7 april 2009 - Friesch Dagblad...
Burgerlijke ongehoorzaamheid
Column Willem J. Ouweneel in het Friesch Dagblad
Het geeft natuurlijk geen pas, maar ik hou heimelijk wel van mensen die voor hun geloof uitkomen,
of dat geloof op hun eigen manier beleven, en daarbij de overheden aan hun laars lappen. Neem nu pastoor Harm Schilder van de
kerk aan de Ringbaan-West in Tilburg. Die was gewend ’s morgens om kwart over zeven de klok te luiden om de gelovigen op te
roepen tot de ochtendmis. Deze klok overschrijdt het geluidsniveau van zeventig decibel, en dat mag niet. De buren hebben
geklaagd, en sindsdien is er een strijd gaande tussen pastoor Schilder en de gemeente Tilburg. Keer op keer zijn de pastoor al
fikse boetes opgelegd, maar hij gaat gewoon door. Hij vindt dat de kerk het recht heeft om de klok te luiden voor kerkelijke
plechtigheden. De gemeente heeft nu goed gevonden dat de klok om half acht geluid wordt, maar ook daar is de pastoor het niet
mee eens, want dan is de mis al begonnen. En hij weigert ook de ochtendmis naar een later tijdstip te verplaatsen, want dan
wordt het te laat voor de mensen.
Vervolgens
hebben we Joop en Petra van Ooijen met hun zestien kinderen in Giessenburg (Alblasserwaard). Die hebben met witte dakpannen op
het dak van hun boerderij gigantisch groot de woorden ‘Jezus redt’ aangebracht. De gemeente Giessenlanden wil dat Joop die
tekst verwijdert, omdat die ‘niet in het landschap past’; het zou om een ‘reclame-uiting’ gaan, en die is aan
maximummaten gebonden. Maar daar wil Joop niets van weten. Zoals pastoor Schilder zich beroept op de vrijheid van godsdienst, zo
beroept Joop zich op de vrijheid van meningsuiting. Hij krijgt van alle kanten steun, ook van juristen die stellen dat de
gemeente geen bevoegdheid heeft om de tekst te verbieden. Sommigen hebben al aangeboden het gezin juridische bijstand te
verlenen. De Van Ooijens hebben intussen een grote bouwlamp op het dak geplaatst, zodat de tekst ook ’s nachts te lezen is.
Het juridisch getouwtrek tussen de Van Ooijens en de gemeente kan nog jaren duren.
En dan is daar Arnol Knol in Eindhoven; die is er bekender dan de burgemeester, zeggen ze. Hij kreeg op zijn zestiende een
ernstig auto-ongeluk, waardoor hij negen maanden in het ziekenhuis belandde. Daar kwam hij radicaal tot geloof. Met zijn
aartsvaderlijk bebaarde kop en zijn stevige postuur van bijna twee meter is hij zes dagen per week met zijn scootmobiel in het
hartje van Eindhoven te vinden, waar hij luidkeels het evangelie verkondigt. Maar nu is ook Arnol is in botsing met de
gemeentelijke overheid gekomen. Net als pastoor Schilder veroorzaakt hij ‘geluidsoverlast’, alleen doet Arnol het met zijn
eigen stem. Hij gaat dagelijks naar de katholieke kerk en probeert het evangelie op straat te vertalen voor het winkelende
publiek. Hij trekt veel jeugd, die hem soms uitjoelt of voor de gek houdt. Dat vindt hij niet erg. ,,Ik ben ook jong geweest.”
Arnol wil de mensen de liefde van Jezus laten voelen, de weg wijzen naar Hem; dat kan volgens hem het beste op de hoek van de
straat. Het gerechtshof in Den Bosch heeft hem onlangs in hoger beroep een voorwaardelijke geldboete van 150 euro opgelegd. Nu
maar afwachten of Arnol zich aan het vonnis houdt!
Atheïstische reclame
En ten slotte was daar dat spandoek langs de A28 in Staphorst: ‘Er is waarlijk één God, durf te geloven en geniet ook het
leven na dit leven!’ Het was een reactie op het atheïstische bord dat kort tevoren door humanistische organisaties langs de
A4 bij Schiphol was geplaatst met de tekst: ‘Er is waarschijnlijk geen God, durf zelf te denken en geniet van dit leven.’ De
actie was een initiatief van gereformeerde dominee Marc Heule van Staphorst. Ook hier maakte de gemeente bezwaar, en toen heeft
dominee Heule het bord maar weer weggehaald. Wat is dat in mij dat ik meer sympathie heb voor de rebelse Harm Schilder, Joop van
Ooijen en Arnol Knol!?
Prof. dr. Willem J. Ouweneel doceert aan de Evangelische Hogeschool in Amersfoort, de
Evangelische Theologische Faculteit in Leuven en de Evangelische Theologische Academie in Zwijndrecht en is auteur van vele
boeken op het terrein van theologie en filosofie.
17-3 RD...
2009
14-12 Netwerk: Jezus redt van het dak?
('Jezus redt' contrasteert te veel :-)
7-12 ND: 'Jezus redt' weer aangevochten
4-8 CIP:
Jezus redt nog steeds! (video)
11-7 ND: Rechter: 'Jezus redt' niet van dak
4-8 CIP: Jezus
redt nog steeds! (video )
11-7 ND: Rechter: 'Jezus redt' niet van dak
10-7 CIP: 'Jezus
redt' 16 juli voor de rechter
9-7 ND: Geluidsoverlast kerkdiensten
19-5 RD: "'Jezus redt' blijft op het dak!"
19-5
RD: "'Jezus redt' moet van het dak"
19-5 ND: 'Jezus redt' toch van het dak?
15-4 ND: 'Jezus redt' in adviescommissie
7-4 WJO:
Burgerlijke ongehoorzaamheid (zie boven)
19-3 ND: Het bord hoefde niet te verdwijnen
19-3 ND: Het bord is weer weggehaald
19-3 ND-commentaar:
God bestaat?
17-3 ND: Er
is waarlijk één God
16-3 Atheïsme -
Er is waarschijnlijk geen God
18-3 ND: Ook de pastoor gaat door...
27-1 ND: 'Jezus redt' gaat NIET van het dak
5-1 ND: Straatevangelist Kox gaat door
Alblasserwaard:
JEZUS MOET VAN HET DAK AF
Hilversum,
07-10-2008
Het
begon met JE en een stip daarachter. De witte letters op het dak van een huis
aan de Giessenburgse A.M.A. Van Langeraadweg breidden zich steeds verder uit tot JEZUS R. Langzaam werd zichtbaar wat de familie
Van Ooijen duidelijk wilde maken. Inmiddels is de boodschap vanuit de wijde omtrek te zien: JEZUS REDT.
Vlnr. mede-evangelist Ruben Bikker, Petra van Ooijen, schoondochter Mariska met haar zoon Lael en Joop van Ooijen met
kleindochter Rebekka. ,,We hadden al een spandoek met ‘Jezus leeft’ in de tuin staan,’’ vertelt Joop van Ooijen (56).
,,Maar hier aan dit doodlopende straatje zien alleen fietsers dat.’’ Hij pakte het daarom groter aan en schilderde een tekst
op het dak van zijn huis. ,,Zo kan iedereen die over de N216 de Alblasserwaard in rijdt het lezen.’’ De metershoge letters
zijn vanuit de wijde omtrek te zien.
Het
brengen van het geloof is het levenswerk van Van Ooijen: hij evangeliseert dagelijks in de Alblasserwaard. De vader van zestien
kinderen gaat de straat op en probeert mensen te overtuigen van het eeuwige leven dat God volgens hem voor hen in petto heeft.
Ook in de Alblasserwaard is dat nog nodig, vindt hij. ,,Mensen gaan hier naar de kerk omdat pa en moe gingen, maar ze hebben
geen benul van waar ze mee bezig zijn. En ze praten er niet over.’’ ’Achterkamertjesgeloof’ noemt Van Ooijen het.
,,Alblasserwaarders vinden het dan ook gek dat ik Jezus zo groot op mijn dak schilder: Jezus hoort in de kerk.’’
Toch
noemt hij de reacties op zijn actie ‘vrij positief’. ,,En met negatieve reacties zit ik niet. Ik heb maar met één man te
maken: Jezus.’’ Ook de kinderen steunen hun vader bij zijn ‘roeping’. ,,Natuurlijk zijn er een paar bij die het niet zo
nauw nemen, dat hou je toch. Een aantal vindt de tekst op het dak ook wat overdreven, maar niemand is anti.’’ ,,En we
verplichten ze tot niets hoor,’’ voegt moeder Petra (53) toe. Ze somt de hele rij namen op: Gerda (32), Machiel (31), Arie
(28), Johan (25), Ruth (24), Rachab (23), Cornelius (22), Moshe (21), Jeftha (18), Boaz (17), Sifra (16), Andreas (14), David
(13), Simon (11), Rhodé (9) en Esther (6).
Vijf
van hen zijn getrouwd, er zijn zeven kleinkinderen en twee kleintjes op komst. ,,Soms gaan ze mee de straat op,’’ vertelt pa
Van Ooijen.
De
start van zijn evangelisatiecarrière ging minder soepel. Hij begon zo’n vijf jaar geleden met folderen tussen de toeschouwers
van de wielerkoersen waar zijn zoons aan meededen - de Van Ooijens staan bekend als ware fietsfanaten. Geschrokken van de taal
die ouders uitsloegen, begon vader over Jezus te vertellen. ,,Maar meestal liepen de mensen snel naar de overkant als ze mij
zagen.’’
Inmiddels
is de fietsgekte in huize Van Ooijen flink afgezwakt. Sinds fotograaf Hans Roest eind april aan de finish van de Arno Wallaard
Memorial in Meerkerk ernstig gewond raakte bij een botsing met zoon Cornelius, wil vader niks meer met de wielersport te maken
hebben.
,,Zo’n
gevaarlijke sport gaat niet samen met het liefhebben van je naaste. Ik heb er spijt van dat ik mijn kinderen altijd gepushed heb
om te gaan fietsen. Ze zijn er nog steeds gek van. Vooral Cornelius gaat zijn eigen weg en koerst op hoog niveau.’’ Het
geloof bepaalt nu voor honderd procent mijn leven, geeft vader Van Ooijen aan.
Het
‘Jezus redt’ op zijn dak zal dan ook niet zomaar verdwijnen, mede door de slijtvaste verf. ,,Eén van de jongens die
regelmatig mee gaat evangeliseren, werkt in de wegenbouw. Hierdoor konden we aan de verf komen, die gewoonlijk gebruikt wordt om
strepen op het wegdek te zetten.’’
Het
was een hele klus om de dakpannen netjes wit te verven. ,,We hebben er dus wel eens een paar moeten vervangen omdat het mis
gegaan was,’’ vertelt Van Ooijen.
De
andere kant van het dak is nu nog leeg, maar hij vindt het een goed idee om ook daar een tekst te schilderen.
,,Daar
heb ik nog niet eens aan gedacht, maar over de Voordijk rijden natuurlijk ook veel mensen!’’
Zijn
vrouw is het met hem eens. ,,Iets als ‘Hij komt!’ ’’ oppert ze. (AD)
|