Een rechtse coalitie - is in Bibi's Handen
- als hij wil
Shiloh, Israel - 17 maart 2015 - door David Rubin
Op de verkiezingsdag in februari van 2009 had Benjamin (Bibi) Netanyahu's Likud niet de meeste stemmen, maar nadat duidelijk werd
dat Tzipi Livni van Kadima geen coalitie voor elkaar kon krijgen, kreeg hij de opdracht om dit te doen, en hij had succes. Het
probleem was dat hij toen naar links draaide met de benoeming van Ehud Barak van de Arbeiderspartij als zijn minister van Defensie.
Vier jaar later deed hij het weer, toen hij Tzipi Livni als minister van Justitie koos en als hoofdonderhandelaar met
de Palestijnse Autoriteit.
Het probleem is dat Netanyahu altijd in een sterke rechtse lijn praat vóór de verkiezingen. En wanneer het campagnetijd is,
beklimt hij gretig de heuvels van Samaria, plant bomen en spreekt zich uit tegen concessies. Na de verkiezingen zingt hij echter de
lof van land voor vrede en de tweestatenoplossing, stuurt hij Id El-Fitr groeten (Suikerfeest) aan Mahmoud Abbas van de Palestijnse
Terroristische Autoriteit, en onderhandelt zelfs rustig met Hamas.
Op dit moment is Netanyahu in "knuffel en sla" modus. Hij beweert dat hij van de Joodse Huis Partij van
Naftali Bennett houdt, maar vertelt iedereen niet op hen te stemmen. Hij aait de nationale religieuze Joden, die de natuurlijke
achterban zijn van hen aan de rechterkant van Likud, die trouw zijn geweest aan het Land van Israël, maar in plaats daarvan smeekt
hij ze om te stemmen voor de partij die de verdeling van het Land van Israël verwezenlijkt.
Wat gebeurt er in de week ná de verkiezingen?
Elk van de partijleiders bezoekt president Ruby Rivlin om hem aan te bevelen wie hij of zij zou willen zien dat de komende
regeringscoalitie van Israël vormt. Degene die uiteindelijk door president Rivlin wordt geselecteerd, hoeft niet de leider te zijn
van de partij die de meeste stemmen won in de verkiezingen. Dat kan een belangrijke overweging zijn, maar het belangrijkste doel is
het creëren van een stabiele coalitie, die de wil van het volk weerspiegelt, en daarom is het heel goed mogelijk, misschien zelfs
waarschijnlijk, dat Netanyahu's Likud de strijd (de verkiezingen) kan verliezen, maar uiteindelijk de oorlog (de coalitie) winnen.
Yitzhak (Buji) Herzog van de Arbeiderspartij (van de zogenaamde Zionistische Unie met Tzipi Livni) kan proberen een coalitie met
zijn natuurlijke partners aan de linkerkant te vormen, dus met de extreem-linkse Meretz en de gematigd-linkse Yesh Atid Yair Lapid.
De enige andere natuurlijke partner is de Verenigde Arabische Lijst, maar zij weigeren onvermurwbaar een "zionistische"
coalitie te sluiten, en bovendien zou Buji waarschijnlijk te terughoudend zijn om zulke virulente haters van Israël in te brengen.
De Zionistische Unie, Meretz en Yesh Atid kunnen eindigen met een gecombineerde 40-42 zetels, veel minder dan wat nodig is.
Om aan een minimum Knesset meerderheid van 61 te komen, dient Herzog zich te wenden tot andere partijen. En daarin schuilt het
probleem. De leider van Yisrael Beytenu, Avigdor Lieberman, heeft herhaaldelijk benadrukt dat hij niet samen met het extreem linkse
Meretz zitting zal nemen, noch zal Meretz met hem samengaan. Daarnaast hebben de Haredim (ultra-orthodoxe partijen UTJ en misschien
Shas) herhaaldelijk gezworen niet in een coalitie met Yesh Atid te gaan zitten, die zich afkeert van Moshe Kahlon's Kulanu, dat de
enige extra partij is die misschien bereid is om een coalitie met Herzog te sluiten, maar waardoor Herzog lang niet aan de benodigde
Knessetmeerderheid komt.
Ja, politici spreken vaak een heel ander verhaal na de verkiezingen, maar de specifieke geloften aan elkaar zijn vooral gebaseerd op
diepgewortelde vijandigheid, en weerstaan waarschijnlijk de tand des tijds en misschien zelfs financiële prikkels.
Netanyahu aan de andere kant kan rekenen op zijn natuurlijke partners, Joodse Tehuis en de Haredim, samen met Eli Yishai's nieuwe
Yachad-partij. Samen, als de peilingen kloppen, zullen ze ongeveer 50 zetels hebben. Voeg Yisrael Beytenu en Kulanu eraan toe, en je
hebt een vrij stabiele meerderheid van ongeveer 65 zetels.
Daarom hoeven zij die aan de rechterzijde zitten, niet overdreven te vrezen voor een coalitie van links. Maar zeker is dat er een
reden is om bezorgd te zijn over Netanyahu dat hij zich verenigt met Herzog, want hij heeft de neiging om linksaf te slaan - zoals
het na de verkiezingen in het verleden geweest is.
Daarom is het absoluut essentieel dat iedereen actief is en gaat stemmen, en veel anderen met zich brengt. Houd in gedachten dat er
mensen zijn die behoefte aan hulp hebben bij het stemmen, en dat er mensen zijn die gevoelig zijn om te vergeten. En daarom is het
van essentieel belang om actief zijn om mensen te helpen bij het uitbrengen van hun stem.
Zolang Israëlisch Rechts stemt voor de partij die het best overeenkomt met zijn standpunten, zal er een stabiele rechtse coalitie
gevormd worden door Netanyahu. Dat is natuurlijk in de veronderstelling dat hij zal niet plotseling linksaf zal slaan op 18 maart om
een nationale verdeeldheidsregering te vormen met Herzog. Dé manier om dat te voorkomen is door te stemmen voor het échte Rechts,
zodat de natuurlijke partners van Netanyahu zo sterk zullen zijn, dat het in zijn belang zal zijn om een echt rechts
van het midden coalitie te vormen.
David Rubin is voormalig
burgemeester van Shiloh, Israël. Hij is oprichter en voorzitter van Shiloh Israel Children's Fund en de auteur van verscheidene
boeken, waaronder Vrede voor Vrede en De islamitische Tsunami. Hij is te vinden op www.DavidRubinIsrael.com of op www.ShilohIsraelChildren.org
(Vertaald door Harry Sleijster)
(Meer vertaalde columns van David Rubin: klik hier...)
Stichting Lechaim steunt het werk van ShilohIsraelChildren
- www.stichtinglechaim.nl -