rechterstoel
13. de bruiloft van het Lam in de hemel - de bruid daalt direct met Christus neer
14. al de zijnen zien Hem - elk oog zal Hem zien
15. de verdrukking begint - de verdrukking eindigt en het vrederijk begint

Er zijn dus 2 geheel verschillende gebeurtenissen beschreven. Ze kunnen onmogelijk tegelijk plaatsvinden. Er moet zoveel gebeuren dat er een flinke periode tussen moet zitten. Vele verdrukkingen moeten nog plaatsvinden, maar de opname van de gemeente kan vandaag al plaatsvinden.

11. Als aan het eind van de verdrukking de gelovige mensen worden opgenomen, wie moeten dan de aarde bevolken? De gelovigen hebben verheerlijkte hemelse lichamen gekregen. Maar zij die de schapen genoemd worden, zullen het koninkrijk beërven. Daar behoren ook toe zij die tijdens de grote verdrukking tot geloof gekomen zijn en volhard hebben tot het einde. Zij hebben geen verheerlijkt lichaam ontvangen en zullen het vrederijk op aarde bevolken.

Home > Opname in de Bijbel | Geen opname? | Israel terzijde gesteld? | FAQ | J.N. Darby