www.vergadering.nu De Leesmap www.vergadering.nu

3 maart 2009 - Friesch Dagblad...

Onmogelijke oplossingen in Israël
Column Willem J. Ouweneel in het Friesch Dagblad

Het mag verbazing wekken dat juist ook de extreem-rechtse Avigdor Lieberman - de ‘Geert Wilders’ van Israël - van de inmiddels op twee na grootste politieke partij in Israël, Yisrael Beitenoe, onlangs pleitte voor de oprichting van een Palestijnse staat. Zijn motief is heel eenvoudig: alleen zo kan gegarandeerd blijven dat Israël zelf een Joods-zionistische staat blijft. 

Interessant genoeg zou hij ook enkele Israëlisch-Arabische regio’s willen overdragen aan de Palestijnse Autoriteit en daarvoor in de plaats grote Joodse nederzettingen op de Westbank willen annexeren. Dat is slim bekeken: door sterk Arabische regio’s op het Israëlisch grondgebied onder de Palestijnse Autoriteit te plaatsen, slaat Israël drie vliegen in één klap: ten eerste wordt het percentage Joden in Israël daardoor sterk verhoogd, ten tweede raakt Israël daarmee verlost van een mogelijke ‘vijfde colonne’ in eigen gelederen en ten derde is het annexeren van Joodse nederzettingen dan geen ordinaire landjepik meer, maar gewoon uitruil.




Tweede stem 

Heeft Lieberman gelijk, die voor twee staten is, een Joodse en een Palestijnse? Het is in ieder geval origineel: tot dusver zongen extreem-religieuze groeperingen in Israël - waarbij allerlei christelijke groeperingen graag de tweede stem zongen - dat de Israëli’s ‘recht’ hadden op het héle betwiste grondgebied, omdat God het in 1948 aan hen gegeven had. (Dat vinden ze trouwens niet allemaal: er zijn ook Joden én christenen die vinden dat Israël in ongeloof naar zijn land is teruggekeerd en dat pas de Messias het land aan zijn volk zal schenken.) 
Het voordeel van het tweestatenplan is, dat het overeenkomt met het oorspronkelijke verdelingsplan van de Verenigde Naties (1947) en dat het de meeste Palestijnen eindelijk het verlangen van hun hart zal geven. De nadelen zijn ook duidelijk: de Israëli’s hebben dan een staat heel dicht op hun huid zitten die door met name de Iraniërs tot de tanden toe bewapend kan worden. 

Zo lijkt het alleen maar des te gemakkelijker de Joden ‘de zee in’ te jagen - weet u hoe smal de strook Israëlisch grondgebied is tussen de zee en de groene demarcatielijn?. Je ziet het al vóór je: Iraanse raketten langs de grens. Hoe voorkom je dat, zonder Israël te verbieden eveneens kernraketten te hebben? Dat los je niet op met een cordon van VN-soldaten. 

Bovendien: hoe moet dat met de Westbank enerzijds en de Gazastrook anderzijds? Hoe maak je daar één staat van? En wat moet er met al die Joodse nederzettingen op de Westbank gebeuren? Zomaar annexeren? Zullen de Palestijnen dat pikken, zelfs als ze er Arabische regio’s voor terugkrijgen? En het moeilijkste probleem: wat moet er met Oost-Jeruzalem, met name de Tempelberg gebeuren? 

Het is wel begrijpelijk dat veel deskundigen om deze en andere redenen de tweestatenoplossing juist steeds minder een optie vinden. In dat geval is er nog maar één alternatief: één staat, en wel een Joods-Palestijnse staat, waarin Joden en Palestijnen volstrekt gelijke rechten hebben. Het ei van Columbus! De onoplosbaar lijkende kwesties van de nederzettingen en Oost-Jeruzalem vormen dan ineens helemaal geen probleem meer! Waarom hebben we daar niet eerder aan gedacht!? 

Omdat deze ‘enige oplossing’ eveneens onoverkomelijke problemen met zich meebrengt. Die ene staat zal het nog oneindig veel moeilijker hebben dan Vlamingen en Walen op het ene Belgische grondgebied. De haat tussen Joden en Palestijnen heeft ettelijke generaties nodig om weg te ebben - maar die tijd heeft die ene staat niet. Vlamingen en Walen wonen ten minste nog grotendeels gescheiden; maar wie ziet het voor zich: een Joods-Palestijnse staat, waarbij Joden en Palestijnen vrijelijk door elkaar zouden mogen wonen? 

Maar bovenal is er dit probleem: als er één staat zou komen, zou er geen eigen Joodse staat meer zijn. Dat is voor Lieberman en de vele extreem-religieuze Joden (én extreem denkende christenen) die hem steunen totaal onaanvaardbaar. 
Daarom komt die ene staat er ook niet. En die twee staten ook niet. En dat doormodderen kan ook niet altijd doorgaan. Weet iemand nog een vierde oplossing?

Prof. dr. Willem J. Ouweneel doceert aan de Evangelische Hogeschool in Amersfoort, de Evangelische Theologische Faculteit in Leuven en de Evangelische Theologische Academie in Zwijndrecht en is auteur van vele boeken op het terrein van theologie en filosofie.

De Leesmap-index


 

www.vergadering.nu