www.vergadering.nu De Leesmap www.vergadering.nu


 

Uit: EO-Visie, week 29
15 - 21 juli 2001

Jong en christen

'Zuster' in de Vergadering

,,Als ik nu voor het eerst in aanraking zou komen met christenen en ik kwam tot geloof, zou ik me denk ik ook thuisvoelen in mijn Vergadering," zegt Marianne de Jager (17) uit Heteren. De communicatiestudente voelt zich in haar gemeente als een vis in het water en sinds kort is het geloof voor haar ook echt gaan leven.

Mariannes ouders namen haar al toen ze jong was mee naar de diensten van de Vergadering van
Marianne Gelovigen. Eerst in Drenthe, later in Zeeland en nu is de familie dus weer meer in het centrum van Nederland gaan wonen. ,,Voor mij persoonlijk is de Vergadering een gemeente waar ik me thuisvoel. Ik word daar gestimuleerd op geloofsgebied. Maar dat hoeft niet voor iedereen te gelden. Ik ben er natuurlijk in opgegroeid. In de ene kerk kan het geloof van een bepaald persoon beter tot bloei komen dan in de andere."

Sinds ze in Heteren woont, is Marianne zich eigenlijk pas bewust bezig gaan houden met het geloof ,,De verhuizing viel samen met het eerste studiejaar van mijn HBO-opleiding Communicatie aan de Christelijke Hogeschool Ede (CHE). In mijn nieuwe gemeente is men behoorlijk open in de geloofsbeleving, waardoor het geloof ook voor mij meer begon te leven. Op school kwam ik in contact met veel andere christenen, allemaal in een nieuwe omgeving. Je praat over je geloof en bovendien krijg je op school bepaalde vakken, zoals ethiek, die je fundamenteel aan het denken zetten. Het bestaan van God werd vooral daardoor aannemelijker en cocreter".
Maar om daar achter te komen, hoef je geen lid te zijn van een 'Vergadering'... Ja hoor, Marianne zit er al bovenop. ,,Lid van de Vergadering, dat kan niet." 0 ja, een handelsmerk van de Vergadering is dat je officieel geen lid bent. Marianne: ,,Maar als je een maand niet komt, gaan mensen zich natuurlijk wel afvragen of het wel goed met je gaat. Het is beslist geen los/vast gemeenschap."
De Vergadering steekt op een geheel eigen manier in elkaar. Het is beter dat Marianne dat zelf uitlegt: ,,Je bent dus samen een gemeente, maar alleen de mannen voeren het woord, vrouwen niet. Dan is er verder elke zondagmorgen avondmaal. Elke dienst willen we zo herdenken dat de Here Jezus voor onze zonden aan het kruis is gestorven. Het avondmaal is dan eigenlijk een stap na de doop, maar op zich is het wel een 'logisch' gevolg. Wie gedoopt is, geeft daarmee te kennen ook bij Christus te horen. Vóór je de doop ontvangt, wordt er wel eerst met je gepraat. 'Stap je er niet zomaar in? Wat betekent het voor je?' En bij het avondmaal: 'Waarom wil je aan het avondmaal, heb je nagedacht over de betekenis?' Deze gesprekken dienen dan ook om je beter te leren kennen. Het is dus bij ons niet zo dat iedereen maar zomaar en automatisch deelneemt aan het avondmaal. Ik weet niet of dat overal zo is, maar in onze gemeente werkt het wel zo. Bij ons zijn ze ook niet zo druk bezig met allerlei uiterlijke kenmerken. Vroeger was dat wel meer in de Vergadering. Toen waren er veel regeltjes die van lieverlede gegroeid waren. Ik denk dat we in onze gemeente wat vrijer zijn. Maar niet zo van: Laat maar waaien, alles is wel prima."

Vrouwen
Plat gezegd laat men in de vergadering de Heilige Geest de ruimte om een van de bezoekers van een dienst een woord te geven wat hij dan deelt. Alleen: Vrouwen mogen niet spreken. Stoort Marianne zich daar niet aan? ,,Jawel, soms denk ik weleens: Vrouwen kunnen net zo goed iets goeds te zeggen hebben. Maar dat idee is heel onwennig, omdat het nog nooit gebeurd is. Ik zeg ook niet dat ik het er niet mee eens ben. Vrouwen moeten niet iets te zeggen krijgen in de gemeente omdat het tegenwoordig nu eenmaal in de maatschappij zo werkt. Dan wil ik eerst heel goed weten wat de Bijbel daar nu precies van zegt. En op zich heb ik zelf ook nooit het idee gehad dat ik heel graag iets wilde delen met de gemeente. Ook heb ik veel aan de liederen die je zingt. Daarin kun je heel veel van jezelf kwijt."

Marianne kwam, eenmaal op de CHE, in contact met studiegenoten uit allerlei 'richtingen'. Ze zag veel overeenkomsten. ,,Het was wel een eye-opener. Door de inhoud van de studie en de nieuwe gemeente werd de theorie werkelijkheid. Sinds geloven van een bijzaak steeds meer een persoonlijke zaak is, probeer ik meer en meer God bij alle gebieden in mijn leven te betrekken. Ja, bekering eigenlijk, hoewel ik dus altijd al gewoon naar de samenkomsten ging. Nu is het een belangrijke zaak voor me, die ook mij aangaat." Marianne denkt nu dan ook na over de doop. In de Vergadering gebeurt dat als je ongeveer volwassen bent en op eigen initiatief. De doop is als het ware ook een soort belijdenis."

Keuzes maken
Marianne is zich bewust van het waarom van bepaalde christelijke gewoonten. ,'Je weet waarom je op zondagmorgen niet uitslaapt. En doe je dat een keer wel, dan zit je dat ook niet lekker. Keuzes maken is moeilijk. Ik twijfel niet aan het bestaan van God en of het allemaal wel waar is, maar of ik er echt voor wil gaan. Je moet veel keuzes maken. De ene keus brengt je dichter bij God en de andere juist verder bij Hem vandaan. Die keuze lijkt soms veel aantrekkelijker. Kijk, ik zeg niet dat je helemaal niet mag uitgaan of zo. Maar als ik dan eens een avond uitga, denk ik: 'Had ik niet beter iemand kunnen bezoeken die dat nodig heeft'? Of dat je uitgaat en de volgende morgen in de vergadering te moe bent om er goed bij te zijn. Dat lijkt me ook niet Gods bedoeling."

Voel je eigenlijk bij het uitgaan een soort spanning: Vindt God het nu wel goed of niet?
,,Je moet je natuurlijk niet gaan bezatten, maar ik vind het best leuk om eens naar de disco te gaan of eens iets te gaan drinken in een cafeetje. Maar als ik het er om bepaalde redenen niet naar m'n zin heb, ga ik er wel uit. Als de sfeer 'laag' wordt en je hebt er echt niets aan, ga ik weg."

Begin je uitgaan minder leuk te vinden?
,,Ja. Uitgaan is voor veel jongeren een invulling van het bestaan. Tot woensdag praten ze over het afgelopen weekend en vanaf woensdag over het komende. Vroeger zocht ik ook wel iets in uitgaan, maar nu is het bijzaak geworden. Van invulling naar aanvulling."

Denk je dat dat te maken heeft met het feit dat je meer met je geloof bezig bent?
,,Dat denk ik wel ja. Je hebt er weinig aan als je niet eens een goed gesprek kunt voeren. Het is leeg. Ik moet de zin van het leven daar niet zoeken. Als je je geloof intenser gaat beleven, gaat er minder aantrekkingskracht uit van allerlei andere dingen. Maar het heeft die aantrekkingskracht nog wel."

Marcus Wisse

De Leesmap-index


 

www.vergadering.nu